Muhammed bin Nusayr

Ebû Şu'ayb Muhammed bin Nusayr el-Bekri el-Nümeyri (ölüm 884) Ben-i Nümeyr kabilesine mensup,^[1] son üç İmam döneminde yaşamış, onların hizmetinde bulunmuş, zamanın alimiydi. İki pencereli odada yattığından Acem dilinde pencere ismi nusayra olduğundan Bin Nusayr lakabı ile lakablandırılmıştır. Ardından inananlar akidesine iltihaklarından dolayı Nusayri ismiyle isimlendirilmişlerdir.^[1] İmamlar ile halk arasında bir köprü olmuş, onlardan aldığı bilgiyi üzerinde hiçbir değişiklik yapmaksızın aktarmıştır. Yani Muhammed bin Nusayr asla yeni bir din anlayışı getirmemiş, yeni bir mezhep veya tarikat kurmamış, on iki İmam'ın çizgisinden taviz vermemiş gerçek bir Aleviydi.

Ancak İmamlara yakınlığı nedeniyle kıskanılmış ve bazı Şiiler ona, helalleri haram ettiği, Ehl-i Beyt yolundan ayrılarak yeni bir din kurduğu ve kendini peygamber ilan ettiği iftiralarını atmışlardır. Oysa kendisi zamanın İmamlarına en yakın kişi olması nedeniyle "Bab" yani "İmamlara açılan Kapı" olarak adlandırılmıştır.

İmam Hasan el-Askeri, Muhammed bin Cündüb aracılığıyla taraftarlarına gönderdiği mektupta şöyle buyurmuştur:

"Muhammed bin Nusayr bizim kapımız ve müminlere karşı hüccetimizdir. O, onlar için karanlıkları, şüpheyi ve şirki dağıtan nurdur. O, Selman'ın mahallini dolduran saklı bir incidir. O, kapılarımızdan bir kapıdır. Onun hakkında şüphe eden ya da sözüne karşı çıkan kişiye Allah'ın meleklerin ve insanlarının tümünün laneti olsun."^[2][3]

Ayrıca bakınız

• Nusayrî inancı
• İsnâaşeriyye