Loading AI tools
Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
Copyleft, insanlara özgün çalışmayı diledikleri gibi kopyalama, değiştirme ve yeniden dağıtma hakları veren bununla birlikte eserin özgün ve değiştirilmiş halinin yine aynı haklarla dağıtılmasını zorunlu tutan yasal bir tekniktir. Bir özgür yazılımın (veya başka bir eserin) özgün hali ve değiştirilmiş türevlerinin özel mülke dönüşmesini önlemek yani daima özgür kalmasını sağlamak için kullanılır. Bu bakımdan copyleft özgür lisanslar copyleft olmayan özgür lisanslara göre daha koruyucu niteliktedir. Copyleft lisanslar başta bilgisayar yazılımları olmak üzere belgeler, sanat eserleri, bilimsel keşifler ve hatta belirli patentlere kadar uzanan çalışmalar için kullanılabilir.
Genel olarak, telif hakkı (copyright) hukuku, üreticisi tarafından eserine ilişkin yeniden üretme, esinlenme ve dağıtma haklarının sınırlandırılması için kullanılır. Copyleft ise aksine eser sahibinin eserin bir örneğine ulaşan herkesin eseri tekrar üretme, değiştirme ve dağıtma haklarını bu hakları lisans şartları kapsamında korunması karşılığında verir.
İlk olarak Richard Stallman tarafından yazılan GNU Genel Kamu Lisansı (GPL) genel kullanım gören ilk copyleft yazılım lisansıdır ve hala bu alandaki yaygın lisans konumundadır. Creative Commons lisanslarından Atıf-AynıLisanslaPaylaş Lisansı (BY-SA), Özgür Sanat Lisansı yine copyleft birer lisansdır.
Vikipedi, sayfanın alt kısmında belirtildiği gibi Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş Lisansı altında copyleft'tir.
"Copyleft" teriminin erken kullanımı Li-Chen Wang'ın Palo Altı Tiny Basic dağıtımının Haziran 1976 tebliğinde "@COPYLEFT ALL WRONGS RESERVED (Copyleft tüm yanlışlar saklıdır)" görülmüştür fakat Tiny Basic herhangi bir copyleft dağıtım koşulu altında yayınlanmamıştır.
Copyleft kavramı, 1985 yılında Richard Stallman'ın GNU Manifesto'sunda yer almış ve kendisi şunları yazmıştır:
GNU kamu malı değildir. Herkesin GNU'yu değiştirmesine ve yeniden dağıtmasına izin verilir, ancak hiçbir dağıtıcının GNU'nun yeniden dağıtımına kısıtlamalar getirmesine izin verilmeyecektir. Yani, özel mülk niteliğindeki değişikliklere izin verilmeyecektir. GNU'nun tüm sürümlerinin özgür kaldığından emin olmak istiyorum.
Stallman'ın motivasyonu, birkaç yıl önce bir Lisp yorumlayıcısı üzerinde çalışmış olmasıydı. Symbolics isimli yazılım şirketi, Lisp yorumlayıcısını kullanmayı talep ettiğinde Stallman onlara çalışmalarının kamuya açık bir sürümünü sağlaması şartıyla kabul etmiştir. Symbolics, Lisp yorumlayıcısını ilerletti ve geliştirdi ancak Stallman, Symbolics'in kendi yorumlayıcısına yaptığı iyileştirmelere erişmek istediğinde, şirket bu isteği reddetmiştir. Stallman daha sonra 1984'te, yazılım istifçiliği adını verdiği ve özel mülk yazılımın ortaya çıkardığı bu davranışı ve kültürü ortadan kaldırmak için çalışmaya başladı. Stallman ilk defa özel mülk yazılımlarla uğraşıyor değildi ancak bu etkileşimi bir "dönüm noktası" olarak değerlendirmiştir. Yazılım paylaşımına haklılık temeli kazandırarak, yazılımlar çevrimiçi olarak orijinali gibi kayıpısız paylaşılabilirken buna engel olunmasını protesto etmiştir. Bu şekilde bir paylaşımdan herkes yararlanmaktadır.[1][2]
Stallman, mevcut telif hakkı hukukunun ve yürürlükte olduğunu düşündüğü yanlışları ortadan kaldırmanın kısa vadede pratik olmadığını düşündüğü için, mevcut yasa çerçevesinde hareket etmeye karar verdi; 1985'te kendi telif hakkı lisansı ve ilk copyleft lisansı olan Emacs Genel Kamu Lisansı'nı[3] yazdı. Bu lisans daha sonra, günümüzün en yaygın özgür yazılım lisasnlarından biri olan GNU Genel Kamu Lisansı'na (GPL) dönüştü. İlk kez bir telif hakkı sahibi, geleneksel olarak kendisine ait olan hakların büyük bir kısmını yazılımın kullanıcılarına, ileride yazılımda herhangi birinin yapacağı değişiklikler ve amaçtandan bağımsız olarak aktarmıştır. Bu orijinal GPL genel olarak halkın geneline bu hakları vermiyordu, sadece yazılımı zaten almış olanlara ilgili hakları tanımaktaydı. Var olan hukuki çerçevede yapılabilecek en iyi seçenek bu idi.
