Loading AI tools
Karl Marx'ın bir eseri Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
Kapital, Kapitalist Üretimin Eleştirel Bir Tahlili[1] (Almanca: Das Kapital. Kritik der politischen Ökonomie), Das Kapital veya Kapital, 1867, 1885 ve 1894 yıllarında üç cilt olarak yayınlanan, Karl Marx tarafından yazılmış, politik ekonomi eleştirisi ve tarihsel materyalizm teorisinin kurucu metinlerinden biridir. Marx'ın yaşamı boyunca yaptığı çalışmaların ürünü olan bu metin, Adam Smith, Jean-Baptiste Say, David Ricardo ve John Stuart Mill gibi klasik politik iktisatçıların görüşlerini izleyerek, kendi ifadesiyle “modern toplumun ekonomik işleyiş yasasını ortaya koymak amacıyla” tarihsel materyalizm teorisini uygulayarak ortaya koymaya çalıştığı bir kapitalizm analizi ve eleştirisidir. Metnin ikinci ve üçüncü ciltleri, notlarını derleyen meslektaşı Friedrich Engels tarafından Marx'ın ölümünden sonra yayımlanmıştır. Kapital, sosyal bilimler alanında 1950'den önce yayımlanmış olan en çok atıf yapılmış kitaptır.[2]
Marx'ın tarihsel materyalizm teorisi, toplumun ekonomik yapısının -özellikle de üretim güçleri ve ilişkilerinin- toplumun doğasını şekillendiren en önemli faktörler olduğunu öne sürmektedir. Kapital, kapitalizmin ekonomik bir model olarak basit bir tanımının yapılmasından ziyade, onu tarihsel bir dönem ve bir üretim tarzı olarak incelemekte ve onun kökenlerinin, gelişiminin ve olası çöküşünün izini sürmeye çalışmaktadır. Marx, kapitalizmin belirli bir tarihsel bağlamda ortaya çıkan ve gelişen, kaçınılmaz olarak gerilemesine ve çöküşüne yol açacak eğilimler ve çelişkiler içeren bir ekonomik örgütlenme biçimi olduğunu savunmaktadır. Marx Kapital'i bilimsel bir çalışma olarak değerlendirmiş ve bu çalışmada hem sistemi hem de sistemin verimli ve istikrarlı olduğunu savunan burjuva politik iktisatçıları eleştirmiştir. Marx, Kapital'de öncelikle "kapitalist toplumun en temel hücresi" olarak gördüğü "meta"nın çözümlenmesinden başlayarak kapitalist üretim ilişkilerini bütün boyutlarıyla inceler.
2013 yılında Komünist Manifesto ile beraber UNESCO'nun Dünya Mirası Programı'na kaydedilmiştir.[3] Kapital, birçok ekonomi, sosyoloji ve felsefe disiplininde önemli bir kaynak olarak kabul edilmektedir.[4]
Kapital'de (1867) Marx, kapitalizmin itici gücünün, artı değerin nihai kaynağı olan karşılıksız emeğin sömürülmesinde olduğunu öne sürer. Bu artı değer üzerinde hak iddia edebilen üretim araçlarının sahipleri, mülkiyet hakları ve kanunen sadece şirket sahiplerine ve yönetim kurulu üyelerine dağıtılan hisselerin yasal olarak belirlenmiş dağılımı yoluyla egemen rejim tarafından yasal olarak korunmaktadır. Tarihsel süreç, bu hakların en başta yağma ve fetih yoluyla, tüccarların ve “aracıların” faaliyetleriyle nasıl elde edildiğini açıklamaktadır. Sermaye üretiminde emekçiler, içinde çalıştıkları ekonomik koşulları sürekli olarak yeniden üretirler. Kapital, sermaye birikiminin dinamiklerini, ücretli emeğin büyümesini, çalışma alanının dönüşümünü, sermayenin yoğunlaşmasını, ticari rekabeti, bankacılık sistemini, kâr oranının düşüşünü, toprak rantlarını vb. açıklayarak, kapitalist ekonomik sistemin kökenlerinden geleceğine “hareket yasalarının” bir açıklamasını sunar. Kapitalizmin ekonomi politik eleştirisi şunları ileri sürmektedir:
Özellikle artı değer teorisiyle ilgili olarak yirmi yıl süren ekonomik inceleme ve hazırlık çalışmalarının ardından, ilk cilt 1867'de Kapital'in Üretim Süreci (İngilizce: The Production Process of Capital) adıyla yayınlandı. Marx'ın 1883'teki ölümünden sonra Engels, 1885'te Kapital'in Dolaşım Süreci (İngilizce: The Circulation Process of Capital) başlıklı II. cildini ve 1894'te Kapitalist Üretimin Genel Süreci (İngilizce: The Overall Process of Capitalist Production) başlıklı III. cildini Marx'ın el yazmalarından ve ilk ciltten hareketle hazırladı. Bu üç cilt topluca Kapital olarak bilinmektedir.
