Avrupa Savunma Birliği Antlaşması
From Wikipedia, the free encyclopedia
Avrupa Savunma Birliği Antlaşması ya da Paris antlaşması,[1] 27 Mayıs 1952'de Avrupa bütünleşmesine taraf olan 6 ülke -Benelüks ülkeleri, Fransa, İtalya ve eski Batı Almanya tarafından imzalanan, ama asla onaylanamayan anlaşmadır. Anlaşma, ortak bir Avrupa silahlı kuvvetleriyle beraber bir de Avrupa Savunma Topluluğu (AST) kuracaktı. Anlaşma Fransız parlamentosundan onay almayı başaramadı ve İtalya'da hiç meclise sunulmadı. Bu yüzden asla yürürlüğe giremedi. Onun yerine Batı Almanya, 1948'deki Batı Birliği'nin yanı sıra NATO'nun da faal olmayan halefi Batı Avrupa Birliği'ne (BAB) alındı.
Tür | Askeri antlaşma |
---|---|
İmzalanma | 27 Mayıs 1952 |
Yer | Paris, Fransa |
Yürürlük | Asla |
Anlaşma, ABD'nin Batı Almanya'ya tekrar silahlanma çağrısının ardından o zamanın Fransız Başbakanı René Pleven'in 1950'de önerdiği Pleven Planı ile başladı. Batı Almanya'nın NATO üyeliği teklifine alternatif olarak ortak bir Avrupa savunma altyapısının kurulması, Alman askeri potansiyelinin Doğu Bloku'yla olası bir çatışma durumunda kullanılabilmesi demekti. Nasıl Schuman Bildirgesi Almanya'nın kendi başına savaş başlatabilecek ekonomik güce ulaşmasını engelleme amacı taşıyorduysa, Pleven Planı ve AST de Almanya'nın tekrar savaş çıkarma riskini sıfıra indirme amacı taşıyordu.