ไครสต์เชิร์ช
From Wikipedia, the free encyclopedia
ไครสต์เชิร์ช เป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดของเกาะใต้ ประเทศนิวซีแลนด์ และเป็นชุมชนเมืองที่เป็นที่นิยมเป็นอันดับ 3 ของนิวซีแลนด์ ไครสต์เชิร์ชเป็นหนึ่งในสามเมืองที่อยู่ตั้งอยู่ชายฝั่งตะวันออกของเกาะใต้ ทางเหนือฝั่งน่านน้ำเพนนินซูล่า ตั้งแต่ปี 2006 บริเวณเขตนี้อยู่ใต้เขตการปกครองของเมืองไครสต์เชิร์ช จากการสำรวจสำมะโนประชากรเมืองไครสต์เชิร์ช ณ วันที่ 5 มีนาคม ปี 2013 มีจำนวนประชากรทั้งสิ้น 341,469 คน
บทความนี้อาจต้องการตรวจสอบต้นฉบับ ในด้านไวยากรณ์ รูปแบบการเขียน การเรียบเรียง คุณภาพ หรือการสะกด คุณสามารถช่วยพัฒนาบทความได้ |
บทความนี้ต้องการการจัดหน้า จัดหมวดหมู่ ใส่ลิงก์ภายใน หรือเก็บกวาดเนื้อหา ให้มีคุณภาพดีขึ้น คุณสามารถปรับปรุงแก้ไขบทความนี้ได้ และนำป้ายออก พิจารณาใช้ป้ายข้อความอื่นเพื่อชี้ชัดข้อบกพร่อง |
ไครสต์เชิร์ช Ōtautahi | |
---|---|
นคร | |
ตตามเข็มนาฬิกาจากข้างบน: เส้นขอบฟ้าของเมืองไครสต์เชิร์ชที่มีเทือกเขาแอลป์ใต้เป็นฉากหลัง, นิวไบรตันกับพอร์ตฮิลล์ส, รถรางของเมือง, หอศิลป์ไครสต์เชิร์ช, เซนต์เจมส์ปาร์คในฤดูใบไม้ร่วง, น้ำพุนกยูง (Peacock Fountain) ในสวนพฤกษศาสตร์ไครสต์เชิร์ช และอาสนวิหารไครสต์เชิร์ชในแชเทอร์ดัลสแควร์ | |
สมญา: The Garden City | |
คำขวัญ: Fide Condita Fructu Beata Spe Fortis อังกฤษ: Founded in Faith, Rich in the Fulfillment thereof, Strong in Hope for the Future | |
พิกัด: 43°31′48″S 172°37′13″E | |
ประเทศ | นิวซีแลนด์ |
เกาะ | เกาะใต้ |
แคว้น | แคนเทอร์บิวรี |
ผู้มีอำนาจในอาณาเขต | สภาเทศบาลเมืองไครสต์เชิร์ช |
วาร์ดส | คาบสมุทรแบงก์ส เบอร์วูด แคชเมอร์ ใจกลางเมือง ริมชายฝั่ง เฟนดัลตัน ฮาลส์เวลล์ แฮร์วูด ฮีธโคท ฮอร์นบาย อินเนส ลินวูด ปาปานูอี ริคคาร์ตัน สเปรยดัน ไวไมรี |
ตั้งถิ่นฐานโดยสหราชอาณาจักร | ค.ศ.1848 |
ตั้งชื่อจาก | ไครสต์เชิร์ช, ออกซ์ฟอร์ด |
การปกครอง | |
• นายกรัฐมนตรี | เลียนน์ ดาลซีล |
พื้นที่ | |
• Territorial | 1,426 ตร.กม. (551 ตร.ไมล์) |
• เขตเมือง | 607.73 ตร.กม. (234.65 ตร.ไมล์) |
ความสูง[1] | 20 เมตร (70 ฟุต) |
ประชากร (2022) | |
• Territorial | 389,300 คน |
• ความหนาแน่น | 270 คน/ตร.กม. (710 คน/ตร.ไมล์) |
• เขตเมือง | 377,900 คน |
• ความหนาแน่นเขตเมือง | 620 คน/ตร.กม. (1,600 คน/ตร.ไมล์) |
