1862 Apollo

1862 Apollo, Dünya'ya yakın cisim (NEO) olarak sınıflandırılan ve yaklaşık 1,5 kilometre çapa sahip olan taşsı bir asteroittir. Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından 24 Nisan 1932'de Heidelberg Gözlemevi'nde keşfedilmiş, fakat daha sonra kaybedilmiş ve 1973 yılına kadar tekrar bulunamamıştı.

1862 Apollo

1862 Apollo'nun ışık eğrisine dayalı üç boyutlu bir modeli.
Keşif[1]
Keşfeden	Karl Reinmuth
Keşif yeri	Heidelberg Gözlemevi
Keşif tarihi	24 Nisan 1932
Adlandırmalar
MPC belirtmesi	(1862) Apollo
Adın kaynağı	Apollon (Yunan mitolojisi)
Alternatif adlandırma	1932 HA
Küçük gezegen kategorisi	NEO · PHA Venüs kesişen Mars kesişen Apollo asteroitleri
Sembol	(astrolojik)
Yörünge özellikleri[1]
Dönem 29 Aralık 2009 (JD 2455194.5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı	85,32 y (31.162 gün)
İlk önkeşif tarihi	13 Aralık 1930
Günöte	2,2935 AU (343,10 Gm)
Günberi	0,64699 AU (96,788 Gm)
Yarı büyük eksen	1,4702 AU (219,94 Gm)
Dış merkezlik	0,55994
Yörünge periyodu	1,78 y (651,15 g)
Ortalama ayrıklık	144,22°
Ortalama devinim	0° 33d 10.332s / gün
Eğiklik	6,3530°
Çıkış düğümü boylamı	35,739°
Perihelyon açısı	285,85°
Dünya MOID	0,0257026 AU (3,84505 Gm)
Jüpiter MOID	3,06837 AU (459,022 Gm)
TJüpiter	4,415
Fiziksel özellikler
Tayf tipi	Q (Tholen, SMASS) B–V = 0,819 U–B = 0,481
Mutlak parlaklık (H)	16,25[1]
Boyutlar	1,5 km (0,93 mi)[2]
Ortalama yarıçap	0,75 km
Sinodal dönme süresi	3,065 sa (0,1277 g)
Geometrik albedo	0,25[1][2]
Yüzey sıcaklığı min. ort. maks. Kelvin[3] 171 K 214 K 322 K Celsius -102°C -59°C 49°C Fahrenheit -151,6°F -74,2°F 120,2°F
Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Kendisiyle aynı adı taşıyan ve Dünya'nın yörüngesini kesen NEO alt grubu olan Apollo asteroitlerinin ilk tanımlanan üyesidir. Bu asteroitler, ekliptik düzleme dik olarak bakıldığında Dünya'nın yörüngesinden geçerler (yörüngeden geçmek, gerçek anlamda kesmekten daha genel bir terimdir). Ayrıca, Apollo'nun yörüngesi fazla dış merkezli olduğundan, Venüs ve Mars'ın yörüngelerini de keser ve bu nedenle Venüs kesişen ve Mars kesişen asteroit olarak da tanımlanır.

Apollo, her ne kadar keşfedilen ilk Apollo asteroiti olsa da, 40 yılı aşkın bir süre kayıp olması ve bu süre zarfında diğer gök cisimlerinin numaralandırılması nedeniyle "(1862)" olan resmi IAU numarası, 1566 Icarus gibi diğer bazı Apollo asteroitlerinin numarasından daha yüksektir. Dönüşünün analizi, YORP etkisi hakkında gözlemsel kanıt sağlamıştır.^[4]

Adını Yunan tanrısı Apollon'dan (Latince: Apollo) alır. Apollon, Zeus ve Leto'nun oğlu olan Güneş tanrısıdır. Küçük gezegenler 5731 Zeus ve 68 Leto, bu tanrılardan esinlenilerek adlandırılmıştır.^[5]

