Koçluk
From Wikipedia, the free encyclopedia
Koçluk, koç olarak adlandırılan deneyimli bir kişinin yaptığı ücretli bir görüşme şeklidir.[1] Ayrıca hangi lisans veya sertifika ile uzmanlaştıkları belli olmadığı için yetkinlik sınırları belirsizdir. Bazen koçluk, iki kişi arasında gayri resmi bir ilişki anlamına gelebilir. Biri diğerinden daha fazla deneyime ve uzmanlığa sahip olabilir, ikincisi öğrendikçe tavsiye ve rehberlik sunar. Fakat koçluk, daha genel hedeflerin veya genel gelişimin aksine, belirli görevlere veya hedeflere odaklanarak mentorlukdan farklıdır.
Bir eğitmen veya antrenörle bağlantılı olarak "koçluk" terimi ilk kez 1830 yılın'da Oxford Üniversitesi'nde, bir öğrenciyi sınavla "deneyen" öğretmen için argo olarak ortaya çıktı. Böylece “koçluk” sözcüğü insanları olmak istedikleri yerlere taşımak için kullanılan bir sözcük olarak tanımlandı. Terimin sporla ilgili ilk kullanımı 1861 yılı'nda oldu.[2]
Tarihsel olarak koçluğun gelişimi, yetişkin eğitimi de dahil olmak üzere birçok faaliyet alanından etkilenmiştir. Sidney Üniversitesi, Ocak 2000 yıl'ında dünyanın ilk koçluk psikolojisi çalışma ünitesini sundu. Daha sonra ilerici yıllarda koçluk psikolojisi için çeşitli akademik birlikler ve akademik dergiler kuruldu.
Koçluk, spor, sahne sanatları (vokal koçluğu), oyunculuk (oyuncu koçluğu ve lehçe koçluğu), iş, eğitim, sağlık bakımı ve ilişkiler (örneğin, ilişki koçluğu) gibi alanlarda uygulanır.[3]
Koçlar, müşterilerin bakış açılarını değiştirmelerine yardımcı olmak ve hedeflerine ulaşmak için farklı yaklaşımlar ve çeşitli iletişim becerilerini (dinleme, sorgulama, netleştirme vb.) kullanır. Bu beceriler hemen hemen her türlü koçlukta kullanılabilir.[4] Koçluk yaklaşımları kültürel farklılıklardan da etkilenir.