Amerikalı orkestra şefi ve yazar Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
David James Woodard (
i/ˈwʊdɑːrd/; d. 6 Nisan 1964), Amerikalı bir yazar ve orkestra şefidir. 1990'lı yıllarda, öznesinin ölümü sırasında ya da ölümünden biraz önce kullanılacak özel müziği besteleyen Budist çalışmayı tanımlamak için bir preemptive ve requiem portmantesi olan prequiem terimini bulmuştur.[1][2]
| David Woodard | |
|---|---|
 2020 yılında Woodard | |
| Doğum | 6 Nisan 1964 Santa Barbara, Kaliforniya |
| Meslek | Orkestra şefi, yazar |
| Milliyet | Amerikalı Kanadalı |
| Tür | Postmodernizm |
| Evlilik | Sonja Vectomov |
| Çocuklar | Melia Ethel Woodard John Floyd Woodard |
| İmza |  |
| Resmî site | |
Woodard'ın 2001 Civic töreninin şefi veya müzik direktörü olarak görev yaptığı Los Angeles anma töreni, kazaran hayatını kaybeden Leon Praport ve onun yaralı dul eşi Lola'yı onurlandırmak için şu an faaliyet göstermeyen Angels Flight füniküler tren yolunda yapıldı.[3][4]:125 O, hayvanın öldüğü bir plajın palye tarafında, bir Kaliforniya kahverengi Pelikan'ını da içeren vahşi yaşam için ölülerin ruhuna dua etmişti.[5]
Woodard, dünyanın dört bir yanındaki sanat müzelerinde sergilenen hafif psikoaktif bir lamba olan Dreamachine'in kopyaları ile bilinir. Almanya ve Nepal'de edebiyat dergisi Der Freund'a yaptığı katkılarla da tanınmakta ki, bu katkılar arasında türler arası karma, bitki bilinci ve Paraguay yerleşimi olan Nueva Germania da bulunuyor.[6]
Woodard, Sosyal Araştırmalar için Yeni Okul ve Santa Barbara, Kaliforniya Üniversitesi'nde eğitim aldı.
Woodard, 2003 yılında Kaliforniya'da Juniper Hills (Los Angeles County), meclis üyesi seçildi. Bu sıfatla Paraguay'ın Nueva Germania kenti ile bir kardeş şehir ilişkisi önerdi. Planını ilerletmek için Woodard, bu vejetaryen/feminist ütopyaya yolculuğa çıktı ve belediye yönetimi ile bir araya geldi. O, İlk ziyareti takiben, ilişkiyi sürdürmemeyi tercih etti, ancak bu topluluğun daha sonraki yazılar için bir çalışma objesi olduğunu fark etmişti. Kendisinin özellikle ilgisini çeken şey spekülatif plancı Richard Wagner ve kocası Bernhard Förster ile birlikte 1886 ve 1889 yılları arasında koloniyi kurmuş ve orada yaşamış olan Elisabeth Förster-Nietzsche'nin proto-transhümanist fikirleridir.
2004'ten 2006'ya kadar Woodard, ABD Başkan Yardımcısı Dick Cheney'den destek alarak Nueva Germania'ya çok sayıda sefer gerçekleştirdi.[8] 2011'de Woodard, İsviçreli romancı Christian Kracht'a, büyük ölçüde Nueva Germania'yı kapsayan büyük kişisel yazışmalarını,[9]:113–138 Hannover Üniversitesi'nin Wehrhahn Verlag Üniversitesi tarafından iki ciltte yayınlamasına izin verdi.[10]:180–189 Mektup değişiminde Frankfurter Allgemeine Zeitung, "[Woodard ve Kracht] yaşam ve sanat arasındaki sınırı yok ediyor" diyor.[11] Der Spiegel’e göre, ilk cilt, Five Years (Beş Yıl)[12] Kracht'ın yeni Imperium için “ruhsal hazırlık çalışması”dır.[13]
Andrew McCann'a göre, “Kracht, Woodard'a, orijinal yerleşimcilerin soyundan gelenlerin, şiddetli derecede zor şartlar altında yaşadıkları yere yapılan bir geziye eşlik etmişti. Yazışmaların ortaya koyduğu gibi, Kracht, Woodard'ın kültürel profilini ilerletme arzusunu ve bir zamanlar Elisabeth Förster-Nietzsche'nin ailesinin ikametgahının bulunduğu yerdeki minyatür Bayreuth opera binasını inşa etmek için mecbur ediyordu."[14] Son yıllarda Nueva Germania, yatak, kahvaltı ve eğreti bir tarihi müze ile daha ılımlı bir destinasyona dönüşmüştür.
1989'dan 2007'ye kadar, Woodard, Brion Gysin ve Ian Sommerville tarafından tasarlanan ve bir elektrik lambasını döndüren, elektrik ya da kâğıttan dönen oluklu bir silindir içeren stroboskopik bir düzenek olan Dreamachine'in kopyalarını oluşturdu—kapalı gözlerle gözlendiğinde makine, ilaç zehirlenmesi veya rüya ile karşılaştırılabilecek zihinsel sapmaları tetikleyebilir.[15][16][17][not 1]
William S. Burroughs'in 1996 LACMA görsel retrospektif Ports of Entry (Giriş Portlarına)[18][19] bir Dreamachine ile katkıda bulunduktan sonra, Woodard yazarla arkadaş olmuş ve ona 83.[20][21]:23 ve son doğum gününde bir "Bohemian model" (kağıt) Dreamachine sunmuştur. Sotheby's, eski makineyi 2002 yılında özel bir koleksiyoncuya açık artırmaya çıkardı ve ikincisi, Spencer Sanat Müzesi'nde Burroughs'in mülkünden uzatımış kredi olarak kalmakta.[22]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
