โรจู

โรจู (老中) หรือแปลเป็นภาษาไทยว่า ผู้อาวุโส (Elder) เป็นตำแหน่งขุนนางชั้นสูงสุดในรัฐบาลโชกุนโทกูงาวะ แห่งยุคเอโดะ โดยแต่งตั้งจาก ไดเมียว (大名) ที่มีที่ดินระหว่าง 25,000 – 50,000 โคกุ^[1]

แต่เดิมในยุคโชกุน 2 คนแรกคือ โชกุนอิเอะยะซุ และ โชกุนฮิเดะตะดะ มีตำแหน่งโรจูเพียงแค่ 2 คนต่อมาได้เพิ่มเป็น 5 คนก่อนจะปรับลดลงมาเหลือ 4 คน

ต่อมาในสมัย โชกุนสึนะโยชิ ได้มีการลดอำนาจของโรจูลงพร้อมกับตั้งตำแหน่ง ไทโร (大老) ขึ้นมามีอำนาจเหนือโรจูแทน

อ้างอิง

1. Beasley, William G (1972). The Meiji Restoration. Stanford University Press. p. 18. ISBN 0804708150.

บรรณานุกรม

• Sansom, George Bailey. (1963). A History of Japan: 1615–1867. Stanford: Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-0527-1
• Screech, Timon. (2006). Secret Memoirs of the Shoguns: Isaac Titsingh and Japan, 1779–1822. London: RoutledgeCurzon. ISBN 978-0-7007-1720-0