เทซีฟอน (อักษรโรมัน: Ctesiphon, TESS-if-on; เปอร์เซียกลาง: 𐭲𐭩𐭮𐭯𐭥𐭭 tyspwn หรือ tysfwn;[1] เปอร์เซีย: تیسفون; กรีก: Κτησιφῶν, ภาษากรีกแบบแอตติก: [ktɛːsipʰɔ̂ːn]; ซีรีแอก: ܩܛܝܣܦܘܢ[2]) เป็นเมืองโบราณริมฝั่งตะวันออกของแม่น้ำไทกริส ตั้งอยู่ห่างจากกรุงแบกแดดปัจจุบันไปทางตะวันออกเฉียงใต้ประมาณ 35 กิโลเมตร ก่อตั้งขึ้นเมื่อ 120 ปีก่อนคริสต์ศักราช เทซีฟอนทำหน้าที่เป็นเมืองหลวงของจักรวรรดิอิหร่านในสมัยจักรวรรดิพาร์เธียและจักรวรรดิซาเซเนียนมานานกว่า 800 ปี[3] เทซีฟอนเป็นเมืองหลวงในฤดูหนาวของจักรวรรดิซาเซเนียนจนกระทั่งมุสลิมพิชิตเปอร์เซียเมื่อ 651 ปีก่อนคริสตศักราช
ข้อมูลเบื้องต้น ที่ตั้ง, ภูมิภาค ...
เทซีฟอน แผนที่มหานครเทซีฟอนในสมัยซาซาเนียน |
แสดงที่ตั้งภายในประเทศอิรัก |
| ที่ตั้ง | ซัลมานบาก เขตผู้ว่าการแบกแดด อิรัก |
|---|
| ภูมิภาค | เมโสโปเตเมีย |
|---|
| พิกัด | 33°5′37″N 44°34′50″E |
|---|
| ประเภท | ที่อยู่อาศัย |
|---|
| ความเป็นมา |
|---|
| ละทิ้ง | ค.ศ. 800 |
|---|
| วัฒนธรรม | อิหร่าน |
|---|
| หมายเหตุเกี่ยวกับสถานที่ |
|---|
| ขุดค้น | 1928–1929, 1931–1932, คริสต์ทศวรรษ 1960–1970 |
|---|
| ผู้ขุดค้น | Oscar Reuther, Antonio Invernizzi, Giorgio Gullini |
|---|
| สภาพ | ซากปรักหักพัง |
|---|
ปิด
Kröger, Jens. "Ctesiphon". Encyclopædia Iranica. สืบค้นเมื่อ 12 December 2016.
- M. Streck, Die alte Landschaft Babylonien nach den arabischen Geographen, 2 vols. (Leiden, 1900–1901).
- M. Streck, "Seleucia und Ktesiphon," Der Alte Orient, 16 (1917), 1–64.
- A. Invernizzi, "Ten Years Research in the al-Madain Area, Seleucia and Ctesiphon," Sumer, 32, (1976), 167–175.
- Luise Abramowski, "Der Bischof von Seleukia-Ktesiphon als Katholikos und Patriarch der Kirche des Ostens," in Dmitrij Bumazhnov u. Hans R. Seeliger (hg), Syrien im 1.-7. Jahrhundert nach Christus. Akten der 1. Tübinger Tagung zum Christlichen Orient (15.-16. Juni 2007). (Tübingen, Mohr Siebeck, 2011) (Studien und Texte zu Antike und Christentum / Studies and Texts in Antiquity and Christianity, 62),
- Morony, Michael (2009). "MADĀʾEN". Encyclopaedia Iranica.
- Kennedy, Hugh N. (2004). The Prophet and the Age of the Caliphates: The Islamic Near East from the 6th to the 11th Century (Second ed.). Harlow, UK: Pearson Education Ltd. ISBN 0-582-40525-4.
- Amedroz, Henry F.; Margoliouth, David S., บ.ก. (1921). The Eclipse of the 'Abbasid Caliphate. Original Chronicles of the Fourth Islamic Century, Vol. V: The concluding portion of The Experiences of Nations by Miskawaihi, Vol. II: Reigns of Muttaqi, Mustakfi, Muti and Ta'i. Oxford: Basil Blackwell.
- Rekaya, M. (1991). "al-Maʾmūn". The Encyclopedia of Islam, New Edition, Volume VI: Mahk–Mid. Leiden and New York: BRILL. pp. 331–339. ISBN 90-04-08112-7.
- Kennedy, Hugh N. (2004). The Prophet and the Age of the Caliphates: The Islamic Near East from the 6th to the 11th Century (Second ed.). Harlow, UK: Pearson Education Ltd. ISBN 0-582-40525-4.
- Zarrinkub, Abd al-Husain (1975). "The Arab conquest of Iran and its aftermath". The Cambridge History of Iran, Volume 4: From the Arab Invasion to the Saljuqs. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 1–57. ISBN 978-0-521-20093-6.
- Bosworth, C. E. (1975). "Iran under the Buyids". ใน Frye, R. N. (บ.ก.). The Cambridge History of Iran, Volume 4: From the Arab Invasion to the Saljuqs. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 250–305. ISBN 0-521-20093-8.
- Kröger, Jens (1993). "CTESIPHON". Encyclopaedia Iranica, Vol. IV, Fasc. 4. pp. 446–448.
- Shapur Shahbazi, A. (2005). "SASANIAN DYNASTY". Encyclopaedia Iranica, Online Edition. สืบค้นเมื่อ 30 March 2014.
