Loading AI tools
Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
Brancaleone Haçlı Seferinde, 1970 İtalya - Cezayir ortak yapımı tarihi macera komedi filmidir. Özgün adı Brancaleone alle Crociate olan film İngilizce konuşulan ülkelerde Brancaleone at the Crusades, ortak yapımcı ülke Cezayir'de ise Brancaleone s'en va t'aux croisades adlarıyla gösterilmiştir.
| Brancaleone alle Crociate | |
 "Brancaleone Haçlı Seferinde" (Brancaleone alle crociate) filminin orijinal afişi | |
| Yönetmen | Mario Monicelli |
|---|---|
| Yapımcı | Mario Cecchi Gori |
| Senarist | Mario Monicelli Agenore Incrocci Furio Scarpelli |
| Oyuncular | Vittorio Gassman Adolfo Celi Stefania Sandrelli |
| Müzik | Carlo Rustichelli |
| Görüntü yönetmeni | Aldo Tonti |
| Kurgu | Ruggero Mastroianni |
| Stüdyo | Fair Film O.N.C.I.C. |
| Dağıtıcı | Titanus |
| Cinsi | Sinema filmi |
| Türü | Tarihi komedi, macera, hiciv |
| Renk | Renkli (Technicolor) |
| Yapım yılı | 1966 |
| Çıkış tarih(ler)i | 24 Aralık 1970, İtalya 23 Kasım 1977, Fransa |
| Süre | 116 dakika |
| Ülke |  İtalya Cezayir ortak yapımı |
| Dil | İtalyanca |
| Önceki film | L'armata Brancaleone (Brancaleone Ordusu) 1966 |
| Diğer adları | Brancaleone at the Crusades (İngilizce uluslararası adı) Brancaleone s'en va t'aux croisades (Fransa, Cezayir) Brancaleone auf Kreuzzug ins heilige Land (Batı Almanya) Brancaleone en las cruzadas (İspanyolca) |
Filmlerinin geri planında İtalyan Yeni Gerçekçiliği'nden de izler barındıran, Commedia all'Italiana (İtalyan tarzı komedi) film türünün öncü yönetmeni Mario Monicelli'nin yönettiği "Brancaleone Haçlı Seferinde" nin senaryosunu da yine Monicelli, Agenore Incrocci ve Furio Scarpelli ikilisiyle birlikte yazmıştır. Renkli görüntülerini Aldo Tonti'nın çektiği filmin özgün müziğini Carlo Rustichelli bestelemiş, kurgusunu ise Ruggero Mastroianni yapmıştır. Ruggero Mastroianni, aktör Marcello Mastroianni'nin kardeşidir. Filmin başlıca rollerinde Vittorio Gassman, Adolfo Celi ve Stefania Sandrelli oynamışlardır. Filmin çekimleri İtalya ve Cezayir'de gerçekleştirilmiştir.
"Brancaleone alle crociate", 1966 yapımı L'armata Brancaleone (Brancaleone Ordusu)'nun devamıdır. İlk filmin teknik ekibinin büyük çoğunluğu bu filmde de yer almakla beraber (Teknik ekipten sadece görüntü yönetmeni değişmiştir) oyunculardan yalnız Vittorio Gassman her iki filmde birden rol almıştır.
Serinin ilk filminde olduğu gibi oldukça güçlü bir militarizm taşlaması yapan bu orta çağ güldürüsünde de filmin naif kahramanı Norcialı Brancaleone (Vittorio Gassman)'nin Don Kişotvari maceraları kaldığı yerden devam eder. Yoksul ama gururlu şövalye Brancaleone'nin yolda kendisine takılan bir grup uçuk, işsiz güçsüz ve anormal karakterle (bir cüce, yakılmaktan kurtardıkları güzel bir cadı, bir mazoşist, cüzzamlı kılığında bir soylu, bir bebek vb )birlikte servet peşinde kutsal topraklara doğru yola çıkması ve yolda başlarından geçen tuhaf maceralar anlatılır.
Vittorio Gassman filmde canlandırdığı "Brancaleone da Norcia" rolü ile 1971'da San Sebastián Uluslararası Film Festivali'nde "en iyi erkek oyuncu" ödülünü kazandı.[1]
"Brancaleone Haçlı Seferinde" filminin Orta Çağ'da geçen konusu, serinin bir önceki filmi olan L'armata Brancaleone (Brancaleone Ordusu)'nin bittiği yerden devam eder. Fakir ama gururlu şövalye Norcialı Brancaleone (Önceki filmde olduğu gibi yine Vittorio Gassman tarafından canlandırılıyor) ayaktakımından acayip görünüşlü bir güruhun başında Kutsal Topraklar'a doğru servet ve toprak peşinde yola çıkar. Haçlı Seferleri'nin tüm hızıyla devam ettiği bu dönemde başka gruplar da Orta Doğu topraklarına doğru ayrı ayrı yola çıkmışlardır. İlk çıktıkları Sicilya topraklarını Kutsal Topraklar sanacak kadar şaşkın olan Brancaleone'nin küçük ordusu girdiği bir savaşta neredeyse tamamen imha olur. Komutan Norcialı Brancaleone sağ kalmıştır. Ete kemiğe bürünmüş olarak kendisine gözüken 'Ölüm Meleği' onun canını bağışlar ve yaşaması için bir süre daha verir (bu sahne Ingmar Bergman'ın Yedinci Mühür (1957) filminin bir parodisidir). Savaştan sağ kurtulmuş birkaç pejmürde adamıyla birlikte Don Kişotvari tuhaf yolculuklarına devam ederler. Yolda birbirinden acayip birçok karakter gruba katılacaktır.
