Prepektura ng Kyoto
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ang Prepektura ng Kyōto (京都府) ay isang prepektura sa bansang Hapon. Ito ay parte ng Rehiyong Kansai, lumalawak pa ito sa baybayin ng Hapon sa bandang norte. Ang kabisera ng Kyoto ay ang Lungsod ng Kyoto, ang dating kabisera ng bansang Hapon. Dito rin sa lungsod matatagpuan ang mga tradisyonal at mga makalumang tanawin. Ang pinakasikat na atraksyon sa prepekturang ito ay ang Amanohashidate, kung saan dito matatagpuan ang ilan sa mga tatlong magagandang lugar.[1]
Prepektura ng Kyōto | ||
|---|---|---|
| ||
 | ||
 | ||
| Mga koordinado: 35°01′16″N 135°45′20″E | ||
| Bansa | Hapon | |
| Kabisera | Lungsod ng Kyoto | |
| Pamahalaan | ||
| • Gobernador | Takatoshi Nishiwaki | |
| Lawak | ||
| • Kabuuan | 4,613.13 km2 (1,781.14 milya kuwadrado) | |
| Ranggo sa lawak | 31st | |
| • Ranggo | 13th | |
| • Kapal | 569/km2 (1,470/milya kuwadrado) | |
| Kodigo ng ISO 3166 | JP-26 | |
| Bulaklak | Cerasus spachiana f. spachiana Chrysanthemum × glabriusculum Dianthus superbus L. var. longicalycinus | |
| Ibon | Calonectris leucomelas | |
| Websayt | http://www.pref.kyoto.jp/ | |
Hanggang sa Panunumbalik ng Panahong Meiji, ang lugar ng prepekturang Kyoto ay kilala bilang Yamashiro.[2]
Para sa karamihan ng kasaysayan nito, ang lungsod ng Kyoto ay ang Imperyong kabisera ng Hapon. Ang kasaysayan ng lungsod ay maaaring masubaybayan hanggang sa ika-6 na siglo. Noong 544, ang Aoi Matsuri ay ginanap sa Kyoto upang manalangin para sa magandang ani at magandang panahon.
Ang Kyoto ay hindi nagsimula bilang kabisera ng Hapon. Ang isang kapansin-pansin na naunang kabisera ay ang Nara. Noong 741, inilipat ni Emperador Shōmu ang kabisera sa Kuni-kyo, sa pagitan ng mga lungsod ng Nara at Kyoto, sa kasalukuyang prepekturang Kyoto. Noong 784, ang kabisera ay inilipat sa Nagaokakyō, na nasa kasalukuyang prepekturang Kyoto. Noong 794, inilipat ni Emperador Kanmu ang kabisera sa Heian-kyō, at ito ang simula ng kasalukuyang lungsod ng Kyoto. Kahit ngayon, halos lahat ng mga kalye, bahay, tindahan, templo at dambana sa Kyoto ay umiiral kung saan sila inilagay sa taong ito.
Bagaman noong 1192 ang tunay na kapangyarihang pampulitika ay lumipat sa Kamakura, kung saan itinatag ng isang angkanang samurai ang shogunato, ang Kyoto ay nanatiling kabisera ng imperyal habang ang mga walang kapangyarihang emperador at ang kanilang hukuman ay patuloy na nakaupo sa lungsod. Ang pamamahala ng imperyal ay panandaliang naibalik noong 1333, ngunit ang isa pang samurai clan ay nagtatag ng isang bagong shogunate sa Kyoto makalipas ang tatlong taon.
Noong 1467, isang malaking digmaang sibil, ang Digmaang Ōnin, ang naganap sa loob ng Kyoto, at karamihan sa bayan ay nasunog. Ang Hapon ay bumagsak sa edad ng naglalabanang mga pyudal na panginoon. Isang bagong malakas na tao, si Tokugawa Ieyasu, ang nagtatag ng shogunato sa Edo (Tokyo ngayon) noong 1603.
Noong ika-15 siglo AD, ang mga banga ng tsaa ay dinala ng mga shōgun sa Uji sa Kyoto mula sa Pilipinas na ginamit sa seremonya ng tsaa ng Hapon.[3]
Ibinalik ng Panunumbalik ng Panahong Meiji ang Hapon sa imperyal na pamumuno noong 1868. Si Emperador Meiji, na ngayon ang ganap na soberanya, ay nananatili sa Tokyo sa susunod na taon. Ang korteng imperyal ay hindi na bumalik sa Kyoto mula noon. Sa panahon ng sulsol ni Fuhanken Sanchisei noong 1868, natanggap ng prepektura ang suffix fu nito. Ang kasunod na reorganisasyon ng lumang sistemang panlalawigan ay pinagsama ang dating Lalawigan ng Tango, Lalawigan ng Yamashiro at ang silangang bahagi ng Lalawigan ng Tanba sa Prepektura ng Kyoto ngayon. Bagama't maraming malalaking lungsod ng Hapon ang binomba nang husto noong Ikalawang Digmaang Pandaigdig, ang lumang kabisera ay nakatakas sa gayong pagkawasak.[4] Sa panahon ng pananakop, ang U.S. Sixth Army at I Corps ay naka-headquarter sa Kyoto.[5][6]
.jpg)
