Semiha Şakir

Semiha Şakir (d. 1905, İstanbul; ö. 9 Eylül 1998, İstanbul), Türk hayırsever, iş insanı ve aydın.

İlk yılları

1905 yılında İstanbul, Laleli'de doğdu. Babası Osmanlı Ordusunda asker, annesi İstanbul'da tanınmış bir hanımefendiydi. Babası 1916 da Çanakkale'de şehit düştü. Çocuk yaşta babasını kaybetmesi yüzünden, derin bir sıkıntıya girmiştir. Fakat çok geçmeden kendisini toparlamış ve eğitimine devam etmiştir.

Cumhuriyetin ilk yıllarında yaşayan Semiha Şakir'in fiziksel özellikleri şu şekilde tarif ediliyor: "Yeşil gözlü, uzun boylu, kumral saçlı güzel genç kızın ...."^[1] Yıl 1923 olduğu sırada, zengin bir iş insanı olan İbrahim Şakir, İstanbul'daki yakınları vasıtasıyla Semiha Hanımla tanışıyor.

Evliliği

Suudi Arabistanlı genç iş insanı İbrahim Şakir Bey'in İstanbul'daki yakın akrabaları, bu güzel, alımlı, iyi yetişmiş Türk kızı ile İbrahim Bey'in evliliklerini düşünüyorlar.

Semiha Hanım, iki yıl nişanlılıktan sonra, 20 yaşında evlenip, Beyrut'a gelin gidiyor. Görücü usulü ile evlendiği Suudi eşiyle, arasında büyük bir aşk doğuyor. Büyük bir aşkla bağlı olduğu eşini, 1982'de Mekke'de kaybediyor.

İstanbul'dan Lübnan'a gelin giden Semiha Şakir, Suudi eşi ve üç çocuğu ile Beyrut'ta, dağın tepesinde, dillere destan ve ünlü Amerikan dergisi Life'a kapak olmuş bir sarayda mutlu yaşarken, ülkesini de hiç unutmuyor. Özellikle yaşlı, kimsesiz ve yoksul insanları.

Hayır işleri

İstanbul'a ilk yardımlarını 1938 yılında göndermeye başlıyor. İlk olarak, Darülaceze gibi kurumların ihtiyaçları olan ve özellikle o yıllarda Türkiye'de bulunmayan malları gönderiyor. 1954 yılından sonra da bilinçli ve sistemli olarak, tesis kurma hizmetlerine giriyor.

İlk tesisi İstanbul'da Darülaceze için bir pavyon yaptırmak oldu. Tüm para ve o dönem Türkiye'de bulunması sıkıntı olan inşaat malzemelerini Beyrut'tan İstanbul'a gemiyle gönderdi. Bundan sonra sayısız cami, hastane, yetiştirme yurdu, huzurevi, sağlık ocağı, çeşme, doğum evi, lise, ilkokul, kütüphane vs. yaptırmak suretiyle kendini hayır işlerine adamıştır. 57 büyük kompleks yapmış, yönetmiş ya da devlete devretmiştir.^[2]

Aradan yıllar geçip, tesislerin gereksinimleri ve yeni hizmetlerin görülmesi gücünü aşınca, 1989 yılında Semiha Şakir Vakfı'nı kurdu. Vakfın yönetimini kendisi, kızı Ghada Şakir, torunu Dina Topbaş ve 1983'ten beri bu hizmetleri Semiha Şakir adına yürüten Makine Yüksek Mühendisi Ahmet Karaman ve eşi Müyesser Karaman üstlendi.

Hakkında

Selma Tükel, Semiha Şakir daima ülkesine yaptığı bağışları armağan olarak adlandırdı. Son görüşmelerimizden birinde de şöyle demişti: "Bu armağanları ülkeme hizmet olarak verebildiğim için çok mutluyum. Bu maddi ve manevi gücü bulduğum için de şükrediyorum. Ben bunları, ülkemin çocuklarını, yoksullarını, yaşlılarını, hastalarını düşünerek yaptım. Ülkeme bir katkım olsun istedim. Bu hizmetlerimle yaşadım. Hastalıklarımı bu güçle yendim. Allah bana bu gayreti verdiği için şükrediyorum "

Vefatından sonra 24 Aralık 1999 tarihinde başbakan Bülent Ecevit'in kararı ile, devletin yüceltilmesi ve milli menfaatlere önemli ölçüde katkıları sebebiyle Türkiye Cumhuriyeti Devlet Üstün Hizmet Madalyası tevcih edildi.^[3][4]

Kaynakça

1. "Selma-Tükel". 20 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Temmuz 2012.
2. "Semiha Şakir Vakfı". 15 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Temmuz 2012.
3. "Hürriyet Haber Kupürü". 13 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Temmuz 2012.
4. "Bakanlar Kurulu Kararları" (PDF). T.C. Resmî Gazete. 24 Aralık 1999. 13 Nisan 2023 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2023.