Muhammed'in veraseti
Müslümanlar'ın Muhammed öldükten sonra kendilerine yeni bir lider seçtikleri dönem / From Wikipedia, the free encyclopedia
İslam peygamberi Muhammed'in ölümünden sonraki veraset meselesi, İslam tarihinin ilk yüzyılında erken İslam toplumunu çok sayıda mezhebe bölen bölünmelerin ana kaynağıdır. Bu bölünmelerden ortaya çıkan en önemli iki mezhep Sünnilik ve Şiiliktir. Sünniler, Ebû Bekir'in seçim yoluyla Muhammed'in yerine geçtiğini iddia eder. Buna karşılık Şiiler, Ali bin Ebu Talib'in Muhammed tarafından atanan bir halife olduğunu savunur.
Halifelik konusundaki bu farklı bakış açıları, erken İslam tarihinin ve Muhammed'in sözlerini ve fiillerini içeren hadislerin farklı yorumlanmasından kaynaklanmaktadır. Sünniler, Muhammed'in açıkça bir halife tayin etmediğini ve liderlik seçimini İslam toplumuna bıraktığını iddia etmektedir. Sünniler, Sakife'de halife seçilen Ebû Bekir'in de dahil olduğu Râşidîn halifeleri olarak bilinen halifelerin yönetiminin meşru olduğunu kabul ederler.
Buna karşılık, Onikiciler Muhammed'in, Kur'an'daki Maide Suresi'nin 67. ayetinin vahyini takiben, özellikle Gadîr-i Hum olayı sırasında Ali'yi açıkça halife olarak tayin ettiğine inanmaktadır. Onikicilik'e göre, Muhammed'den sonra gelen Ebû Bekir, Ömer ve Osman'ın hilâfeti gayrimeşru kabul edilir; Ali ve onun soyundan gelen On İki İmam ise meşru halifeler olarak görülür. Bu imamların sonuncusu olan Mehdi, düşmanlarından gelen tehditler nedeniyle Hicrî 260 (Miladi 874) yılında Gayba'ya girmiştir (gizlenmiştir).[1] Müslümanlar tarafından beklenen Mehdi'nin gelişi, İslam'daki farklı mezhepler tarafından farklı şekillerde yorumlansa da Müslümanların büyük bir kısmı tarafından kabul edilen bir olgudur.[2]