Kapital'in I. Cildi (1867), kapitalist üretim tarzının çelişkilerini, sosyalist üretim tarzının ve kapitalist toplumsal üretim ilişkilerinden kaynaklanan sınıf mücadelesinin nasıl öncüsü olduğunu ortaya koymayı amaçlayan eleştirel bir ekonomi politik analizidir. Kapital'in üç cildinden ilki 14 Eylül 1867'de Wilhelm Wolff'a ithafen yayınlanmış ve Marx'ın sağlığında yayınlanan tek cilt olmuştur.[6]
Kapital, Cilt II, alt başlığı Sermayenin Dolaşım Süreci, Engels tarafından Marx'ın bıraktığı notlardan hazırlanmış ve 1885 yılında yayınlanmıştır. Cilt üç bölüme ayrılmıştır:
Cilt II'de, piyasanın arkasındaki ana fikirlerin, yani değer ve artı-değerin nasıl oluştuğu ortaya konmaktadır. Odak noktası (Cilt I'de olduğu gibi) işçi ve sanayici değil, daha ziyade para sahibi ve borç veren, toptancı tüccar, tüccar ve girişimci ya da işlevsel kapitalisttir. Ayrıca, Cilt II'de işçiler değer ve artı-değer üreticilerinden ziyade esasen tüketim mallarının alıcıları ve dolayısıyla meta emek gücünün satıcıları olarak görünür, ancak Cilt I'de ortaya konan bu ikinci nitelik, tüm analizin dayandığı sağlam temel olmaya devam etmektedir.
Kapital, Cilt III, alt başlığı Bir Bütün Olarak Kapitalist Üretim Süreci, Marx'ın bıraktığı notlardan Engels tarafından hazırlanmış ve 1894 yılında yayınlanmıştır. Yedi bölüme ayrılmıştır:
Genel olarak üretimdeki ilerlemelerin bir sonucu olarak üretimin organik sabit sermaye gereksinimi arttıkça, kâr oranı düşme eğilimi göstermektedir. Ortodoks Marksistlerin kapitalist düzenin kaçınılmaz çöküşüne yol açacak temel çelişkili özellik olduğuna inandıkları bu sonuç, Marx ve Engels tarafından -kapitalist üretim tarzındaki çeşitli çelişkilerin bir sonucu olarak- kapitalizmin önceki türlerden ortaya çıkmasına yol açan aynı tarihsel diyalektiğin doruk noktası olması nedeniyle çözümü tamamen yeni bir üretim tarzının ortaya çıkmasını gerektiren krizlere yol açtığı şeklinde değerlendirilmiştir.[7]
Üçüncü cildin özellikle onuncu bölüm oldukça tartışmalıdır, çünkü bazı ekonomistler Marx'ın dönüşüm sorununu ele almaya çalışırken temel emek-değer teorisi ile çeliştiğini düşünmektedirler.
Kapital'in (1867) temel argümanı, Adam Smith, David Ricardo, John Stuart Mill ve Benjamin Franklin'in klasik ekonomisinin, G. W. F. Hegel'in Mantık Bilimi (İngilizce: Science of Logic) ve Tin'in Fenomenolojisi (İngilizce: The Phenomenology of Spirit) adlı eserleri kapsamında geliştirdiği diyalektik yöntemden yararlanılarak analiz edilmesidir. Kapital üzerindeki diğer entelektüel etkiler Fransız sosyalistler Charles Fourier, Henri de Saint-Simon, Jean Charles Léonard de Sismondi ve Pierre-Joseph Proudhon ile Alman filozof Ludwig Andreas Feuerbach'tır.
