Osmanlı döneminde Arnavutluk
From Wikipedia, the free encyclopedia
Osmanlı döneminde Arnavutluk, Arnavutluk tarihinde, 15. yüzyılın sonlarındaki Osmanlı fethinden başlayıp Arnavutluk Bağımsızlık Bildirgesi ile 1912'de Osmanlı İmparatorluğu'ndan resmi olarak ayrılmasına kadar geçen bir dönemi ifade eder. Osmanlılar Arnavutluk'a ilk kez 1385 yılında Arnavut soylu Karl Thopia'nın Savra Muharebesi sırasında soylu II. Balša'nın güçlerini bastırmak üzere daveti üzerine girmişlerdir. 1385'teki Savra Muharebesi'nden sonra Arnavutluk'un bazı bölgelerinde bir miktar nüfuzları vardı, ancak doğrudan kontrolleri yoktu. Osmanlılar 1420'lerde güney Arnavutluk'a garnizonlar yerleştirdiler ve 1431'de orta Arnavutluk'ta resmi yargı yetkisi kurdular. Osmanlılar tüm Arnavut topraklarının yönetimini talep etse de, Arnavut etnik bölgelerinin çoğu hâlâ Osmanlı yönetiminden bağımsız Orta Çağ Arnavut soyluları tarafından yönetiliyordu. çoğunlukla orta Arnavutluk'u kontrol eden Arvanid Sancağı, 1420 veya 1430'da kurulmuştur; ülkenin (bugünkü Kosova, Karadağ ve Makedonya bölgeleri dahil) çoğunlukla özgür olduğu 1443-1481 döneminden ve İşkodra ve Leş Birliği'nin düşmesinden sonra 1481'de Osmanlı yönetimi daha da sağlamlaşmıştır. Arnavutlar 1481'de yeniden ayaklanmışlar ama Osmanlılar nihayet 1488'de Arnavutluk'u kontrol altına almışlardır.
Osmanlı kaynaklarında ülke için kullanılan terim Arnavudluk (Osmanlı Türkçesi : آرناوودلق), günümüz Arnavutluk, Kosova, batı Kuzey Makedonya, güney Sırbistan, güney Karadağ ve kuzey Yunanistan'ın bazı bölgelerini kapsar.[1][2]
1431'de Gjergj Arianiti, Zenevisi ailesi, Andrea Thopia ve Yuvan Kastrioti'nin de aralarında bulunduğu birçok Arnavut prensi Osmanlı İmparatorluğu'na karşı bir savaş başlatmışlar ve bu savaş Yuvan Kastrioti'nin yenilgisiyle sonuçlanmış, ancak Gjergj Arianiti için 4 savaşta ve Andrea Thopia için 1 zaferle sonuçlanmıştır. Bu Arnavut zaferleri İskender Bey'in 1443'te Akçahisar'a gelmesinin yolunu açmıştır. Arnavutluk bölgelerinin çoğunun bağımsızlığı 1443-1479 yılları arasında sürdürülmüş; İskender Bey'in önderliğindeki ayaklanma, Gjergj Arianiti, Andrea Thopia ve Leka Dukagin gibi diğer Arnavut soylularıyla birlikte Osmanlı İmparatorluğu'na karşı 30'dan fazla zaferle kayda değer bir sonuç elde etmiştir.[3]
Arnavutların Osmanlılara karşı direnişi ve savaşı 48 yıl sürmüştür. Arnavutluk'un asla tamamen işgal edilemeyen kuzey kısmı Mirdita hariç, Osmanlılar tarafından ele geçirilen son şehirler 1480'de İşkodra, 1501'de Dıraç ve 1509'da Himara idi. Burayı işgal etmenin imkânsızlığını gören Osmanlılar, bölgenin kendi veliaht prensleriyle özerklik hakkını sağlamak zorunda kalmışlardır.[4] Balkanlar'da Osmanlı döneminin tamamı boyunca yaklaşık 400 yıl boyunca Gjomarka ailesi tarafından yönetilen Mirdita Prensliği her zaman özgür kalmıştır.[5]
Arnavutlar, 14. yüzyılın sonları ve 15. yüzyılın başlarında itibaren ama özellikle 16. ve 17. yüzyıllarda artan bir İslamlaşma dönemine girmişlerdir. Arnavutlar, İslam'ı kabul ederek, Osmanlı İmparatorluğu'nun geniş toprakları ve devasa nüfusu göz önüne alındığında, Osmanlı güç yapılarına, küçük nüfuslarına orantısız bir şekilde hakim olmuşlardır. 15. ve 16. yüzyıllarda önemli, özellikle 17., 18. ve 19. yüzyıllarda çarpıcı bir rol oynayarak İmparatorluğun en önemli ve saygın milletlerinden biri haline gelmişlerdir.
1750'lerde Bağımsız Arnavut Paşaları dönemiyle birlikte Balkanlar'daki yerel Arnavut hükümdarlar için yarı bağımsızlık dönemi başlamıştır. 1754 yılında Buşatlı ailesinin özerk Arnavut Paşalığı, merkezi İşkodra Paşalığı adı verilen İşkodra şehri olacak şekilde kurulmuştur. Daha sonra benzer özerklikte Berat Paşalığı kurulmuştur ve bu durum 1787'de Tepedelenli Ali Paşa'nın Arnavut Paşalığı ile doruğa ulaşmıştır. Arnavut paşalıkları 1831'de sona ermiş ve sonuncusu Buşatlı Paşalığı olmuştur. Bu fiilen bağımsız Arnavut Paşalıkları, Bosna'dan günümüzün güney Yunanistan'ındaki Morea'nın (Peloponnese) güneyine kadar uzanmıştır.
Bu arada Osmanlı Arnavut komutanlarından Kavalalı Mehmed Ali Paşa, Arnavut paralı askerleri aracılığıyla 1805 yılında Mısır'da iktidarı ele geçirmiş 1954 yılına kadar sürecek bir hanedan kurmuştur. 1824'te Sudan'ı ve Suudi Arabistan'ın birçok bölgesini ele geçirecek, daha sonra 1831'de Levant'ı, hatta 1833'te Osmanlıları yenerek ele geçirmiştir. 1839-1841 Osmanlı-Mısır Savaşı olarak bilinen olayda çatışma yeniden artacak ve yalnızca Avrupalı Güçler, Mehmet Ali ve oğlu İbrahim Paşa'nın İstanbul'u ele geçirmesini ve 1840 Doğu Krizini çözerek Osmanlı hanedanını Arnavut hanedanıyla değiştirmesini engellemişlerdir. Arnavut toplulukları bugüne kadar Mısır'da ve Suriye ve Filistin gibi Levant'ın diğer bölgelerinde varlığını sürdürmektedirler.
Bugün Arnavutluk Cumhuriyeti'ne ait olan bölge, 1912'de Balkan Savaşları sırasında bağımsızlığını ilan edene kadar Osmanlı İmparatorluğu'nun bir parçası olarak kalmıştır.