1076 Viola

1076 Viyola /ˈvaɪ.ələ/,^[16] geçici ismi 1926 TE, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen, yaklaşık 22 kilometre çapında bir Nysa asteroitidir. 5 Ekim 1926'da Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevinde keşfedildi.^[17] Asteroit, adını Viola (Menekşe) çiçekli bitkisinden almıştır.^[3]

1076 Viola

Keşif[1]
Keşfeden	K. Reinmuth
Keşif yeri	Heidelberg Gözlemevi
Keşif tarihi	5 Ekim 1926
Adlandırmalar
MPC belirtmesi	(1076) Viola
Telaffuz	/ˈvaɪ.ələ/[2]
Adın kaynağı	Viola (Çiçekli bitki)[3]
Alternatif adlandırma	1926 TE
Küçük gezegen kategorisi	Asteroit kuşağı · (iç) Nysa[4] · arka plan[5]
Yörünge özellikleri[1]
Dönem 4 Eylül 2017 (JG 2458000,5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı	90,48 yıl (33.048 gün)
Günöte	2,8323 AB
Günberi	2,1164 AB
Yarı büyük eksen	2,4744 AB
Dış merkezlik	0,1447
Yörünge periyodu	3,89 yıl (1.422 gün)
Ortalama ayrıklık	70,608°
Ortalama devinim	0° 15d 11.52s / gün
Eğiklik	3,3195°
Çıkış düğümü boylamı	143,71°
Perihelyon açısı	304,08°
Fiziksel özellikler
Tayf tipi	Tholen = F[1] SMASS = C[1][4] B–V = 0.629[1] U–B = 0.250[1]
Mutlak parlaklık (H)	12.21[6] · 12.30[1][4][7][8][9][10][11][12][13]
Boyutlar	21,412±7,130 km[7] 21,43±6,81 km[8] 22,0±2,2 km[9] 22,273±0,069 km[10] 22,298±0,117 km[14] 22,63±2,7 km[11] 23,57±7,70 km[6] 24±2 km[12] 26,39±0,61 km[13]
Sinodal dönme süresi	7,336 s[15]
Geometrik albedo	0,032±0,002[13] 0,0375±0,0535[7] 0,04±0,01[9][12] 0,04±0,02[6] 0,04±0,05[8] 0,041±0,004[14] 0,0415±0,012[11] 0,0428±0,0046[10]

Yörünge ve sınıflandırma

Viola, uygun yörünge elemanlarına Hiyerarşik kümeleme yöntemi uygulandığında, ana kuşağın arka plan popülasyonunun aile dışı bir asteroittir.^[5] Asteroit aynı zamanda ana kuşağın en büyük asteroit ailesi olan ve taşlı ve karbonlu alt ailelerden oluşan Nysa ailesinin (405) bir üyesi olarak sınıflandırılmıştır.^[4] Adını 44 Nysa'dan alan aile, merkezi ana kuşağı ayıran tükenmiş bir bölge olan Kirkwood boşluklarının (Jüpiter ile 3:1 yörünge rezonansı) yakınında yer almaktadır.

İç asteroit kuşağında Güneş'i 2,1–2,8 AB uzaklıkta; her 3 yıl ve 11 ayda bir döner (1.422 gün; 2,47'lik yarı ana eksen vardır). Yörüngesi, ekliptik ile ilgili olarak 0,14'lik bir eksantrikliğe ve 3 °'lik bir eğime sahiptir.^[1] Gövdenin gözlem alanı Ocak 1951'de, yani resmi keşif gözleminden 24 yıl sonra Heidelberg'de başlar.^[17]

Fiziksel özellikler

Tholen sınıflandırmasında Viola, nadir görülen bir F-tipi asteroitken, SMASS taksonomisinde yaygın, karbonlu bir C-tipi olarak sınıflandırılır.^[1][4]

Rotasyon süresi

1980'lerde, Amerikalı astronom Richard Binzel tarafından yapılan fotometrik gözlemlerden Viola'nın dönen bir ışık eğrisi elde edildi. Işık eğrisi analizi, 0,12 büyüklüğünde (U=3) parlaklık genliği ile 7,336 saatlik iyi tanımlanmış bir dönme süresi verdi.^[15] Ocak 2009'da Fransız amatör astronom René Roy tarafından 14,4 saatlik geçici bir süre ölçüldü, ancak daha sonra LCDB'den geri çekildi (U=n.a.).^[4][18]

Çapı ve albedosu

Kızılötesi Astronomik Uydu IRAS, Japon Akari uydusu ve NASA'nın Geniş Alan Kızılötesi Araştırma Kaşifi'nin NEOWISE misyonu tarafından yapılan araştırmalara göre Viola'nın çapı 21,412 ile 26,39 kilometre arasında ve yüzeyi 0,032 ile 0,0428 arasında bir albedoya sahiptir.^{[7][8][9][10][14][11][6][12][13]}

Collaborative Asteroid Lightcurve Link, IRAS tarafından elde edilen sonuçları, yani 12,30 mutlak kadir temelinde 0,0415'lik bir albedo ve 22,63 kilometrelik bir çapı benimser.^[4][11]

İsimlendirme

Bu küçük gezegen, Violaceae familyasındaki çiçekli bitkilerin bir türü olan Viola (Menekşe) adını almıştır. Resmi adlandırma alıntısı, 1955'te Paul Herget tarafından The Names of the Minor Planets'de belirtilmiştir (H 102).^[3]

Reinmuth'un çiçekleri

Karl Reinmuth, birçok keşfinden dolayı 1930'ların başında yeni adlandırılmış 66 asteroitten oluşan geniş bir liste sundu. Liste, keşiflerini (1009) ile (1200) arasındaki sayılarla kapsıyordu. Bu liste aynı zamanda, bu asteroitten başlayarak, bitkilerden, özellikle de çiçekli bitkilerden sonra adlandırılan 28 asteroit dizisini de içeriyordu.^[19]