Marx üniversitede, Demokritos (MÖ 460-370 civarı) ve Epikuros (MÖ 341-270) gibi filozofların eserlerindeki doğa felsefesini karşılaştıran bir tez yazmıştır. Kapital'in mantıksal mimarisi, kullanım değeri ile değişim değeri arasındaki temel ayrım,[8] basit meta dolaşımı ve değerin sermaye olarak dolaşımı için kıyaslar. Bu kapsamda, (C-M-C' ve M-C-M') tasımları da dahil olmak üzere kısmen Aristoteles'in Politika ve Nikomakhos'a Etik eserlerinden türetilmiştir.[9][10] Ayrıca, kapitalist üretim ilişkileri altındaki makinelerin “kendi kendine hareket eden otomatlar” olarak tanımlanması, Aristoteles'in köleliğin kaldırılmasının koşulu olarak komutlara itaat edebilen cansız aletler hakkındaki tahminlerinden türetilmiştir. 19. yüzyılda Marx'ın mevcut politik-ekonomik literatürü araştırması, genellikle Londra'daki British Library'de olmak üzere on iki yıl sürmüştür.[11]
Marx öldüğü sırada (1883), daha önce kaleme aldığı Artı-Değer Teorileri (İngilizce: Theories of Surplus Value) (1862-63) adlı el yazmasına dayanarak, kendi döneminin, yani 19. yüzyılın artı değer teorilerinin eleştirel bir tarihi olan Kapital'in IV. cildinin taslağını hazırlamıştı. Filozof Karl Kautsky (1854-1938) Marx'ın artı-değer eleştirisinin kısmi bir baskısını yayınlamış ve daha sonra Artı Değer Teorileri, 1905-1910 (Almanca: Theorien über den Mehrwert) adıyla üç ciltlik tam bir baskı yayınlanmıştır. İlk cilt İngilizce olarak A History of Economic Theories (1952) adıyla yayımlandı.[12] Kautsky'nin baskısının orijinal metni tahrif ettiğini iddia eden Sovyetler Birliği Komünist Partisi, IV. cildi kendi versiyonuyla yayımladı; kendi versiyonları orijinal, düzenlenmemiş materyalden daha fazlasını içeriyordu.[13]
Kapital'in ilk çeviri yayını Rusya İmparatorluğu'nda Mart 1872'de yapıldı.[14] Fransızca baskısı Ağustos 1872'de[15] ve İngilizce baskısı ise bundan 15 yıl sonra 1887'de yayımlandı.[14] Hatta 1876'da İncil'in tamamının ilk modern Rusça çevirisinden önce yayınlanmıştır.[16] “Sosyalizm ve komünizmin zararlı doktrinlerini” yasaklayan Rus sansürüne rağmen, Rus sansürcüler Kapital'i, içeriği “kapitalist sömürünün” hiç yaşanmadığı monarşik Rusya için geçerli olmayan ve “Rusya'da çok az insanın okuyacağı ve daha da azının anlayacağı” gerekçesiyle resmi olarak reddedilen “kesinlikle bilimsel bir politik ekonomi çalışması” olarak değerlendirdiler. Yine de Marx, Kapital'in “her yerden daha fazla okunduğu ve değer gördüğü” ülkenin Rusya olduğunu kabul etmiştir. Örneğin, Rusça baskı en hızlı satılan baskı olmuş, bir yılda 3.000 kopya satılırken, Almanca baskının 1.000 kopya satması beş yıl sürmüş, dolayısıyla Rusça çeviri Almanca orijinalinden on beş kat daha hızlı satılmıştır.[14] Bu baskı üzerinde kısmen devrimci sosyalist Mikhail Bakunin çalışmış, ancak “ilk bölümün bir kısmını tamamladıktan sonra bırakmış” ve diğerleri arasında Nikolai Danielson ve German Lopatin tarafından tamamlanmıştır.[17]
Marx, Ağustos 1872'den Mayıs 1875'e kadar 44 bölümde ve daha sonra o zamana kadarki en büyük baskı olan on bin kopya ile tek bir eser olarak yayınlanan Fransızca çeviriyi gözden geçirdi, yeniden yazdı ve kontrol etti.[15] Sonunda Marx'ın eseri tüm önemli dillere çevrildi. Marx'ın eserlerinin MEGA II Marx-Engels Gesamtausgabe[18] olarak bilinen nihai eleştirel baskısı, Kapital'in Almanca (sadece ilk cilt Fransızcadır) versiyonunu içermekte ve metinde yapılan tüm versiyon ve değişikliklerin yanı sıra çok kapsamlı bir dipnotlar ve çapraz referanslar dizisini göstermektedir.
