แบนโจ (อังกฤษ: banjo) เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องสาย ประกอบด้วย 4,5 หรือ 6 สาย กล่องเสียงของแบนโจจะเหมือนกับหน้ากลอง มีหนังแท้หรือหนังเทียมขึงปิดอยู่ คาดหรือวงรอบด้วยไม้หรือเหล็กเพื่อให้หนังตึง โดยปกติกล่องเสียงจะมีรูปร่างวงกลม แบนโจในช่วงแรกที่มีแบบสมัยแบบแอฟริกาในสหรัฐ มีการดัดแปลงจากให้คล้ายคลึงกับเครื่องดนตรีของแอฟริกา[1][2] แบนโจมักใช้ในดนตรีแนวโฟล์ก, ดนตรีโฟล์กไอริช และ เพลงคันทรี ศิลปินร็อกแอนด์โรลล์หลายวงอย่าง อีเกิลส์, เลด เซพเพลิน และดิออลแมนบราเทอส์ได้ใช้แบนโจห้าสายในเพลงของพวกเขาหลายเพลง จากประวัติแล้วแบนโจมีส่วนเกี่ยวข้องกับ ดนตรีพื้นเมืองแอฟริกัน-อเมริกันและวัฒนธรรมโฟล์กในชนบทของสังคมคนผิวขาว ก่อนที่จะเข้าสู่กระแสหลักจากพวกนักร้องยุคกลางในศตวรรษที่ 19[3][4][5][6] แบนโจและเครื่องดนตรีประเภทไวโอลินถือว่ามีบทบาทสำคัญต่อดนตรีโอลด์ไทม์ของอเมริกัน และมีการใช้บ่อยครั้งในดนตรีแจ๊ซดั้งเดิม
 แบนโจห้าสาย | |
| เครื่องสาย | |
|---|---|
| Hornbostel–Sachs classification | 321.322-5 (Composite chordophone sounded by plectrum, finger picks, or the bare fingers) |
| คิดค้นเมื่อ | ศตวรรษที่ 18 |
| ช่วงเสียง | |
 | |
อ้างอิง
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