Bunlardan ilki bir kraldan çaldığı bebeği nehirde boğmaya çalışan Alman şövalye Thorz (Paolo Villaggio)'dur. Uyduruk Almanca - Latince karışımı bir dille konuşan bu komik adamın elinden bebeği kurtardıktan sonra kör döğüşü şeklinde yapılan ve kazasız biten bir kılıç düellosunun sonunda onu da gruba alırlar. Bebeği babası Kral Boemondo (Adolfo Celi)'ye götürmeye karar verirler. Normal konuşamayan, sadece kafiyeli (ve komik) laflar edebilen Kral ise tuhaflıkta diğerlerinden aşağı kalmaz. Gruba katılan diğer grotesk karakterler arasında Orta Çağ'a ait basmakalıp karakterlerin hemen hepsinden birer tane vardır: yakılmaktan son anda kurtardıkları güzel büyücü Tiburzia da Pellocce (Stefania Sandrelli), saldırılardan korunmak için cüzzamlı kılığına girmiş güzel Avignone Prensesi Berta (Beba Loncar), bir cüce, sakat insanlar vb. Yolda başka grotesk figürlere de rastlarlar. Papa VII. Gregory ile kendini Papa ilan etmiş olan muhalif Papa (Anti-Papa) III. Clement arasındaki itilafı çözmeye çalışırlar, başaramayınca bu görevi uzun bir sütunun tepesinde yaşayan bir meczupa devrederek Filistin'e ulaşırlar. Şehri kuşatmış olan Kral Boemondo'ya çalınmış bebeğini teslim ederler.
Kral Kudüs şehrini kuşatmıştır. Ama şehirdekiler kadar kendileri de aç ve perişan durumdadırlar. Kuşatanlar ve kuşatılanlar aralarında anlaşarak topyekûn bir savaş yerine seçecekleri beşer asili dövüştürmeye karar verirler. Kazananın ödülü de güzel Avignon Prensesi Berta olacaktır. Bu esnada Brancaleone'nin gerçek bir asil olmadığı ortaya çıkar, dolayısıyla dövüşe katılmaya hak kazanamaz. Kralın seçtiği tüm adamlar yeniliyorken bebeği getirmesinin ödülü olarak son anda Kral, Brancaleone'yi baron yapar, tekrar dövüşe dahil olan Brancaleone tam rakiplerine galip gelecekken kendisine aşık güzel büyücünün kıskançlık krizi yüzünden diskalifiye olur. Kendisini çöle vuran Brancaleone burada tekrar 'Ölüm Meleği' ile karşılaşır. Kendisine tanınan zaman sona ermiştir. Canını almaya gelen 'Ölüm Meleği'yle giriştiği düellodan tam yenik çıkacakken araya giren büyücü kendi canını feda ederek Brancaleoneyi kurtarır.[2][3]
| Oyuncu | Rolü |
|---|---|
| Vittorio Gassman | Brancaleone da Norcia |
| Adolfo Celi | Kral Boemondo |
| Stefania Sandrelli | Tiburzia da Pellocce, Cadı |
| Beba Loncar | Prenses Berta d'Avignone |
| Gigi Proietti | Pattume, Colombino |
| Lino Toffolo | Panigotto |
| Paolo Villaggio | Alman Şövalye Thorz |
| Gianrico Tedeschi | Pantaleo |
| Sandro Dori | Rozzone |
| Shel Shapiro | Zenone |
Filmin başında tanıtım yazıları akarken arka planda görülen rengarenk ve adeta bir rüyayı andıran çizgi film, İtalyan çizgi film sanatçıları Emanuele Luzzati (1921 - 2007) ve Giulio Gianini (1927)'ye aittir. Oldukça uzun tutulmuş bu jenerikten başka filmin bölüm başlıkları da bu animasyonun bir parçası olan hareketsiz resimlerle desteklenmiştir. Animasyon kandi başına izlendiğinde filmin bir özeti gibidir ve stilize çizgilerle oluşturulmuş olmakla beraber filmin oyuncuları ekranda ayırt edilebilmektedir. Carlo Rustichelli'nin olağanüstü müziği animasyona daha da anlam kazandırmıştır.
Luzzati ve Gianini çizgi filme aktardıkları opera eserleriyle tanınmışlardır ve Gioachino Rossini'den uyarladıkları "Hırsız Saksağan" (La gazza ladra)'la 1965'te, "Pulcinella" için 1973'te olmak üzere iki kez Oscar'a aday gösterilmişlerdi.[4][5][6]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
