"Tuzla" buraya yönlendirilmektedir. Coğrafi oluşum olan doğal tuzlalar için Tuz tavası sayfasına bakınız.
Başlığın diğer anlamları için Tuzla sayfasına bakınız.
Tuzla, deniz suyundan veya diğer tuzlu sulardan tuz çıkarmak için tasarlanmış sığ bir yapay tuz tavasıdır. Tuzlalar sığ ve büyüktür çünkü bu şekilde güneş ışığının deniz suyuna ulaşması daha kolay olmaktadır. Doğal tuz tavaları da suyun buharlaşması ve geride tuz bırakmasıyla oluşan jeolojik oluşumlardır. Bahamalar'daki Büyük Inagua'da veya Mogadişu'nun birkaç kilometre güneyindeki Jasiira'da bulunan, deniz suyunun tutulduğu ve güneşte buharlaşmaya bırakıldığı göletler gibi tuzlalar, doğal hâllerinden çok az farklıdır.
Deniz suyu veya salamura, tuzlanın büyük havuzlarına beslenir. Su, doğal buharlaşma yoluyla çekilirek arta kalan tuzun hasat edilmesine olanak verir.
Tuzlalar, aynı zamanda tehlikedeki türleri de içerebilecek birçok su kuşu türü için verimli bir dinlenme ve beslenme alanıdır.[1] Tuzla havuzları genellikle bentlerle ayrılır. Tuzlalar, tuz havuzu, tuzla havuzu, tuz tavası veya tuzla tavası olarak da adlandırılabilir.
Dünyadaki kayda değer tuzlalara örnekler aşağıda sıralanmıştır:
Amerika Birleşik Devletleri'ndeki San Francisco Körfezi tuzlaları, daha önce Charleston Slough dahil Cargill tarafından işletiliyordu,[2][3][3][4] Cargill bölgedeki tuz üretimini durdurdu ve bu tuzlaların çoğu artık doğal hâllerine geri getiriliyor.
Salina, Malta'daki tuz havuzları. Köyün adı Maltaca'da tuzla anlamına gelir.
Batı Avustralya'daki Port Hedland, Dampier, Lake McLeod, Useless Loop ve Onslow tuzlaları.
Sarı Duvarlar, Malahide, İrlanda; 1770'den 1837'ye kadar faaliyet gösterdi.[5]
Yeni Zelanda'daki Grassmere Gölü.
Sicilya'daki antik tuzlalar Marsala ve Trapani. Fenike döneminden beri burada tuz üretlimektedir ve yakınlardaki Mozia'da arkeolojik kanıtlar hâlâ mevcuttur.
Büyük Inagua adasında Morton Salt'un sahibi olduğu tuzlalar.
Baleni'nin Tsonga kadınları tarafından Küçük Letaba Nehri'nde sürdürülen tuz hasadı, Güney Afrika, Limpopo.[6]
II. Dünya Savaşı'na kadar Mısır'da İskenderiye yakınlarındaki deniz suyundan özel bir şekilde tuz çıkarılıyordu. Direkler tuzlaların üzerine yerleştiriliyor ve üstleri birkaç metre deniz suyuyla kaplanıyordu. Zamanla deniz suyu buharlaşıyor ve kalan tuz, hasadın daha kolayca yapıldığı direğin üstünde kalıyordu.[7]
Pedra de Lume, Sal Adası, Cape Verde'deki doğal tuzlalar
Arjantin'deki bir lityum madenindeki tuz buharlaştırma havuzları. Bu salar'daki salamura, lityum açısından zengindir ve maden işletmesi, salamurayı havuzlar içinde yoğunlaştırır.
Salinas de Janubio'daki Lanzarote Adası'ndaki modern tuzlalar
"Baleni Cultural Camp". African Ivory Route. Transfrontier Parks Destinations. 6 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2019.