Digmaang Pasipiko

Ang Digmaang Pasipiko, tinatawag din minsan na Digmaang Asya–Pasipiko,^[1] ay ang teatrong pakikidigma ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig na pinaglabanan sa Asya, Karagatang Pasipiko, Karagatang Indiyano, at Oseaniya. Ito ang pinakamalaking teatro ng digmaan ayon sa heograpiya, kabilang ang malawak na teatro ng Karagatang Pasipiko, teatro ng Timog Kanlurang Pasipiko, teatro ng Timog-silangang Asya. Ikalawang Digmaang Sino-Hapones, at Digmaang Sobyet-Hapones. Sa kasalukuyan, maraming mga Hapones ang gumagamit ng terminong Digmaan ng Pasipiko (太平洋戦争, Taiheiyō Sensō) o minsan ay Dakilang Digmaan ng Silangang Asya (大東亜戦争, Dai Tō-A Sensō).

Isinasagawa na ang Ikalawang Digmaang Sino-Hapones sa pagitan ng Imperyo ng Hapon at Republika ng Tsina simula pa noong Hulyo 7 1937, kasama ang pakikipaglaban noong pang Setyembre 19, 1931 sa pagsalakay ng mga Hapon sa Manchuria.^[2] Bagaman, mas malawak na tinatanggap^[a][4] na nagsimula ang Digmaang Pasipiko mismo noong Disyembre 7 (Disyembre 8 sa oras ng mga Hapon), nang sinalakay ng mga Hapones ang Thailand at inatake ang mga Britanikong kolonya ng Malaya, Singapore at Hong Kong, gayon din ang mga baseng pandagat at militar ng Estados Unidos sa Hawaii, Pulo ng Wake, Guam at Pilipinas.^[5][6][7]

Mga pananda

1. " Sa limampu't tatlong buwan, simula noong Hulyo 1937, nag-iisa ang Tsina na nakikipaglaban sa hindi ipinahayag na digmaan laban sa Hapon. Noong Disyembre 9, 1931, pagkatapos ang surpresang pag-atake sa Pantalan ng Pearl, nagdeklara ng digmaan ang Tsina sa Hapon sa wakas. Kung ano ang naging napakatagal na digmaan sa pagitan ng dalawang bansa ay naging bahagi na ngayon ng isang mas malawak pang hidwaan sa Pasipiko."^[3]