![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/99/Phenytoin_structure.svg/langth-640px-Phenytoin_structure.svg.png&w=640&q=50)
เฟนิโทอิน
From Wikipedia, the free encyclopedia
เฟนิโทอิน (Phenytoin) หรือชื่อทางการค้าคือ ไดแลนติน (Dilantin)[1] เป็นยากันชัก ใช้สำหรับป้องกันอาการโคลนัสและการเป็นลมชักอย่างปัจจุบันทันด่วน มีแบบรับประทานสำหรับผู้ป่วยทั่วไป[2] แต่สำหรับผู้ป่วยที่มีภาวะชักต่อเนื่อง แพทย์อาจจ่ายยากลุ่มเบ็นโซไดอาเซพีนเพื่อบรรเทาอาการชัก หากยังไม่ดีขึ้นจึงจะใช้ยาเฟนิโทอินโดยการฉีด ซึ่งจะออกฤทธิภายใน 30 นาทีและจะคงฤทธิได้นานถึง 24 ชั่วโมง[3] นอกจากนี้ เฟนิโทอินยังถูกใช้เพื่อรักษาอารหัวใจเต้นผิดจังหวะและความเจ็บปวดทางประสาทอีกด้วย ทั้งนี้ แพทย์อาจวัดความดันเพื่อกำหนดปริมาณยาที่เหมาะสม[2]
![]() | |
![]() | |
ข้อมูลทางคลินิก | |
---|---|
การอ่านออกเสียง | /fəˈnɪtoʊɪn/; /ˈfɛnɪtɔɪn/ |
ชื่อทางการค้า | Originally Dilantin, many names worldwide[1] |
AHFS/Drugs.com | โมโนกราฟ |
MedlinePlus | a682022 |
ระดับความเสี่ยงต่อทารกในครรภ์ | |
ช่องทางการรับยา | ทางปาก, ฉีดเข้าหลอดเลือดดำ |
รหัส ATC | |
กฏหมาย | |
สถานะตามกฏหมาย |
|
ข้อมูลเภสัชจลนศาสตร์ | |
ชีวประสิทธิผล | 70–100% oral, 24.4% for rectal administration |
การจับกับโปรตีน | 95%[2] |
การเปลี่ยนแปลงยา | ตับ |
ระยะเริ่มออกฤทธิ์ | 10 to 30 min (IV)[3] |
ครึ่งชีวิตทางชีวภาพ | 10–22 ชั่วโมง[2] |
ระยะเวลาออกฤทธิ์ | 24 ชั่วโมง |
การขับออก | ผ่านท่อน้ำดี, กระเพาะปัสสาวะ |
ตัวบ่งชี้ | |
| |
เลขทะเบียน CAS |
|
PubChem CID | |
IUPHAR/BPS | |
DrugBank |
|
ChemSpider |
|
UNII | |
KEGG |
|
ChEBI | |
ChEMBL |
|
ECHA InfoCard | 100.000.298 |
ข้อมูลทางกายภาพและเคมี | |
สูตร | C15H12N2O2 |
มวลต่อโมล | 252.268 g/mol g·mol−1 |
แบบจำลอง 3D (JSmol) | |
SMILES
| |
InChI
| |
![]() ![]() | |
![]() |
ผลข้างเคียงของการใช้เฟนิโทอิน ได้แก่ อาการคลื่นไส้, ปวดท้อง, ไม่อยากอาหาร, มองไม่ชัด, ขนขึ้นเร็ว และเหงือกบวม ผลข้างเคียงแบบรุนแรงได้แก่ ง่วงนอน, ทำร้ายตนเอง, โรคตับ, ไขกระดูกผลิตเม็ดเลือดได้น้อย, ความดันโลหิตต่ำ และผิวลอก ยาประเภทนี้ห้ามใช้ระหว่างตั้งครรภ์เนื่องจากอาจทำให้เกิดความผิดปกติในทารก แต่ปลอดภัยหากจะใช้ระหว่างภาวะให้นมบุตร
เฟนิโทอินถูกสร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1908 โดยแพทย์ชาวเยอรมัน ไฮน์ริช บลิทซ์ แต่มาค้นพบว่าสามารถใช้รักษาลมชักได้ในปี ค.ศ. 1936[4][5] ยานี้ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นยาหลักขององค์การอนามัยโลก เป็นยาสำคัญที่ใช้ในงานสาธารณสุขทั่วไป[6] เป็นยาที่มีราคาค่อนข้างถูก