Uydu

29 Ekim - 2 Kasım 2005 tarihleri arasında Porto Riko'daki Arecibo Gözlemevi'nden yapılan radar gözlemleri sonucunda bir asteroit uydusu ya da Apollo uydusu tespit edildiği 4 Kasım 2005 tarihinde açıklandı. Açıklama, Uluslararası Astronomi Birliği Genelgesi (IAUC) 8627'de yer almaktadır.^[6] Uydu sadece 80 m (260 ft) genişliğindedir ve Apollo'dan yalnızca 3 km (1,9 mi) uzaklıkta bir yörüngeye sahiptir.^[7] Apollo'nun yüzeyinden bakıldığında S/2005 (1862) 1'in açısal çapı yaklaşık 2,0835 derecedir.^[a]

Potansiyel olarak tehlikeli cisim

1862 Apollo, minimum yörünge kesişme mesafesi (MOID) 0,05 AU'dan daha küçük ve çapı 150 metreden büyük olduğu için tehlikeli olabilecek cisim (PHA) olarak sınıflandırılır. Apollo'nun Dünya MOID mesafesi ise 0,0257 AU 'dur (3.840.000 km; 2.390.000 mi).^[1] Yörüngesi önümüzdeki birkaç yüz yıl için oldukça iyi belirlenmiştir. 17 Mayıs 2075'te Venüs'ün 0,0083 AU (1.240.000 km; 770.000 mi) uzağından geçecektir.^[1]

Notlar

1. ${\displaystyle \delta }$ = (206265) d / D yay-saniye formülünden hesaplanır. (bkz. Açısal çap)

Kaynakça

1. "JPL Small-Body Database Browser: 1862 Apollo (1932 HA)" (2015-03-16 last obs.). Jet Propulsion Laboratory. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2016.
2. Gehrels, Tom (1994). Hazards Due to Comets and Asteroids. Tucson: University of Arizona Press. ss. 540-543. ISBN 978-0816515059.
3. "Planetary Habitability Calculators". Planetary Habitability Laboratory. University of Puerto Rico at Arecibo. 11 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2015.
4. Durech, J.; Vokrouhlický, D.; Kaasalainen, M.; Weissman, P.; Lowry, S. C.; Beshore, E.; Higgins, D.; Krugly, Y. N.; ve diğerleri. (September 2008). "New photometric observations of asteroids (1862) Apollo and (25143) Itokawa – an analysis of YORP effect" (PDF). Astronomy and Astrophysics. 488 (1). ss. 345-350. Bibcode:2008A&A...488..345D. doi:10.1051/0004-6361:200809663. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2011.
5. Schmadel, Lutz D. (2003). "(1862) Apollo". Dictionary of Minor Planet Names – (1862) Apollo. Springer Berlin Heidelberg. s. 149. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_1863. ISBN 978-3-540-29925-7.
6. "IAU Circular No. 8627". International Astronomical Union. Central Bureau for Astronomical Telegrams. 14 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2015.
7. Johnston, Wm. Robert (16 Kasım 2014). "(1862) Apollo". Johnston's Archive. 13 Haziran 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2015.

Dış bağlantılar

• Lightcurve plot of 1862 Apollo, Palmer Divide Observatory, B. D. Warner (2005)
• Asteroids with Satellites, Robert Johnston, johnstonsarchive.net
• Asteroid Lightcurve Database (LCDB), query form (info 16 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
• Dictionary of Minor Planet Names, Google books
• Asteroids and comets rotation curves, CdR – Observatoire de Genève, Raoul Behrend
• 1862 Apollo - NeoDyS-2, Near Earth Objects—Dynamic Site
  • Gök günlüğü · Gözlem tahmini · Yörünge bilgisi · MOID · Uygun öğeler · Gözlem bilgisi · Yaklaşmalar · Fiziksel bilgi · Yörünge animasyonu
• 1862 Apollo - ESA–uzay durumsal farkındalığı
  • Gök günlüğü · Gözlemler · Yörünge · Fiziksel özellikler · Özet
• 1862 Apollo - JPL Small-Body Database
  • En yakın yaklaşmalar · Keşif · Gök günlüğü · Yörünge grafiği · Yörünge öğeleri · Fiziksel parametreler