![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d9/Continental-continental_constructive_plate_boundary.svg/langtr-640px-Continental-continental_constructive_plate_boundary.svg.png&w=640&q=50)
Uzaklaşan levha sınırı
From Wikipedia, the free encyclopedia
Uzaklaşan levha sınırı,[1] levha tektoniğinde (aynı zamanda yapıcı bir sınır ya da ıraksak bir sınır olarak da bilinir) farklı sınır ya da farklı plaka sınırları birbirinden uzaklaşmakta olan iki tektonik plaka arasında var olan doğrusal bir alandır. Okyanus tabanlarında okyanus ortası sırtı, karaların iç kısımlarında Büyük Rift Vadisi gibi kıta içi rift kuşakları oluştururlar.[2]
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d9/Continental-continental_constructive_plate_boundary.svg/640px-Continental-continental_constructive_plate_boundary.svg.png)
Kıtalar içindeki uzaklaşan kısımlar başlangıçta rift vadileri haline gelen uçurumları üretmeye çalışır. En aktif ayrılan levha sınırı, okyanus plakaları arasında meydana gelen ve orta okyanus sırtlarıdır. Ayrılan levhaların oluşturduğu boşlukları doldurmak üzere yükselen magma bazı durumlarda volkanik adaları oluşturur.
Iraksak sınırların çoğu okyanus sırtlarının tepeleri boyunca yer alır ve yeni okyanus tabanının üretildiği yerler olduğu için eklenir levha sınırları olarak da düşünülür. Iraksak sınırlar, deniz tabanı yayılması bu sınırlarda oluştuğu için yayılma merkezleri olarak da adlandırılır. Burada, iki komşu levha okyanusal kabukta uzun ve dar kırıklar üreterek birbirinden uzaklaşacak şekilde hareket eder. Sonuç olarak, kabuğun çekilip ayrılmasıyla oluşan boşlukları doldurmak için alttaki mantodan sıcak kayalar yukarı doğru göç eder. Bu ergimiş malzeme yavaş yavaş soğuyup yeni bir okyanus tabanı şeridi üretir. Yan yana duran levhalar yavaş fakat sürekli bir biçimde ayrılır ve aralarında yeni okyanusal litosfer oluşur.[3]
Mevcut araştırmalar, Dünya'nın manto içindeki karmaşık konveksiyonun, malzemenin her bir farklı levha sınırının altındaki litosfer tabanına yükselmesine izin verdiği göstermektedir.[4] Bu bölgeye, ısı ve yarık alanının altındaki astenosferden (üst mantodan) kayayı eriten ve büyük sel bazalt veya lav akışları oluşturan basınçta bir azalma sağlar. Her patlama, herhangi bir zamanda plaka sınırının sadece bir bölümünde meydana gelir, ancak meydana geldiğinde, iki karşıt levha birbirinden uzaklaştıkça açılış boşluğunu doldurur.
Yerin manto bölümündeki konveksiyon akımları, levha sınırı arasındaki boşluklara magma yükselmesini sağlar. Astenosferden (veya üst manto) yükselen kısmen sıvı ve sıcak magma, açılan alanın iki tarafına simetrik yayılır. Uzaklaşan levhaların kenar kısımlarına eklenir. Uzaklaşan levha sınırları yeni bir okyanusun oluşum yeridir, bugünkü okyanusal kabuk büyük oranda bu şekilde oluşmuştur.[2]
Milyonlarca yıl boyunca, tektonik plakalar, levha sınırının her iki taraftan da yüzlerce kilometre uzağa taşınmış olabilir. Bu nedenle, levha sınırına yakın kayaçlar, uzaktaki kayalardan daha genç olur.