Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
Alikulu Cabbadar (Farsça: علی قلی جبهدار; Gürcüce ალი-ყული ჯაბადარი) ("Alikulu Bey Cabbadar" ya da "Muhammet Ali İbn Abdul Bey İbn Alikulu Cabbadar" adlarıyla da bilinir) Gürcü asıllı İranlı ressam. 17. yüzyıl sonuyla 18. yüzyıl başlarında yaşamıştır.[1]
| cinsiyeti | erkek  |
|---|---|
| vatandaşlığı | İran |
| ön adı | Ali |
| doğum tarihi | 1666 |
| doğum yeri | İsfahan |
| ölüm tarihi | 1694 |
| mesleği | ressam |
| eserin bulunduğu koleksiyon | Art Institute of Chicago |
| eserlerin telif hakkı durumu | telif hakkı sona ermiş eser |
Şirazlı şair Lütfali Bey Adhar "Ateşkede" adlı tezkiresinde Alikulu Cabbadar'ın "Ali Firengi" adıyla bilindiğini yazar. Aynı kaynak ressamın İsfahan'da Hristiyan mahallesinde doğduğunu ve daha sonra ihtida ettiğini de yazar.
Tezkireye göre Alikulu Cabbadar II. Tahmasp ve Nadir Şah dönemlerinde "nakkaş başı" olarak görev yapmış, daha sonra gözleri çok bozulunca Mazandaran'a giderek 1750 yılında orada ölmüştür.
Gerçekte Alikulu Cabbadar resim yapmaya 1660'lı yıllarda Süleyman Şah zamanında başlamıştır.
İran resmine Avrupa resim okulunun estetiğini, tarzını ve konularını getirmiştir. Muhammet Zaman'la beraber, 17. yüzyıl sonu ve 18. yüzyıl başlarında İran resminde görülen Avrupai tarzın en önemli temsilcisidir.
Alikulu Cabbadar'ın bugün elde olan imzalı resimleri 1660'larla 1717 yılı arasına aittir. Ressamın konuları çok çeşitlidir. Resimleri arasında Süleyman Şah konulu eserlerle beraber "Uyuyan Nemf" (1673, özel koleksiyon), "Rus Sefirin Portresi" (1717) gibi eserler de bulunmaktadır.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.