โบอิง 777
From Wikipedia, the free encyclopedia
โบอิง 777 (อังกฤษ: Boeing 777) เป็นอากาศยานแบบลำตัวกว้าง ใช้เครื่องยนต์ 2 ตัว มีพิสัยบินระยะไกล ผลิตโดยฝ่ายผลิตเครื่องบินพาณิชย์โบอิง ซึ่งถือได้ว่าเป็นเครื่องบินเชิงพาณิชย์ลำแรกที่มีการออกแบบและพัฒนาบนคอมพิวเตอร์ทุกขั้นตอน โดยโปรแกรมเขียนภาพสามมิติ CATIA[1] และมีสายการบินขนาดใหญ่อย่างยูไนเต็ดแอร์ไลน์, อเมริกันแอร์ไลน์, เดลต้า แอร์ไลน์, ออลนิปปอนแอร์เวย์, บริติชแอร์เวย์, เจแปนแอร์ไลน์, ควอนตัส และคาเธย์แปซิฟิก มีส่วนร่วมในการพัฒนาเครื่องบินรุ่นนี้ ทำให้ 777 เป็นเครื่องบินที่ตรงตามความต้องการของลูกค้ามากที่สุด[2] ทั้งนี้นับจนถึงพฤษภาคม พ.ศ. 2550 มีเพียงควอนตัสเพียงสายการบินเดียวที่มีส่วนร่วมในการออกแบบ แต่ยังไม่เคยสั่งซื้อโบอิ้ง 777
บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง |
โบอิง 777-200อีอาร์ ของยูไนเต็ดแอร์ไลน์ | |
บทบาท | อากาศยานไอพ่นลำตัวกว้าง |
---|---|
ชาติกำเนิด | สหรัฐอเมริกา |
บริษัทผู้ผลิต | เครื่องบินพาณิชย์โบอิง |
บินครั้งแรก | 12 มิถุนายน ค.ศ. 1994 |
เริ่มใช้ | 7 มิถุนายน ค.ศ. 1995 กับยูไนเต็ดแอร์ไลน์ |
สถานะ | ในประจำการ |
ช่วงการผลิต | พ.ศ. 2536–ปัจจุบัน |
จำนวนที่ผลิต | 1,702 ลำ (กุมภาพันธ์ 2023) |
พัฒนาต่อเป็น | โบอิง 777X |
เครื่องบินแบบ Boeing 777-300ER นั้นสามารถทำระยะการบินได้ไกลมากกว่ารุ่น 777-300 แบบเดิมถึงกว่า 34 เปอร์เซ็นต์ในน้ำหนักบรรทุกที่เท่าเทียมกัน และยังสามารถลดปริมาณการใช้เชื้อเพลิงได้มากกว่า 1.4 เปอรเซ็นต์อีกด้วย จุดสังเกตง่ายๆ ว่าเครื่องบินลำไหนเป็นแบบ 777-300 ธรรมดาหรือ 777-300ER นั้นให้สังเกตที่ Wingtips ปลายปีกที่มีเฉพาะรุ่น 300ER
โบอิง 777 สามารถบรรทุกผู้โดยสารได้ 301 - 368 คน ในการจัดที่นั่งแบบสามชั้นบิน และมีพิสัยบิน 9,650 ถึง 17,450 กิโลเมตร (5,210 ถึง 9,420 ไมล์ทะเล) ซึ่งได้รับการบันทึกว่าเป็นเครื่องบินโดยสารที่มีพิสัยบินไกลที่สุดในโลก (รุ่น 200LR)
คู่แข่งสำคัญของโบอิง 777 ก็คือ แอร์บัส เอ 330-300, แอร์บัส เอ 340 และบางรุ่นของแอร์บัส เอ 350 XWB ทั้งนี้คาดการณ์ว่ารุ่น 777 (และ 747) อาจจะถูกแทนที่ด้วยเครื่องบินตระกูลใหม่ Y3 โดยมีเทคโนโลยีเช่นเดียวกับ 787
ลูกค้าสำคัญของ 777 ในปัจจุบันก็คือ สิงคโปร์แอร์ไลน์ (67) , แอร์ฟรานซ์-เคแอลเอ็ม (58) , ยูไนเต็ดแอร์ไลน์ (52) , อเมริกันแอร์ไลน์ (47)