Tarihsel inkarcılık
From Wikipedia, the free encyclopedia
İnkârcılık olarak da adlandırılan[1][2] tarihsel inkârcılık, tarihi kayıtların tahrif edilmesi[3][4] veya çarpıtılmasıdır. Bu terim, tarihin kanıtlanan ve mantıklı akademik yeniden yorumlarını kapsayan daha geniş bir terim olan tarihsel revizyonizm ile karıştırılmamalıdır. Tarihsel inkârcılık, geçmişi gözden geçirmeye çalışırken bilinen sahte belgeleri gerçek olarak sunmak, gerçek belgelere güvenmemek için mantıksız nedenler icat etmek, aksini bildiren kitaplara ve kaynaklara sonuçlar atfetmek, verilen bakış açısını desteklemek için istatistiksel bilgileri manipüle etmek veya kasıtlı olarak yanlış tercüme edilen metinler kullanmak gibi uygun tarihsel söylemde kabul edilemez teknikleri kullanabilir.
Almanya gibi bazı ülkeler, belirli tarihi olayların inkârcı bir şekilde gözden geçirilmesini suç haline getirirken diğer ülkeler ifade özgürlüğünün korunması gibi çeşitli nedenlerle daha temkinli bir duruş sergiler. California ve Japonya gibi bölgelerde okullarda çocukların California soykırımı[5][6] ve Japon savaş suçları,[7][8] hakkında bilgi edinmeleri açıkça engellenir. İnkârcılığın dikkate değer örnekleri arasında Holokost inkarı, Ermeni soykırımı inkarı, Konfederasyonun Kayıp Nedeni, temiz Wehrmacht miti, Japon tarih ders kitabı tartışmaları ve Stalin döneminde Sovyetler Birliği'nde tarih yazımı sayılabilir.[9][10] Bazı kayda değer tarihsel inkârcılar arasında Arthur Butz, David Irving ve Shinzo Abe bulunmaktadır. Literatürde, tarihsel inkârcılığın sonuçları, George Orwell’ın Bin Dokuz Yüz Seksen Dört gibi bazı Sosyal bilimkurgu eserlerinde yaratıcı bir şekilde tasvir edilmiştir. Modern zamanlarda, inkârcılık internet gibi yeni medya aracılığıyla yayılabilir.