Yayınlanan bu yeni lisansda henüz copyleft etiketi kullanılmamıştı.[4] Richard Stallman, "Copyleft" kullanımının kendisine 1984 veya 1985'te bir mektup gönderen Don Hopkins'ten geldiğini ve mektubun üzerinde şöyle yazdığını söyledi: "Copyleft - tüm hakları geri alınmıştır." Bu telif hakkı için kullanılan "tüm hakları saklıdır" beyanına karşı bir kelime oyunuydu.
Fransa'da, 2000 yılında "Copyleft Tutumu" başlığı altında gerçekleştirilen bir dizi toplantı, teorik olarak Bern Konvansiyonu'na bağlı her yargı alanında geçerli olan ve Özgür Yazılım Vakfı tarafından önerilen Özgür Sanat Lisansını doğurdu.[5] Kısa bir süre sonra söz konusu girişimden ayrı olarak Amerika Birleşik Devletleri'nde Creative Commons girişimi 2001'den bu yana birkaç farklı çeşidi bulunan (yalnızca bazıları copyleft niteliğinde olan) ve daha spesifik olarak ABD yasalarına göre uyarlanmış Creative Commons lisansını ortaya çıkardı.
Telif hakkı yasaları, çalışmanın yazarlarına eserlerinin kopyalanması, dağıtılması ve değiştirilmesi konusunda kontrol verirken, copyleft çalışmanın tüm kullanıcılarına tüm bu faaliyetleri gerçekleştirme özgürlüğü verir. Bu özgürlükler (Özgür Yazılım Tanımından) şunları içerir:[6][7]
Benzer özgürlükleri içeren ayrı bir tanım olan Açık Kaynak Tanımında da benzer terimler mevcuttur. Copyleft lisanslarının büyük çoğunluğu hem Özgür Yazılım Tanımını hem de Açık Kaynak Tanımını karşılar.[6]
Bir önceki başlıkta belirtilen özgürlükler, türev çalışmaların aynı lisans şartlar ile dağıtılmasını garanti etmez. Copyleft'in getirdiği ana kısıtlamalardan biri, türetilen eserlerin de yine uyumlu bir copyleft lisansı altında yayınlanmasını zorunlu tutmasıdır. Bu, özgür lisanslı eserleri özel mülke dönüşmekten korur.
Bunun nedeni, copyleft'in temel ilkesidir: Herkes, başkalarının önceki çalışmalarından özgürce yararlanabilir, ancak bu çalışmadaki herhangi bir değişiklik, diğer herkese de fayda sağlamalı ve dolayısıyla benzer koşullar altında yayınlanmalıdır. Bu nedenle, copyleft lisansları aynı zamanda karşılıklı lisanslar olarak da bilinir: copyleft bir çalışmayı değiştirenlerin, yazarın, yapmış olabilecekleri herhangi bir türevin de copyleft lisansını vererek, yazılımı copyleft lisanslama eylemine karşılık vermesi beklenir.
Çoğaltma kısıtlamalarına ek olarak, copyleft diğer olası engelleri de ele alır. Bunlar, hakların daha sonra ihlal edilememesini sağlamak ve çalışmanın ve türevlerinin değiştirmeyi kolaylaştıracak bir biçimde sunulmasını zorunlu kılmaktır. Yazılımda bu, türetilmiş çalışmanın kaynak kodunun yazılımın kendisi ile birlikte sunulmasını gerektirir.
