Moğol İmparatorluğu
13. ve 14. yüzyılda hüküm sürmüş olan, tarihin bitişik sınırlara sahip en büyük kara imparatorluğu / From Wikipedia, the free encyclopedia
Moğol İmparatorluğu (Moğolca: Монголын Эзэнт Гүрэн), 13. ve 14. yüzyıllarda tarihin en büyük bitişik imparatorluğuydu. Doğu Asya'da bugünkü Moğolistan'da ortaya çıkan Moğol İmparatorluğu, en güçlü döneminde Japon Denizi'nden Doğu Avrupa'nın bazı bölgelerine kadar uzandı, kuzeye doğru Kuzey Kutbu'nun bazı bölgelerine kadar uzandı;[1] doğuya ve güneye doğru Hint alt kıtasının bazı bölgelerine girdi, Güneydoğu Asya'yı istila etmeye çalıştı ve İran Platosu'nu fethetti; ve batıya doğru Levant ve Karpat Dağları'na kadar uzandı.
Moğol İmparatorluğu ᠶᠡᠬᠡ ᠮᠣᠩᠭᠣᠯ ᠤᠯᠤᠰ Yeke Mongγol Ulus | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1206-1368 | |||||||||||||
İmparatorluğun sınırlarının zamanla değişimi | |||||||||||||
Tür | Kağanlık (Bozkır imparatorluğu) | ||||||||||||
Başkent | Avarga (1206-1235) Karakurum (1235-1260) Hanbalık (1271-1368) | ||||||||||||
Yaygın dil(ler) | |||||||||||||
Demonim | Moğol | ||||||||||||
Hükûmet | Seçimli monarşi Daha sonra ırsî olarak da | ||||||||||||
Kağan-İmparator | |||||||||||||
| |||||||||||||
Tarihçe | |||||||||||||
| |||||||||||||
Yüzölçümü | |||||||||||||
1206 | 4.000.000 km2 | ||||||||||||
1227 | 12.000.000 km2 | ||||||||||||
1294 | 23.500.000 km2 | ||||||||||||
1309 | 24.000.000 km2 | ||||||||||||
|
Moğol İmparatorluğu, 1206 yılında bir konsey tarafından tüm Moğolların hükümdarı olarak ilan edilen ve Cengiz Han unvanıyla bilinen Temuçin'in önderliğinde Moğol merkezindeki çeşitli göçebe kabilelerin birleşmesiyle ortaya çıktı. İmparatorluk, onun ve her yöne istilacı ordular gönderen torunlarının yönetimi altında hızla büyüdü. Kıtalararası geniş imparatorluk Doğu'yu Batı'ya, Pasifik'i Akdeniz'e bağlayarak Avrasya'da ticaret, teknoloji, mal ve ideoloji alışverişine olanak tanıyan bir Pax Mongolica oluşturdu.
Cengiz Han'ın torunları, kraliyet soyunun oğlu ve ilk varisi Ögeday'dan mı yoksa Tuluy, Çağatay veya Cuci gibi diğer oğullarından birinden mi gelmesi gerektiği konusunda tartışırken, imparatorluk veraset savaşları nedeniyle bölünmeye başladı. Ögeday ve Çağatay hiziplerinin kanlı bir şekilde tasfiye edilmesinden sonra Tuluylar galip geldi, ancak Tuluy'un torunları arasında anlaşmazlıklar devam etti. Moğol İmparatorluğu'nun yerleşik, kozmopolit bir yaşam tarzını mı benimseyeceği yoksa göçebe, bozkıra dayalı yaşam tarzına mı bağlı kalacağı konusundaki çatışma, dağılmada önemli bir faktördü.
1259'da Möngke Han öldükten sonra, rakip kurultaylar eşzamanlı olarak farklı halefler, Toluid İç Savaşı'nda (1260-1264) birbirleriyle savaşan ve aynı zamanda Cengiz'in diğer oğullarının torunlarından gelen zorluklarla uğraşan Arık Böke ve Kubilay Han kardeşleri seçti.[2] Kubilay başarılı bir şekilde iktidarı ele geçirdi, ancak Çağatay ve Ögeday ailelerinin kontrolünü yeniden ele geçirme çabaları başarısızlıkla sonuçlanınca savaş başladı. 1294'te Kubilay'ın ölümüyle birlikte Moğol İmparatorluğu, her biri kendi çıkarları ve hedefleri peşinde koşan dört ayrı hanlığa veya imparatorluğa bölündü: kuzeybatıda Altın Orda Hanlığı, Orta Asya'da Çağatay Hanlığı, güneybatıda İlhanlı Hanlığı ve doğuda günümüz Pekin merkezli Yuan Hanedanlığı.[3] 1304 yılında, Temür'ün hükümdarlığı sırasında, üç batı hanlığı Yuan hanedanının hükümdarlığını kabul etti.
İmparatorluğun ilk yıkılan parçası, 1335-1353 döneminde dağılan İlhanlılar oldu. Ardından, Yuan hanedanı sırasıyla 1354 ve 1368'de Tibet Platosu ve Çin'in tamamının kontrolünü kaybetti ve başkenti Dadu'nun Ming güçleri tarafından ele geçirilmesinin ardından çöktü. Daha sonra Yuan'ın Cengizli yöneticileri kuzeye çekildi ve Moğol Platosu'nu yönetmeye devam etti. Rejim, bundan sonraki tarih yazımında Kuzey Yuan Hanedanlığı olarak geçti ve 1630'larda Çing Hanedanlığı tarafından fethedilene kadar bir parça devlet olarak varlığını sürdürdü. Altın Orda, 15. yüzyılın sonunda rakip hanlıklara bölündü ve Doğu Avrupa'daki egemenliğinin geleneksel olarak 1480'de Moskova Büyük Dükalığı'nın Ugra Nehri'ndeki Büyük Duruşu ile sona erdiği kabul edilirken, Çağatay Hanlığı şu ya da bu şekilde 1687'ye kadar sürdü.