Perseus

Si Perseus ay isang kalahating diyos at kalahating tao ng at ang maalamat na tagapagtatag ng Mycenae at dinastiyang Perseid ng mga Danaan doon. Siya ang una sa mga bayani na ang mga katapangang gawa sa pagtalo ng iba't ibang mga sinaunang halimaw ay nagbigay ng mga mitong pagtatag ng Labindalawang mga Olimpio. Si Perseus ay isang Griyegong Bayani na pumatay sa Gorgon Medusa at nagligtas kay Andromeda Andromeda mula sa halimaw ng dagat na ipinadala ni Poseidon bilang paghihiganti para sa Reynang Cassiopeia.

Perseus
Tahanan	Argos
Simbolo	ulo ni Medusa
Konsorte	Andromeda
Mga magulang	Zeus at Danae
Mga anak	Perses, Heleus
Bundok	Pegasus

Talambuhay

Si Perseus ang anak nina Zeus at Danaë.^[1] Si Danaë ang anak ni Acrisius na Hari ng Argos. Sa pagkasiphayo ng kawalang suwerte sa pagkakaroon ng anak na lalake, kinonsulta ni Acrisius ang orakulo ng Delphi na nagbabala sa kanya na isang araw ay mapapatay siya ng ng anak na lalake ng kanyang anak na babae kay Zeus. Si Danaë ay walang anak at upang panatilihin siyang gayon, kanyang ikinulong siya sa isang kamarang bronse na bukas sa langit sa patyo ng kanyang palasyo.^[2] Ang diyos na si Zeus ay dumating sa kanya sa anyo ng isang pagpapaligo ng ginto at binuntis siya.^[3] Sa sandaling pagkatapos nito, ang kanilang anak ay ipinanganak na si Perseus—Perseus Eurymedon.^[4] Sa takot sa kanyang hinaharap at hindi handang galitin ang mga diyos sa pamamagitan ng pagpatay sa supling ni Zeus at kanyang anak na babae, inihagis ni Acrisius sina Perseus at Danae sa dagat sa isang kahong kahoy.^[5] Ang mag-ina ay natangay sa baybayin ng isla ng Seriphos kung saan ay kinuha sila ng mangingisdang si Dictys("lambat na pang-isda") na nagpalaki sa bata. Ang kapatid na lalake ni Dictys ay si Polydectes("siya na tumatanggap ng marami") ang hari ng isla. Sa pagtatangka ni Polydectes na ligawan si Danae ay kanyang naisip na isang panggulo si Perseus at kaya kanyang ipinadala si Perseus sa isang imposibleng paghahanap na muling ibalik ang ulo ni Medusa. Sa tulong nina Athena at Hermes, isang pinakintab na kalasag at iba pang mga magagamit na bagay na tinulungang hanapin ni Graeae, nagawa ni Perseus na pugutan ito ng ulo nang hindi nagiging bato at isinara ito sa isang sako. Sa kanyang mga paglalakbay, napaibig si Perseus sa isang birheng si Andromeda na nagbabayad sa mga kayabangan ng kanyang pamilya sa pamamagitan ng pagkalantad sa isang halimaw ng dagat. Pumayag si Perseus na patayin ang halimaw kung kanyang mapapakasalan si Andromeda. Nang umuwi sa kanyang tahanan si Perseus, kanyang natagpuan si haring Polydectes na umaasal ng masama kaya kanyang ipinakita sa hari ang gantimapla na kanyang na kunin ni Perseus na tumigas na ulo ni Medusa at si Polydectes ay naging bato. Ang ulo ni Medusa ay isang makapangyarihang sandata ngunit handang itong isuko ni Perseus kay Athena na inilagay ito sa sentro ng kanyang kalasag. Pagkatapos ay tumungo si Perseus sa Argos at Larissa upang makipagtunggali sa mga palaro. Doon ay kanyang aksidenteng napatay ang kanyang lolong si Acrisius nang tinangay ng isang hangin ang discus na kanyang hinahawakan na tumutupad sa propesiya o hula ng orakulo ng Delphi. Pagkatapos ay tumungo si Perseus sa Argos upang angkinin ang trono. Dahil napatay ni Perseus ang kanyang lolo, kaya ay nabagabag siya sa paghaharing kapalit nito at kaya ay tumungo sa Tiryns kung saan ay natagpuan niya ang pinunong si Megapenthes na handang makipagpalitan ng mga kaharian. Kinuha ni Megapenthes ang Argos at kinuha ni Perseus ang Tiryns. Kalaunan ay itinatag ni Perseus ang kalapit na siyudad na Mycenae na nasa Argolis sa Peloponnese. Ang isa pang megapenthes ay pumatay kay Perseus. Ito ay anak ni Proteus at isang kalahating kapatid ni Perseus. Pagkatapos ng kanyang kamatayan, si Perseus ay ginawang imortal at inilagay sa mga bituin. Ang konstelasyong Perseus ay ipinangalan kay Perseus. Ang mga Perseid na tumutukoy sa mga inapo ni Perseus at anak ni Andromedang si Perses ay isa ring pagligong meteor na nagmumula sa konstelasyong Perseus. Ang pinakasikat na Perseid ay si Heracles.

Mga sanggunian

1. Kerenyi, Karl (1959). The Heroes of the Greeks. London: Thames and Hudson. p. 45.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link) See also Danaus, the eponymous ancestor.
2. "Even thus endured Danaë in her beauty to change the light of day for brass-bound walls; and in that chamber, secret as the grave, she was held close" (Sophocles, Antigone). In post-Renaissance paintings the setting is often a locked tower.
3. Trzaskoma, Stephen; atbp. (2004). Anthology of classical myth: primary sources in translation. Indianopolis, IN: Hackett. ISBN 978-0-87220-721-9. {{cite book}}: Explicit use of et al. in: |author2= (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link)
4. Eurymedon: "far-ruling"
5. For the familiar motif of the Exposed Child in the account of Moses especially, see Childs, Brevard S. (1965). "The Birth of Moses". Journal of Biblical Literature. 84 (2): 109–122. JSTOR 3264132.{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link) And Redford, Donald B. (1967). "The Literary Motif of the Exposed Child (Cf. Ex. ii 1-10)". Numen. 14 (3): 209–228. doi:10.2307/3269606.{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link) Another example of this mytheme is the Indian figure of Karna.