Copyleft kullanımı için yaygın uygulama, bir eserin kopyalama şartlarını, copyleft ilkelerini içeren herhangi bir lisans ile kodlamaktır. Bu, eseri kullanma, inceleme, kopyalayıp başkalarıyla paylaşma, değiştirme ve eserin tam veya değiştirilmiş versiyonlarını ücretsiz veya ücretsiz olarak dağıtma özgürlüğünü içermeli ve aynı zamanda eserin değiştirilmiş versiyonlarının da bu özgürlükleri vermesi gerektiğini garanti etmelidir. Bu nedenle, copyleft lisansı kapsamında lisanslanan herhangi bir eserdeki değişikliklerin, uyumlu bir copyleft lisansı kapsamında dağıtılması ve dağıtılan değiştirilmiş çalışmanın, eseri değiştirmenin bir yolunu içermesi gerekir.
Ancak adil kullanım kapsamında, normal telif hakları gibi copyleft lisansları da geçersiz kılınabilir. Bu nedenle, icat ettikleri eserler için copyleft lisansı altında lisanslanmış bir kaynak kullanan herhangi bir kişi, adil kullanım standardını karşılaması koşuluyla başka bir lisans seçmekte (veya hiç seçmemekte) özgürdür.[8]
Copyleft lisanslar için dayanak olan bazı yasalar ülkeden ülkeye değişiklik gösterir ve ülkeden ülkeye değişen terimlerle kullanılabilir. Örneğin bazı ülkelerde standart GNU Genel Kamu Lisansı tarzında bir yazılım ürününün garantisiz olarak satılması kabul edilebilirken (bkz. GNU GPL sürüm 2, madde 11 ve 12) çoğu Avrupa ülkesinde bir yazılım dağıtıcısının satılan bir ürünle ilgili tüm garantilerden feragat etmesine izin verilmez.[kaynak belirtilmeli] Bu nedenle, bu tür garantilerin kapsamı çoğu Avrupa copyleft lisansında, örneğin Avrupa Birliği Kamu Lisansı (EUPL)[9] veya CeCILL lisansı[10] gibi GNU GPL'nin sınırlı bir garantiyle birlikte kullanılmasına izin veren bir lisansta belirtilir.
Bir ağ üzerinde yürütülecek projeler için, GNU Affero Genel Kamu Lisansı adında GPL'nin bir versiyonu oluşturulmuştur, bu da kaynak kodunun bir ağ üzerinden yazılım kullanıcılarının kullanımına sunulmasını sağlar.
| Özgür | Özgür olmayan | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Kamu malı ve eşdeğerleri | Hoşgörülü lisans | Copyleft (koruyucu lisans) | Ticari olmayan lisans | Özel mülk yazılım | Ticari sır | |
| Açıklama | Tüm hakları verir | Yeniden lisanslama hakkı da dahil olmak üzere kullanım hakları verir (özel mülkiyete geçirme, lisans uyumluluğuna izin verir) | Kullanım hakları verir, özel mülk kılmayı yasaklar | Yalnızca ticari olmayan kullanıma yönelik haklar verir. AynıLisanslaPaylaş (share-alike) ile birleştirilebilir. | Telif hakkının geleneksel kullanımı; genellikle bir hak vermesi beklenmez. | Hiçbir bilgi özgür değildir. |
| Yazılım için | Kamu malı, Lisanssız, CC0 | BSD, MIT, Apache | GPL, AGPL | JRL, AFPL | Özel mülk yazılım | Özel, iç kullanıma yönelik yazılım |
| Diğer yaratıcı çalışmalar için | Kamu malı, CC0 | CC-BY | CC-BY-SA, Özgür Sanat Lisansı | CC-BY-NC | Telif hakkı, CC-BY-ND | Yayınlanmamış |
Copyleft bazı özgür yazılım lisanslarının ayırt edici bir özelliğidir. Birçok özgür yazılım lisansı, yazılımın kopyasına sahip olanların değiştirilmiş kopyaları benzer lisans koşulları altında dağıtma zorunluluğu getirmediği için copyleft sayılmamaktadır. Hangi lisansın daha fazla özgürlük sağladığı konusunda devam eden bir tartışma vardır. Bu tartışma, özgürlüğün tanımı ve kimin özgürlüğünün daha önemli olduğu gibi karmaşık konulara dayanmaktadır: bir eserin gelecekteki potansiyel alıcılarının özgürlüğü veya sadece ilk alıcının (özel mülk edinme "özgürlüğü") özgürlüğü. Bununla birlikte, mevcut telif hakkı hukuku çerçevesinde copyleft olan ve olmayan her iki tür lisansın mevcudiyeti, yazarların icat ettikleri eserleri istedikleri türde bir lisans ile lisanslamalarına imkan vermektedir.