เดมะนิม | Cantabrian |
เขตเวลา | UTC+12 (NZST) |
• ฤดูร้อน (เวลาออมแสง) | UTC+13 (NZDT) |
รหัสไปรษณีย์ | 8011, 8013, 8014, 8022, 8023, 8024, 8025, 8041, 8042, 8051, 8052, 8053, 8061, 8062, 8081, 8082, 8083 |
รหัสพื้นที่ | 03 |
iwi | งาอีตาฮู, คาตีมาโมเอ |
เว็บไซต์ | www.ccc.govt.nz www.ecan.govt.nz |
ชื่อเมืองไครสต์เชิร์ช ถูกตั้งขึ้นโดยสมาคมแคนเทอเบอรี่ (ตั้งอยู่บริเวณรอบเมืองแคนเทอเบอรี่ ) ชื่อเมืองนี้เป็นที่ยอมรับจากการประชุมสมาคมครั้งแรกในวันที่ 27 มีนาคม 1848 โดยการแนะนำจาก นายจอห์น โรเบิร์ต ก๊อตเร่ ผู้ที่เคยเข้าโบสถ์คริสต์ เมืองออกซ์ฟอร์ด ช่วงแรกนักเขียนบางท่าน เรียกเมืองนี้ว่า เมืองโบสต์คริสต์(Christ Church) แต่หลังจากมีการประชุมกรรมการสมาคมได้กำหนดให้เมืองนี้ ชื่อว่า เมืองไครสต์เชิร์ช(Christchurch) และเมืองไครสต์เชิร์ชได้ตั้งเป็นเมืองโดยมีพระราชกำหนด กำหนดตั้งแต่ 31 กรกฎาคม 1856 อย่างเป็นทางการซึ่งถือว่าเมืองนี้เป็นเมืองที่เก่าแก่ที่สุดในนิวซีแลนด์
แม่น้ำที่ไหลผ่านใจกลางเมือง(แหล่งน้ำขนาดใหญ่จากสวนสาธารณะในเมือง) ชื่อว่า เอวอน ตั้งชื่อตามพี่น้องคณบดีผู้บุกเบิกเพื่อระลึกถึงสก็อตติส เอวอน ผู้ที่ทำให้เกิดทางน้ำไหลผ่านภูเขาแอร์ไชร์ใกล้กับฟาร์มของบรรพบุรุษของเขา และทางน้ำไหลผ่านสู่เครส์(The Clyde แม่น้ำทางฝั่งตะวันออกของสก็อตแลนด์)
ชื่อ เมารี สำหรับเมืองไครสต์เชิร์ช คือ โอเทาทาหิ - Ōtautahi ("สถานที่ของเทาทาหิ - Tautahi") จุดกำเนิดของชื่อสถานที่นี้มาจากแม่น้ำเอวอน ใกล้ถนนคิลมอลล์ และ สถานีดับเพลิงไครสต์เชิร์ช สถานที่นี้เป็นที่อยู่อาศัยของ Ngāi Tahu หัวหน้า Te Potiki Tautahi เจ้าของบ้านท่าน้ำเลฝวี่(Port Levy) ฝั่งน้ำเพนซิลซูล่า โอเทาทาหิ - Ōtautahi เป็นชื่อที่นำมาใช้ในปี 1930 ก่อนที่ Ngāi Tahu จะเรียกดินแดนไครสต์เชิร์สว่า คารายเทียน่า (Karaitiana) คำทับศัพท์ภาษาอังกฤษของชาวคริสเตียน ชื่อย่อของเมืองที่ชาวนิวซีแลนด์มักเรียก คือ เชิร์ช (Chch) สำหรับสัญลักษณ์ทางภาษาของนิวซีแลนด์* ชื่อเมืองจะแสดงสัญลักษณ์มือ เป็นรูปตัวซี (C) สองครั้ง โดยการแสดงสัญลักษณ์ครั้งที่สองนับจากทางขวาของตัวแรก และในขณะเดียวกัน ก็สื่อสารด้วยการขยับปากว่า "ไครสต์เชิร์ช"
*สัญลักษณ์ทางภาษาของนิวซีแลนด์ (New Zealand Sign Language หรือ NZSL) คือ ภาษาหลักที่ใช้ในสังคมคนพิการทางหู ของประเทศนิวซีแลนด์