Slovak partizanlar

Slovak partizanlar, II. Dünya Savaşı sırasında Nazi Almanyası ve işbirlikçiliğe karşı Slovak direnişini örgütleyen düzensiz askerî gruplardır.^[1]

Slovak partizan grubu faşistlere ve onların işbirlikçilerine karşı mücadele için 1939 yılında Slovakya Cumhuriyeti'nin kurulmasının hemen ardından oluşturuldu. Yahudiler ve Hıristiyanlar, partizan birimleri saflarında savaştı. Partizanalrın asıl amacı işgal altındaki topraklarını Naziler'den kurtarmaktı. Bu amaçla Sovyetler Birliği ve Sovyet partizanları ile güçlü bağlantıları vardı. Ve elbette büyük sempatileri. Slovak partizanlar ağırlıklı olarak sabotaj eylemleri gerçekleştirdi. Direnişçilerin en büyük Nazi karşıtı askeri direnişi Slovak Ulusal Ayaklanması oldu. Slovak partizanların liderliğini üstlendiği bu direniş 1944 yılında, işbirlikçi Slovak Ordusu, Macar ve Ukraynalı işbirlikçileri ve Almanlar tarafından bastırıldı. En ünlü Slovak partizan tugayı MRStefanik tugayı oldu. 1300 üyesi ile, en büyük partizan tugay olan MRStefanik, 300'den fazla Yahudi üyesi vardı. En ünlü Slovak partizan lideri ise MRStefanik lideri Viliam Zingor oldu. Savaştan sonra Çekoslovak komünist politikacılar Zingor'u vatana ihanetle suçladı. Ve sonunda 18 Aralık'ta komünist hükûmet tarafından idam edildi.

Yahudi partizanlar, Slovak partizanların önemli bir parçasıydı. Önemli hizmetlerde bulunan bu partizanların en ünlüsü Novaky Tugay mahkûmları idi. Novaky toplama kampı madencilerin ve çiftçilerin olduğu bölgede bulunuyordu. Nazi yanlısı hükûmeten nefret eden yerli halk Novaky tugayı için önemli stratejik yerel kaynağıydı. Bu yerliler sayesinde, Novaky tugayı diğer partizanlar ile temaslarda bulunmuştu. Bu temas sonucunda silahlı ayaklanma durumunda yardım ve silah desteği alacaklardı.