Creative Commons'ın AynıLisanslaPaylaş (share-alike) koşulu, GNU Özgür Belgeleme Lisansı (GFDL), yazarların çalışmalarının bazı bölümlerine sınırlamalar uygulamalarına izin verir ve eserlerinin bazı kısımlarını tam copyleft korumalarından muaf tutar. GFDL kapsamında, bu sınırlamalar gelecekteki editörler tarafından değiştirilemeyecek bölümlerin kullanımını içerir. GFDL'nin başlangıçtaki amacı, copyleft yazılımların belgelemesini desteklemekti. Ancak sonuçta, her türlü belge için kullanılabilmektedir.
Bir eseri koruyan copyleft lisansının gücü, hükümlerinin her türlü türev esere ne ölçüde uygulanabileceğine göre belirlenir. "Zayıf copyleft", türetilen tüm eserlerin copyleft özelliklerini devralmadığı lisansları ifade eder; türetilmiş bir çalışmanın copyleft özellikleri miras alıp almaması genellikle türetilme şekline bağlıdır.
"Zayıf copyleft" lisansları genellikle yazılım kütüphanelerinin oluşturulması, diğer yazılımların kütüphaneye bağlanmasına izin vermek ve daha sonra kütüphanenin copyleft lisansı altında dağıtılması için yasal bir engel olmaksızın yeniden dağıtılmasında kullanılır. Yalnızca zayıf copyleft yazılımlarda yapılan değişiklikler, copyleft lisans hükümlerine tabi olur, ona bağlanan yazılımlar kapsam dışında kalır. Bu herhangi bir lisans altındaki yazılımların, glibc (GNU Projesi C standart kitaplığını uygulaması) gibi copyleft kütüphanelerine derlenmesini, bağlanmasını ve daha sonra yeniden lisanslama gerektirmeden yeniden dağıtılmasını imkân sağlar.
GNU Genel Kamu Lisansı güçlü copyleft uygulayan bir lisans örneğidir. Daha da güçlü bir copyleft lisansı, hizmet olarak yazılım (SaaS) kullanım durumları için (örneğin, yazılım sunuculara dağıtıldığında) kaynak kodunun yayınlanmasını gerektiren AGPL'dir.[11][12][13][14] Sybase Açık Watcom Kamu Lisansı, en güçlü copyleft lisansı kabul edilir, çünkü bu lisans GPL'nin "özel kullanım" istisnasını kullanmaz ve herhangi bir kullanım durumunda kaynak kodunun yayınlanmasını gerektirir. Bu nedenle lisans Özgür Yazılım Vakfı, GNU Projesi ve Debian projesi tarafından özgür değil olarak değerlendirilmektedir.[15] Ancak lisans Açık Kaynak Girişimi tarafından açık kaynak olarak kabul edilmektedir.
"Zayıf copyleft" kullanan özgür lisanslar arasında GNU Kısıtlı Genel Kamu Lisansı ve Mozilla Kamu Lisansı örnek verilebilir. Copyleft olmayan özgür lisanslara örnek olarak MIT Lisansı, Apache Lisansı ve BSD lisansları verilebilir. Güçlü ve zayıf copyleft'in somut etkisi ise henüz mahkemelerde içtihata dönüşmüş değildir.[16]
Tasarım Bilimi Lisansı, yalnızca yazılım veya belgeler için değil, aynı zamanda edebiyat, sanat eserleri, müzik, fotoğrafçılık ve video gibi herhangi bir çalışma için kullanılabilen güçlü bir copyleft lisansıdır. Söz konusu lisans Michael Stutz tarafından daha sonra Açık içerik olarak adlandırılan yazılım dışı çalışmalara GNU tarzı copyleft uygulamanması konusundaki çalışmasından yaratılmıştır. 1990'larda Tasarım Bilimi Lisansı; müzik kayıtları, görsel sanatlar ve hatta romanlarda kullanılmıştır. Özgür Yazılım Vakfı web sitesinde lisansın özgür olduğu ancak GPL ile uyumlu olmadığı belirtilmiştir.[17]
"Tam" ve "kısmi" copyleft başka bir hususa dayalı bir konudur. Tam copyleft, bir eserin tüm bölümleri (lisansın kendisi hariç) yalnızca eserin copyleft lisansı koşulları altında değiştirilebilir ve dağıtılabilirse bulunur. Buna karşılık, kısmi copyleft, çalışmanın bazı kısımlarını copyleft hükümlerinden muaf tutar, böylece bazı değişikliklerin copyleft lisansı dışındaki şartlar altında dağıtılmasına izin verir veya başka bir şekilde, çalışmaya copyleft'in tüm ilkelerini dayatmaz. Kısmı copyleft örneği; bazı yazılım paketleri için yapılan GPL bağlantı istisnası.
