Loading AI tools
Ankara'da bir tren istasyonu Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
Etimesgut Tren İstasyonu, Ankara'nın Etimesgut ilçesi İstasyon Mahallesi'nde İstasyon Caddesi üzerinde yer alan TCDD'ye ait hemzemin tren istasyonudur.
Etimesgut | |
---|---|
Konum | İstasyon Mahallesi, İstasyon Caddesi, 06790 Etimesgut, Ankara Türkiye |
Koordinatlar | 39°56′57″K 32°39′46″D |
Sahip | Türkiye Cumhuriyeti Devlet Demiryolları |
İşletmeci | TCDD Taşımacılık |
Hat(lar) | |
Uzaklık | 7,048 kilometre (4,379 mi)* (Sincan) 18,161 kilometre (11,285 mi)* (Ankara Garı) 30,424 kilometre (18,905 mi)* (Kayaş) |
Peronlar | 1 ada peronu |
Raylar | 5 |
Tren işletmecileri | TCDD Taşımacılık |
Yapı | |
Yapı türü | Hemzemin |
Otopark | Evet |
Bisiklet altyapısı | Evet |
Engelli erişimi | Evet |
Mimar | Burhanettin Tamcı |
Mimari tarz | Birinci Ulusal Mimarlık Akımı |
Diğer bilgiler | |
Durum | İşletmede |
Ücret bölgesi | 2. Bölge |
Tarihçe | |
Açılış | 1926 1972 (Sincan - Kayaş Banliyö Treni) 12 Nisan 2018 (Başkentray) |
Elektriklendirme | 25 kV AA Katener (1972) |
Hizmetler | |
Demiryolu ulaşımı Toplu ulaşım |
İstanbul-Haydarpaşa - Ankara demiryolu üzerinde yer alan istasyon, Burhanettin Tamcı tarafından Birinci Ulusal Mimarlık Akımı tarzında tasarlanmış[1] ve TCDD tarafından inşa edilerek 1926'da hizmete girmiştir.[2] Elektrifikasyon altyapısıyla yenilenerek 1972'de tekrar hizmete giren[3] istasyon, 1972 - 2016 yılları arasında Sincan - Kayaş Banliyö Treni'ne hizmet vermiş, Başkentray projesinin inşası kapsamında 11 Temmuz 2016'da kapatılmış ve yeniden inşa edilerek 12 Nisan 2018'de tekrar hizmete girmiştir.[4]
Bir ada peronu ve bir kenar peronundan oluşan istasyonun, ada peronu B1 (Sincan - Kayaş) Banliyö Trenleri'ne[5] hizmet vermektedir. Tarihi istasyon binasının yer aldığı kenar peronu ise yolcu kullanımına kapalıdır.
1 | Üst geçit → | ↙ Bilet Holü ↘ | ← Üst geçit |
---|---|---|---|
Z | ↗↑ Giriş/Çıkış (İstasyon Cd.) |
Platform | Giriş/Çıkış ↑↖ (Etiler Mah.) |
Özgüneş ↑ 3 X | | | ⇌ 2 1 ⇌ | | | ↓ Hava Durağı | |||
1 | Batı yönü | Eryaman YHT・Sincan・(Akçaören) için | |
---|---|---|---|
2 | Doğu yönü | Ankara Garı・Kayaş için | |
3 | Kapalı | Yolcu kullanımına kapalı |
TCDD | |||
---|---|---|---|
TCDD Taşımacılık | |||
Önceki İstasyon | Banliyö Trenleri | Sonraki İstasyon | Sefer Sıklığı |
Özgüneş Sincan yönünde |
(Sincan - Kayaş) |
Hava Durağı Kayaş yönünde |
06.00 - 21.00 arasında 15 dakikada 1, 21.00 - 23.00 arasında 30 dakikada 1 sefer[5] |
İptal Edilen Hizmet | |||
TCDD | |||
Önceki İstasyon | Banliyö Trenleri | Sonraki İstasyon | Sefer Sıklığı |
Özgüneş Sincan yönünde |
Sincan - Kayaş Banliyö Treni | Subayevleri Kayaş yönünde |
İptal edildi |
Erken Cumhuriyet döneminin önemli imar planlarından biri olan "Ahimesut Örnek Köyü" projesinin ana ulaşım arteri olan istasyonun inşasına Devlet Demiryolları Umum Müdürlüğü'nün 2922/6040 sayılı yazısıyla karar verildi. İstanbul-Haydarpaşa - Ankara demiryolu üzerinde, Sincan ile Gazi istasyonları arasında yer alan istasyon, Chemins de fer d'Anatolie Baghdad / Anadolu - Bağdat Demiryolları (CFAB) Şirketi tarafından 1925'te inşa edilerek 1926'da hizmete girdi. İstasyon, Atatürk'ün İstanbul seyahatleri sırasında sıklıkla mola yeri ve bölge halkıyla etkileşime geçme mekânı olarak kullanıldı.[2][6] 1962'de istasyonun yakınlarına bir şeker fabrikası açılmasıyla birlikte yük taşımacılığı faaliyetleri de başlatıldı ve bu durum 1990'lara kadar devam etti.
1970'te TCDD, istasyonu genişleterek Sincan - Kayaş Banliyö Treni için yeni bir platform ekledi. Yeni platform, 1972'de banliyö tren seferlerinin başlamasıyla hizmete girdi.[3] Banliyö tren seferleri başladığında, şehirlerarası ve bölgesel trenler Etimesgut'ta durmamaya başladı ve istasyon yerel bir durak haline geldi. 11 Temmuz 2016'da Etimesgut Tren İstasyonu yolcu trafiğine kapatıldı ve kısa bir süre sonra platform yıkıldı. Demiryolu üç raydan beş raya genişletildi ve üzerine yeni bir istasyon binasının bulunduğu yeni bir ada peronu inşa edildi. Yeni istasyon, 12 Nisan 2018'de hizmete girdi.[4]
İstasyon binası, tıpkı Gazi Tren İstasyonu gibi mimar Burhanettin Tamcı tarafından tasarlanmış ve mimarisinde genel itibarıyla Birinci Ulusal Mimarlık Akımı'na ait unsurlara yer verilmiştir. Yığma taşıyıcı sistem üzerine inşa edilmiş olan yapı, tek katlı ve doğu-batı ekseninde uzanan bir dikdörtgen şeklinde planlanmıştır. Ana malzeme olarak duvarlarda tuğla, eğimli beşik çatıda ise Marsilya tipi kiremit kullanılmıştır. İç kısımda ana mekan ve iki yan kanat olmak üzere üç ayrı bölümden meydana gelir. Basamaklarla ulaşılan ve yanlara göre kotta kalan ana mekana camlı ve çift kanatlı bir ahşap kapıdan geçilerek giriş yapılır.[1][7]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.