Halaçça
From Wikipedia, the free encyclopedia
Halaçça, İran’da konuşulan bir Türk dilidir. Yazı dili kimliği yoktur, ağız olarak konuşurlara sahiptir. 2017 sayımlarına göre 52.800 konuşanı vardır.[4] Bu dil Alman türkolog Gerhard Doerfer'in dikkatini çekmesiyle o güne kadar dilleri açısından sıradan bir Türk halkı oldukları, Azericenin bir ağzını konuştukları düşünülen Halaçlar ve dilleri Türk dilbilim araştırmalarında önemli bir yere sahip oldu. Fakat daha sonra Halaçlar'ın bir Azeri halkı olmadığı gibi dilleri de Azericenin bir ağzı olmayıp Eski Türkçeden de özellikler gösteren bir Türk dili olduğu ortaya çıktı.[5] Dil, günümüzde büyük ölçüde Farslaşmıştır.[6][7] Dilde belirsiz kökenli yaklaşık 150 kelime vardır.[3]
Halaçça | |
---|---|
خلج | |
![]() Halaçcanın konuşulduğu bölgeler | |
Ana dili olanlar | İran |
Konuşan sayısı | 52.800 (2017)[1] |
Dil ailesi | |
Diyalektler | Talx-āb[3] Xarrāb Dāγān |
Yazı sistemi | Fars alfabesi |
Dil kodları | |
ISO 639-2 | tut |
ISO 639-3 | klj |
Halaç dili, Argu adı verilen eski bir Türk dilinin torunudur.[2][8] 11.yüzyıl Türk sözlükbilimcisi Kâşgarlı Mahmud, çoğunlukla bugünkü Halaç ile uyumlu olan Halaç dilinin yazılı örneklerini veren ilk kişiydi.[9]