AynıLisanslaPaylaş ya da aynı lisansla paylaşım (share-alike), herhangi bir çalışmanın orijinal çalışma ile aynı veya benzer bir lisans altında yayınlanmasını zorunlu tutan lisans koşuludur. Bu, herhangi bir AynıLisanslaPaylaş lisansının otomatik olarak copyleft lisansı olması anlamına gelir ancak bazı AynıLisanslaPaylaş lisansları ticari kullanımın yasaklanması gibi ilave kısıtlamalar nedeniyle özgür lisans olarak kabul edilmediğinden copyleft kabul edilmez. Diğer bir kısıtlama, herkesin çalışmalarını paylaşmak istememesi ve bazı benzer lisans koşullarının yazarın iradesine rağmen, tüm çalışma grubunun paylaşılmasını gerektirmesidir. Kaynak kodun yazarının yararına, kodda yapılan herhangi bir değişikliğin sadece şirkete fayda sağlamayacağı, aynı zamanda yazarın tanınacağı ve değiştirilen kod üzerinde eşit hak talebinde bulunabilmesidir.[18] Creative Commons lisanslarının bazı türleri, aynı lisansla paylaşım örnekleridir.
Bu lisanslar, yazılımın kullanıcılarına copyleft lisanslarla aynı özgürlükleri verir ancak yazılımın değiştirilmiş sürümlerinin de bu özgürlükleri içermesini gerektirmez. Yazılımın nasıl kullanılabileceği, değiştirilebileceği ve yeniden dağıtılabileceği konusunda minimum kısıtlamalara sahiptirler ve bu nedenle copyleft lisans değildirler. Bu tür lisanslara örnek olarak BSD lisansları, MIT Lisansı, Apache Lisansı bu tür lisanslara örnek verilebilir.
Kimileri copyleft'in Açık Kaynak Girişimi (OSI) ile Özgür Yazılım Hareketi (FSF) arasındaki ideolojik çekişmede bölücü bir konu olduğunu ileri sürmüşlerdir.[19] Ancak, copyleft'in her iki tarafça da kabul edildiğine ve önerildiğine dair kanıtlar vardır:
Copyleft lisanslar, kendi konumunu devam ettirmesinden dolayı aşağılayıcı bir şekilde "viral" isimiyle anıldıkları olmuştur.[24][25][26][27][28] GPLv1'in yayınlanmasından bir yıl sonra 1990'a kadar uzanan 'Genel Kamu Virüsü' veya 'GNU Genel Virüs' tanımlarından gelir.[29][30][31] Bu adlandırma, bir copyleft eserden türetilen eserlerin yine copyleft şartları altında yayınlanması gerçeğine gönderme yapar.
