Loading AI tools
çiğ halde yenilebilir gıda Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
Botanikte meyve çiçeklenmeden sonra yumurtalıktan oluşan, çiçekli bitkilerde (anjiyosperm olarak da bilinir) tohum taşıyan yapıdır.
Meyveler, kapalı tohumluların tohumlarını yaydığı araçlardır. Özellikle yenilebilir meyveler, tohumların yayılması ve canlıların beslenmesi için bir araç olarak simbiyotik bir ilişki içinde insan ve hayvanların hareketleriyle çoğalmıştır; gerçekte insanlar ve birçok hayvan, besin kaynağı olarak meyvelere bağımlı hale gelmiştir.[1] Bu sebeple, meyveler dünyanın tarımsal üretiminin önemli bir bölümünü oluşturmaktadır ve bazıları (elma ve nar gibi) kapsamlı kültürel ve sembolik anlamlar kazanmıştır.
Günlük kullanımında "meyve" normalde; elma, muz, üzüm, limon, portakal ve çilek gibi tatlı veya ekşi olan ve çiğ durumda yenebilen bir bitkinin etli, tohumla ilişkili yapıları anlamına gelir. Öte yandan, botanik kullanımda "meyve", fasulye kabuğu, mısır taneleri, domates ve buğday taneleri gibi genellikle "meyve" olarak adlandırılmayan birçok yapıyı içerir.[2][3] Bir mantarın spor üreten bölümüne de meyve veren gövde denir.[4]
Meyve sözcüğü Türkçeye Farsça aynı anlama gelen mīva veya mēve میوه sözcüğünden geçmiştir. Bu sözcük Orta Farsça aynı anlama gelen mēvag sözcüğünden evrilmiştir. Meyve sözcüğünün Türkçe karşılığı yemiştir.
Tohumlar ve meyveler için birçok yaygın terim, botanik sınıflandırmalara karşılık gelmez. Mutfak terminolojisinde, meyve genellikle herhangi bir tatlı tadı olan bitki parçasıdır ve sebze, herhangi bir tuzlu veya daha az tatlı bitki ürünüdür.[5] Bununla birlikte, botanikte bir meyve, tohum içeren olgunlaşmış yumurtalık veya karpeldir, örneğin fındık bir meyve türüdür, tohum değildir.[6]
Botanik olarak meyve olan mutfak "sebzeleri" ve sert kabuklu yemişlerin örnekleri arasında mısır, kabakgiller (örn., Salatalık, kabak ve kabak), patlıcan, baklagiller (fasulye, yer fıstığı ve bezelye), tatlı biber ve domates bulunur. Ek olarak, yenibahar ve acı biber gibi bazı baharatlar, botanik olarak bakıldığında meyvelerdir.[6] Buna karşılık, ravent genellikle bir meyve olarak adlandırılır, çünkü turta gibi tatlı tatlılar yapmak için kullanılır, ancak ravent bitkisinin sadece yaprak sapı (yaprak sapı) yenilebilir.[7] Yenilebilen gymnosperm tohumlarına genellikle meyve isimleri verilir, örneğin ginkgo fıstığı ve çam fıstığı.
Botanik olarak mısır, pirinç veya buğday gibi bir tahıl tanesi de caryopsis adı verilen bir tür meyvedir. Bununla birlikte, meyve çeperi çok incedir ve tohum kabuğuna kaynaşmıştır, bu nedenle yenilebilir tahılların neredeyse tamamı aslında bir tohumdur.[8]
Dışta, genellikle yenilebilir olan katman, yumurtalıktan oluşan ve tohumları çevreleyen perikarptır, ancak bazı türlerde diğer dokular yenilebilir kısma katkıda bulunur veya bu kısmı oluşturur. Perikarp, dıştan içe, epikarp, mezokarp ve endokarp olmak üzere üç katman halinde tanımlanabilir. Belirgin sivri uçlu terminal çıkıntı taşıyan meyvenin gagalı olduğu söylenir.[9]
Bir meyve, bir veya daha fazla çiçeğin olgunlaşmasından kaynaklanır ve çiçeğin veya çiçeklerin gynoeciumu meyvenin tamamını veya bir kısmını oluşturur.[10]
Yumurtalık / yumurtalıkların içinde, megagametofitin yumurta hücresini içerdiği bir veya daha fazla ovül vardır.[11] Çift döllenmeden sonra bu yumurtalar tohum haline gelecektir. Yumurtalar, polenlerin stamenlerden çiçeklerin stigmalarına doğru hareketini içeren, tozlaşma ile başlayan bir süreçte döllenir. Tozlaşmadan sonra, polenden stigma yoluyla yumurtalıktan yumurtalığa bir tüp büyür ve polenden megagametofit'e iki sperm aktarılır. Megagametofitin içinde iki spermden biri yumurta ile birleşerek bir zigot oluşturur ve ikinci sperm, çift döllenme sürecini tamamlayan endosperm ana hücresini oluşturan merkezi hücreye girer.[12][13] Daha sonra zigot, tohumun embriyosunu oluşturacak ve endosperm ana hücresi, embriyo tarafından kullanılan bir besleyici doku olan endospermi ortaya çıkaracaktır.
Yumurtalar tohumlara dönüşürken, yumurtalık olgunlaşmaya başlar ve yumurtalık duvarı, perikarp etli hale gelebilir (meyveler veya kuru üzümlerde olduğu gibi) veya sert bir dış kaplama (fındıkta olduğu gibi) oluşturabilir. Bazı çok boyunlu meyvelerde, etin gelişme derecesi döllenmiş yumurta sayısıyla orantılıdır.[14] Perikarp genellikle ekzokarp (dış katman, epikarp olarak da adlandırılır), mezokarp (orta katman) ve endokarp (iç katman) olarak adlandırılan iki veya üç farklı katmana ayrılır. Bazı meyvelerde, özellikle alt yumurtalıktan türetilen basit meyveler, çiçeğin diğer kısımları (yapraklar, çanak yapraklar ve stamenler dahil olmak üzere çiçek tüpü gibi) yumurtalıkla birleşir ve onunla olgunlaşır. Diğer durumlarda, çiçeğin çanak yaprakları, yaprakları ve / veya organlarındaki ve stili düşer. Bu tür diğer çiçek kısımları meyvenin önemli bir parçası olduğunda buna aksesuar meyve denir. Çiçeğin diğer kısımları meyvenin yapısına katkıda bulunabileceğinden, belirli bir meyvenin nasıl oluştuğunu anlamak için çiçek yapısını incelemek önemlidir.[3]
Üç genel meyve gelişimi modu vardır:
Bitki bilimcileri meyveleri üç ana gruba ayırdı: basit meyveler, agregat meyveler ve bileşik veya çoklu meyveler şeklinde.[15] Gruplamalar evrimsel olarak alakalı değildir, çünkü birçok farklı bitki taksonu aynı grupta olabilir, ancak çiçek organlarının nasıl düzenlendiğini ve meyvelerin nasıl geliştiğini yansıtır.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
