![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6e/LWA_Picture_Final.jpg/640px-LWA_Picture_Final.jpg&w=640&q=50)
Luis Alvarez
From Wikipedia, the free encyclopedia
Luis Walter Alvarez (d. 13 Haziran 1911 - ö. 1 Eylül 1988) Amerikalı deneysel fizikçi, mucit ve 1968 yılında Nobel Fizik Ödülü kazanmış profesördür. Amerikan Fizik Dergisi “Luis Alvarez yirminci yüzyılın en başarılı ve üretici deneysel fizikçilerinden biriydi” yorumunu yaptı.[1]
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6e/LWA_Picture_Final.jpg/640px-LWA_Picture_Final.jpg)
1936’da Chicago Üniversitesi’nden doktorasını aldıktan sonra Alvarez Berkeley’deki Kaliforniya Üniversitesinde Ernest Lawrence için Radyasyon Laboratuvarında çalışmaya gitti. Radyoaktif çekirdekteki K-elektron yakalamayı gözlemlemek için birçok deney düzenledi. Beta bozulma teorisi tarafından öngörüldü ama hiçbir zaman gözlemlenemedi. Trityum üretmek için siklotron kullandı ve bunun ömrünü ölçtü. Felix Bloch ile işbirliği içinde nötron manyetik momentini hesapladılar.
1940 yılında Alvarez MIT Radyasyon Laboratuvarına katıldı. Burada birçok İkinci Dünya Savaşı radar projelerine katkıda bulundu.
Savaştan sonra Alvarez sıvı hidrojen kabarcık odası tasarımına katıldı. Bu takımına parçacık etkileşimlerinin milyonlarca fotoğrafını çekmek için olanak sağladı. Bu etkileşimlerin ölçülmesi ve analiz edilme amacı ile karmaşık bilgisayar sistemleri geliştirildi ve yeni parçacıkların tüm türünün ve rezonans halinin keşfine olanak sağlandı. Bu çalışma 1968 yılında Alvarez’e Nobel Fizik Ödülü’nü kazandırdı. Mısır piramitlerindeki bilinmeyen odaları araştırmak için x-ışını ile inceleme projesine katıldı. Oğlu, gezegen bilimci Walter Alvarez, ile birlikte Alvarez Hipotezini geliştirdiler. Bu Kretase-Tersiyer yok oluşunun dinozorların ortadan kalkmasını asteroidin çarpması sonucu olduğu önerisiydi.
Alvarez JASON Savunma İstişari Grubu, Bohemian Kulübü ve Cumhuriyet Partisi üyesiydi.[2]