Kaharian ng Napoles
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ang Kaharian ng Napoles (Latin: Regnum Neapolitanum; Kastila: Reino de Nápoles; Italyano: Regno di Napoli; Napolitano: Regno 'e Napule) ay binubuo ang bahagi ng Tangway ng Italya timog ng mga Estadong ng Simbahan sa pagitan ng 1282 at 1816. Ito ay itinatag ng Digmaan ng mga Sicilianong Vespers (1282-1302), nang ang pulo ng Sicilia ay nag-alsa at sinakop ng Korona ng Aragon, naging isang hiwalay na kaharian na tinatawag ding Kaharian ng Sicilia.[1] Noong 1816, sumanib ulit ito sa pulo ng Sicilia upang mabuo ang Kaharian ng Dalawang Sicilia.
Agarang impormasyon Kabisera, Wikang opisyal ...
Kaharian ng Napoles Regnum Neapolitanum (Latin) Reino de Nápoles (Kastila) Regno di Napoli (Italyano) Regno 'e Napule (Napolitano) | |
---|---|
Eskudo sa ilalim ng Rehimeng Aragonese
| |
Kabisera | Napoles |
Wikang opisyal | Napolitano Latin Italyano |
Pamahalaan | Piyudal absolutong monarkiya |
Populasyon | |
• Pagtataya | 5,000,000 sa ika-19 na siglo |
Salapi | Tarì, Tornesel, Ducat, Napolitanong lira, Cavallo |
Isara