![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4a/Arches_in_outer_wall_of_Theodosian_Walls_in_Constantinople_2.jpg/640px-Arches_in_outer_wall_of_Theodosian_Walls_in_Constantinople_2.jpg&w=640&q=50)
Opus vittatum
From Wikipedia, the free encyclopedia
Opus vittatum ("şeritli iş") veya opus listatum, Antik Roma uygarlığında kullanılmaya başlanıp yüksek duvarlar ve yapılar dikmek için tercih edilerek genellikle görece küçük dikdörtgen, kare veya oblong tüf kalıplarının yatay ve paralel biçimde harç ile birleştirilerek örüldüğü bir duvarcılık yöntemidir. Opus vittatum, MÖ 4. yüzyılın başlarında ortaya çıkıp yalnızca tek tür -çoğunlukla tüf- taşın kullanıldığı opus vittatum simplex ve MS 3. ve 4. yüzyıllarda yaygınlaşan ve yatay tüf sıralarının arasının düzenli yahut düzensiz uzaklıklardaki tuğla şeritleriyle kesildiği opus vittatum mixtum olarak ikiye ayrılmaktadır.[1][2][3]
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4a/Arches_in_outer_wall_of_Theodosian_Walls_in_Constantinople_2.jpg/640px-Arches_in_outer_wall_of_Theodosian_Walls_in_Constantinople_2.jpg)
Opus vittatum yönteminin MÖ 3. yüzyılda Pompeii'de başlıca onarım için kullanıldığı tanıklanmıştır. Her ne kadar imparatorluğun her bölgesinde olmasa da Augustus devrinde opus vittatum düzenli olarak daha fazla kullanılmıştır. Merkezî İtalya'da ise mimarinin ölçünlü biçimi hâline geldiği Gaul bölgesinin aksine Maxentius zamanına değin bazı bölgelerde kullanılmıştır.[4]
Konstantinopolis Surları, Caracalla Hamamları, Aurelianus Surları, Ostia Antica ve Pompeii opus vittatum yönteminin kullanıldığı bazı bilindik alan ve yapılardır.