Wikang Siriako

Ang Siriako (ܠܫܢܐ ܣܘܪܝܝܐ leššānā Suryāyā) ay isang diyalekto ng Gitnang Aramaiko na minsang sinalita sa ibayo ng karamihang kresiyenteng mayabong. Ito ay unang lumitaw bilang skritpo sa unang siglo CE pagkatapos na salitan bilang isang hindi isinusulat na wika sa loob ng 5 siglo.^[2] Ang Klasikong Syriac ay naging pangunahing wika ng panitikan sa buong Gitnang Silangan mula ika-4 hanggang ika-8 siglo.^[3] Ang klasikong wika ng Edessa ay naingatan sa malaking katawan ng panitikang Syriac. Ang wikang Syriac ang naging sasakyan ng Kristiyanismong Syriac at kulturang Syriac na kumalat sa buong Asya hanggang sa Baybaying Malabar ng India gayundin sa Silangang Tsina.^[4] Ito ang medium ng komunikasyon at pagpapakalat ng kultura para sa mga Arabo at mga Persa (Persian). Ito ay pangunahing isang medium ng paghahayag ng mga Kristiyano at may pundamental na impluwensiya sa panitikan at kultura sa pagpapaunlad ng wikang Arabe^[5] na malaking pumalit rito tungo sa ika-14 siglo.^[1] Ang Syriac ay nanatiling ang wikang liturhikal ng Kristiyanismong Syriac. Ang Syriac ay isang wikang Gitnang Aramaiko at sa gayon ay wika ng sanga na Hilangang kanluran ng pamilyang wikang Semitiko. Ang Syriac ay isinulat sa alpabetong Syriac na isang paghango ng alpabetong Aramaiko.

Siriako
ܠܫܢܐ ܣܘܪܝܝܐ Leššānā Suryāyā
Leššānā Suryāyā in written Syriac (Esṭrangelā script)
Bigkas	/lɛʃʃɑːnɑː surjɑːjɑː/
Katutubo sa	Mesopotamia, Aram, Roman Syria
Pangkat-etniko	Assyrian
Kamatayan	Disappeared as a vernacular language after the 14th century.[1]
Pamilya	Afro-Asiatic Semitic Central Semitic Northwest Semitic Aramaic Eastern Aramaic Siriako
Sistema ng panulat	Syriac abjad
Mga kodigong pangwika
ISO 639-2	syc
ISO 639-3	syc
Naglalaman ang artikulong ito ng mga simbolong ponetiko ng IPA Posible po kayong makakita ng mga tandang pananong, kahon, o iba pang mga simbolo imbes ng mga karakter ng Unicode dahil sa kakulangan ng suporta sa pag-render sa mga ito. Para sa isang panimulang gabay sa mga simbolong IPA, tingnan ang en:Help:IPA.

Mga sanggunian

1. Angold 2006, pp. 391 harv error: no target: CITEREFAngold2006 (help)
2. "Ancient Scripts: Syriac".
3. Beyer, Klaus; John F. Healey (trans.) (1986). The Aramaic Language: its distribution and subdivisions. Göttingen: Vandenhoeck und Ruprecht. p. 44. ISBN 3-525-53573-2.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
4. Ji, Jingyi (2007). Encounters Between Chinese Culture and Christianity: A Hermeneutical Perspective. LIT Verlag Münster. p. 41. ISBN 978-3-8258-0709-2.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
5. Beeston, Alfred Felix Landon (1983). Arabic literature to the end of the Umayyad period. Cambridge University Press. p. 497. ISBN 978-0-521-24015-4.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)