2012 yılında Red Quill Books, Kapital'i Capital: In Manga! adıyla manga olarak yayımladı.[19] Manga de Dokuha olarak bilinen 2008 tarihli Japon cep versiyonu Kapital'in genişletilmiş İngilizce çevirisi olan Cilt I'in çizgi roman versiyonudur.[20]
Kapital, Türkçeye ilk olarak Osmanlı döneminde Ceride-i Felsefiye dergisinde özetlenerek Sermaye adıyla çevrilmiş, cumhuriyet dönemindeki ilk çevirisi de yine aynı adla 1933'te gerçekleştirilmiştir. Tamamen Türkçeye çevrilmesiyse Prof. Dr. Mehmet Selik tarafından Almanca aslından 1965 yılında yapılmış ve Sol Yayınları tarafından Aralık 1965'te basılmıştır.
Haziran 2016'da, arkadaşı Johann Georg Eccarius adına imzaladığı 1867 tarihli ilk cildin ilk baskısı Londra'da 80.000 ila 120.000 £ arasında bir tahminle açık artırmaya çıkarıldı [21] ve 218.500 Sterlin (yaklaşık 250.000euro) ya satıldı.[22] Bu ithaflı nüshaya günümüzde 1,5 milyon Euro değer biçilmektedir.[23]
Tarihçi Gareth Stedman Jones 2017 yılında Nature adlı bilimsel derginin Books and Arts bölümünde şunları yazmıştır:[24]
Das Kapital'in olağanüstü yanı, kapitalizmin dinamizminin ve toplumları küresel ölçekte dönüştürmesinin hâlâ rakipsiz bir resmini sunmasıdır. Meta ve sermaye gibi kavramları sözlüğe sağlam bir şekilde yerleştirmiştir.Ayrıca, devletleri ve siyasi sistemleri tedirgin edici bir şekilde bozması da dahil olmak üzere, kapitalizmin bazı kırılganlıklarının altını çizer. [...] Das Kapital bugün on dokuzuncu yüzyıl düşüncesinin en önemli dönüm noktalarından biri olarak ortaya çıktıysa, bunun nedeni kendi döneminin ekonomisinin eleştirel analizini tarihsel köklerine bağlamasıdır. Bunu yaparken, siyasetin ve toplumsal ilişkilerin en iyi nasıl reforme edileceği ya da dönüştürüleceği konusunda o zamandan beri süregelen bir tartışma başlatmıştır.
Olumlu tepkiler, kitabın hazırlanmasında kullanılan ve içkin eleştiri olarak adlandırılan metodolojinin sağlamlığına da işaret etmektedir. Basit kategorilerden başlayıp giderek karmaşık kategorilere doğru ilerleyen bu yaklaşım, gerçekliğin kategorilerin açıklayamadığı yönlerini keşfederken kategoriler içinde ve arasında çelişkiler bulan “içkin” eleştiriyi kullanmıştır.[25] Bu, Marx'ın kapitalizmi değerlendirirken fikirlerini keyfi bir şekilde uygulamak yerine argümanlarını tarihsel anlatılar ve ampirik kanıtlar üzerine inşa etmesi gerektiği anlamına gelmekteydi.[25]
Öte yandan bu metin eleştirilere de maruz kalmıştır. Bu metnin kapitalist sömürüyü mübadele ilişkilerindeki öznel taleplere bağlı fiyatlarla bağdaştıramadığını iddia eden teorisyenler vardır.[26] Marksistler buna genellikle sadece toplumsal olarak gerekli emek zamanının, yani piyasada talebi olan metalar için harcanan emeğin üretken emek olarak kabul edilebileceği ve dolayısıyla Marx'ın gözünde sömürüldüğü şeklinde cevap verirler. Marx'ın sözde köleleştirme tezinin proletaryanın mutlak olarak köleleştirildiği anlamına geldiğini savunanlar da vardır.[27][28] Mevcut akademik görüş, Marx'ın yalnızca göreli köleleştirmenin gerçekleşeceğine, yani emeğin üretimdeki payının düşeceğine inandığı yönündeki karşıt görüşe eğilimlidir.[29] Marx'ın kendisi de sık sık “gerçek ücretlerin miktarının ... sabit bir miktar olduğu” görüşüne karşı eleştiri getirmiştir.[30]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