Çeşitli BSD lisanslarının bazı savunucuları, terimi, GPL'nin orijinal BSD çalışmasının yararı aleyhine BSD lisanslı kodları kendine dahil etme ve aynı zamanda kendisini daha özgür olarak tanımlama eğilimi açısından alaycı bir şekilde kullanırlar.[32][33][34] Microsoft başkan yardımcısı Craig Mundie bir açıklamasında; "GPL'nin bu viral yönü, onu kullanan herhangi bir kuruluşun fikri mülkiyeti için bir tehdit oluşturuyor." ifadesini kullanmıştır.[35] Başka bir bağlamda, Steve Ballmer, GPL altında yayınlanan kodun ticari sektör için işe yaramadığını açıkladı, çünkü sonuçta ortaya çıkan kod yalnızca GPL uyumlu bir lisans altında lisanslanmışsa kullanılabilir olduğunu ve böylece "her dokunduğu şeye fikri mülkiyet duygusu veren kendini içine bağlayan bir kanser" olduğunu ifade etmiştir."[36]
Microsoft'un GPL'e yönelik saldırılarına yanıt olarak, birçok tanınmış özgür yazılım geliştiricisi ve savunucusu lisansı destekleyen ortak bir bildiri yayınlamıştır. Özgür Yazılım Vakfı uyum mühendisi David Turner'a göre, söz konusu açıklama yanlış anlaşılma ve copyleft özelliği içeren özgür yazılımları kullanma korkusu yaratmaktadır.[37] Bir kişi aktif bir eylemde bulunmadan bir virüse yakalanabilirken, lisans koşulları bilinçli kullanım veya benimsenme sonrasında yürürlüğe girer.[38] David McGowan, GPL'in özel mülk yazılımları özgür yazılım olmaya zorlayabileceğine inanmak için hiçbir neden olmadığını belirtmiş ancak "şirketin GPL koduyla birleştirilmiş bir programı ticari olarak dağıtmasını engellemeye çalışabileceğini" yazmıştır. "Eğer firma gerçekten GPL ile lisanslanmış bir yazılımı lisans koşullarına aykırı olarak kullandıysa lisans koşullarını korumak için açılacak bir dava sıradan bir telif hakkı iddiası olurdu, şayet işler tersine olsaydı pek çok şirket bu davayı desteklerdi." [39] Richard Stallman bu görüşü bir benzetmeyle şöyle açıklamıştır: "GPL, yakınlık veya temas yoluyla yayılmaz, yalnızca GPL kapsamındaki kodun programınıza kasıtlı olarak dahil edilmesiyle yayılır. Bir örümcek bitkisi gibi yayılır, bir virüs gibi değil."[40]
GPL gibi popüler lisanslar, iletişim soyut olduğu sürece bileşenlerin copyleft olmayan (örneğin komut satırında belirli parametrelerle komut çalıştırmak veya bir Web sunucusu ile işleme girmek gibi) bileşenlerle etkileşime girmesine izin veren bir maddeye sahiptir. Bunun bir sonucu olarak, eğer kullanılan herhangi bir modül copyleft olmasa bile GPL ile lisanslanmış bir yazılımda kullanılması yasal olabiir. Bu iletişim kimi yorumlara göre kütüphanelerin tekrar kullanımı veya dinamik bağlantı aracılığı ile olabileceği ifade edilse de Özgür Yazılım Vakfı bunun mümkün olmadığını belirterek bu amaçla Java kütüphanesinin tekrar derlemesi olan GNU CLASSPATH lisansına bir istisna maddesi eklemiştir. Bu belirsizlik GPL ile LGPL arasında önemli bir belirsizliği ortaya koymaktadır. LGPL'de özellikle bağlantı kurmak ile ilgili yazılımı dahil ederek derlemeye izin verilmektedir.
| © 🄯 | |
|---|---|
Copyleft sembolü | |
| Unicode gösterim | U+1F12F 🄯 COPYLEFT SYMBOL Alternatif sembol: (ɔ) |
| Farklı | |
| Farklı | U+00A9 © TELIF HAKKI SIMGESI |
Copyleft sembolü, bir daire içinde ters C'dir (telif hakkı simgesinin ayna yansıması olarak). Yasal bir karşılığı bulunmamaktadır.[41] Sembolün Unicode'un gelecekteki bir sürümüne eklenmesine yönelik 2016 teklifi[42] ile Unicode Teknik Komitesi tarafından kabul edilmiş ve gelecekteki Unicode versiyonlarına eklenmesine karar verilmiştir.[43] Kod noktası U+1F12F 🄯 COPYLEFT SYMBOL Unicode 11'e eklendi.[44] 2018 itibari yazı tiplerinin çoğunluğunda yer bulamamış olsa da U+2184 ↄ LATIN SMALL LETTER REVERSED C veya daha yaygın olarak bulunan U+0254 ɔ LATIN SMALL LETTER OPEN O karakterinin parantezler arasında kullanımı ile yazılabilir. Eğer uygulama tarafından destekleniyor ise U+20DD ↄ⃝ COMBINING ENCLOSING CIRCLE karakteri ile birleştirerek uygun sonuç elde edilebilir.
Bu glifi içeren yazı tiplerinin listesi için Unicode yazı tipleri maddesinde SMP Unicode yazı tipleri listesine ve ardından "Eklenmiş Alfanümerik Ek (173: 1F100–1F1FF)" satırına bakınız (bu listenin mevcut bulunması garanti edilmez).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
