Loading AI tools
ABD'nin sekizinci başkanlık seçimi Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
Şablon:Main diğer
 | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
217 seçici oylu Seçiciler Kurulu Çoğunluk için 109 oy gerekli | |||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Katılım | 16.9%  23.5 | ||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
 Başkanlık seçimleri sonucu haritası. Yeşil Monroe tarafından kazanılan eyaletleri belirtir ve yanmış turuncu da King tarafından kazanılan eyaletleri belirtir. Sayılar her eyaletin kullandığı seçmen oy sayısını gösterir. | |||||||||||||||||||||||||||||
1816 Amerika Birleşik Devletleri başkanlık seçimleri 1 Kasım - 2 Aralık 1816 tarihleri arasında düzenlenen sekizinci dört yıllık başkanlık seçimiydi.
1812 savaşı'nın sona ermesinden sonraki ilk seçimlerde, Demokratik-Cumhuriyetçi aday James Monroe Federalist Rufus King karşısında seçimi kazanmıştır.
Bu seçim, Federalist Parti'nin bir başkan adayı'nın katıldığı son seçimdi.
Başkan James Madison iki dönem görev yaptıktan sonra emekli olmayı seçerken, Demokratik-Cumhuriyetçi Parti Mart 1816'da bir kongre düzenlediler.
Madison ve eski başkan Thomas Jefferson'un desteğiyle, Dışişleri Bakanı Monroe, partisinin başkanlık adaylığını Savaş Bakanı William H. Crawford'a karşı kazanmıştır.
New York Valisi Daniel D. Tompkins ise Demokratik-Cumhuriyetçi Başkan Yardımcısı adaylığını kazandı.
Federalistler resmi olarak bir aday göstermediler, ancak New York Senatörü King fiili Federalist aday olarak ortaya çıktı.
Amerikan siyasetinin önceki dört yılı, 1812 Savaşının etkileri altındaydı.
1815'te sona eren savaş sonucu ve barış, Amerikan halkı için tatmin ediciydi ve Demokratik-Cumhuriyetçiler bu sonuç sayesinde halk nezdinde iyi bir itibar kazanmışlardır.
Federalistlerin savaşa karşı çıktıklarını belirtmesi ve Hartford Kongresi'ndeki New England Federalistleri'nin radikal söylemleri itibarlarını büyük ölçüde zedelenmiştir.
Federalistlerin kampanya yürütmesi için çok az şey vardı ve Monroe, 19 eyaletten 16'sını kazanarak seçimi çok rahat bir şekilde kazanmıştır.[1]
 | |||||||||||||||||||||||||||||
| James Monroe | Daniel D. Tompkins | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Başkanlık için | Başkan yardımcılığı için | ||||||||||||||||||||||||||||
 |
 | ||||||||||||||||||||||||||||
Amerika birleşik devletleri Savaş bakanı (1814-1815) |
New York Valisi (1807-1817) | ||||||||||||||||||||||||||||
| Kampanya | |||||||||||||||||||||||||||||
| Başkanlık | Başkan yardımcılığı | ||
|---|---|---|---|
| James Monroe | 65 | Daniel D. Tompkins | 85 |
| William H. Crawford | 54 | Simon Snyder | 30 |
| Aday | Parti | Bölgesi | Kazandığı Oy | Yüzdesel Miktar | Seçim Oyu |
|---|---|---|---|---|---|
| James Monroe | Demokratik-Cumhuriyetçi | Virginia | 76,592 | 68.2% | 183 |
| Rufus King | Federalist | New York | 34,740 | 30.09% | 34 |
| Diğer | 1,038 | 0.9% | 0 | ||
| Toplam | 112,370 | 100% | 217 | ||
| Kazanmak için gerekli | 109 |
| Aday | Bölgesi | Seçim Oyu |
|---|---|---|
| Daniel D. Tompkins | New York | 183 |
| John Eager Howard | Maryland | 22 |
| James Ross | Pensilvanya | 5 |
| John Marshall | Virginia | 4 |
| Robert Goodloe Harper | Maryland | 3 |
| Toplam | 217 | |
| Kazanmak için gerekli | 109 |
| Genel oy oranı - Başkanlık | ||||
|---|---|---|---|---|
| Monroe | %68.2 | |||
| King | %30.9 | |||
| Seçiciler kurulu oy oranı - Başkanlık | ||||
|---|---|---|---|---|
| Monroe | %82.8 | |||
| King | %15.4 | |||
| Seçiciler kurulu oy oranı - Başkan yardımcılığı | ||||
|---|---|---|---|---|
| Tompkins | %82.8 | |||
| Howard | %10.1 | |||
| Ross | %2.3 | |||
| Marshall | %1.8 | |||
| Harper | %1.4 | |||
