เดอะ ก็อดฟาเธอร์ ภาค 2
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เดอะ ก็อดฟาเธอร์ ภาค 2 (อังกฤษ: The Godfather Part II) เป็นภาพยนตร์อเมริกันแนวมหากาพย์และอาชญากรรม ฉายเมื่อปี ค.ศ. 1974 กำกับโดย ฟรานซิส ฟอร์ด คอปโปลา จากบทภาพยนตร์ที่เขาเขียนร่วมกันกับ มาริโอ พูโซ ภาพยนตร์แสดงนำโดย อัล ปาชิโน, โรเบิร์ต ดูวัล, ไดแอน คีตัน, รอเบิร์ต เดอ นิโร, ทาเลีย ไชร์, มอร์กานา คิง, จอห์น คาซาล, มารีอานา ฮิลล์และลี สตราสเบิร์ก เดอะ ก็อดฟาเธอร์ ภาค 2 เป็นภาพยนตร์เรื่องที่สองใน เดอะ ก็อดฟาเธอร์ ไตรภาค โดยเป็นทั้งภาคก่อนและภาคต่อของ เดอะ ก็อดฟาเธอร์ โดยเล่าเรื่องราวคู่ขนานของ ไมเคิล คอร์เลโอเน (ปาชิโน) ในปี ค.ศ. 1958 ซึ่งเป็นดอนคนใหม่ของครอบครัวคอร์เลโอเน โดยเขาต้องปกป้องธุรกิจของครอบครัว หลังมีคนความพยายามเอาชีวิตของเขา และ วิโต คอร์เลโอเน (เดอ นิโร) ตั้งแต่วัยเด็กใน เกาะซิซีลี จนถึงการก่อตั้งกิจการครอบครัวในนครนิวยอร์ก
 | บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง |
| เดอะ ก็อดฟาเธอร์ ภาค 2 | |
|---|---|
 ใบปิดภาพยนตร์ | |
| กำกับ | ฟรานซิส ฟอร์ด คอปโปลา |
| บทภาพยนตร์ |
|
| สร้างจาก | เดอะ ก็อดฟาเธอร์ โดย มาริโอ พูโซ |
| อำนวยการสร้าง | ฟรานซิส ฟอร์ด คอปโปลา |
| นักแสดงนำ |
|
| กำกับภาพ | กอร์ดอน วิลลิส |
| ตัดต่อ |
|
| ดนตรีประกอบ | นิโน โรตา |
| บริษัทผู้สร้าง |
|
| ผู้จัดจำหน่าย | พาราเมาต์พิกเจอส์ |
| วันฉาย |
|
| ความยาว | 200 นาที[1] |
| ประเทศ | สหรัฐ |
| ภาษา |
|
| ทุนสร้าง | 13 ล้านดอลลาร์สหรัฐ[2][3] |
| ทำเงิน | 48–88 ล้านดอลลาร์สหรัฐ[N 1] |
หลังความสำเร็จของภาพยนตร์เรื่องแรก พาราเมาต์พิกเจอส์ เริ่มพัฒนาภาพยนตร์ภาคต่อ โดยส่วนใหญ่ใช้นักแสดงและทีมงานชุดเดิม คอปโปลาได้รับการควบคุมการสร้างสรรค์ของภาพยนตร์มากขึ้น ต้องการสร้างทั้งภาคต่อและภาคก่อนของภาพยนตร์ เพื่อบอกเล่าเรื่องราวของการผงาดของวีโตและการล่มสลายของไมเคิล การถ่ายทำเริ่มต้นในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1973 และสิ้นสุดในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1974 เดอะ ก็อดฟาเธอร์ ภาค 2 ฉายรอบปฐมทัศน์ที่นครนิวยอร์กเมื่อวันที่ 12 ธันวาคม ค.ศ. 1974 และฉายในสหรัฐเมื่อวันที่ 20 ธันวาคม ค.ศ. 1974 ภาพยนตร์ได้รับการตอบรับที่แบ่งออกเป็นสองฝั่งจากนักวิจารณ์ ยกเว้นชื่อเสียงของภาพยนตร์ อย่างไรก็ตาม ภาพยนตร์ได้รับการตอบรับที่ดีอย่างรวดเร็วและกลายเป็นประเด็นของการวิจารณ์ใหม่ของนักวิจารณ์ ภาพยนตร์ทำเงินระหว่าง 48–88 ล้านดอลลาร์สหรัฐทั่วโลก จากทุนสร้าง 13 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ภาพยนตร์ได้รับการเสนอชื่อในรางวัลออสการ์ จำนวนสิบเอ็ดสาขา ณ งานประกาศผลรางวัลออสการ์ ครั้งที่ 47 และเป็นภาพยนตร์ภาคต่อเรื่องแรกที่ชนะเลิศในสาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยม ภาพยนตร์ยังชนะเลิศอีกหกสาขา เช่น สาขาผู้กำกับภาพยนตร์ยอดเยี่ยม (คอปโปลา), สาขานักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยม (เดอ นิโร) และ สาขาบทภาพยนตร์ดัดแปลงยอดเยี่ยม (คอปโปลาและพูโซ) ปาชิโน ชนะเลิศในรางวัลแบฟตา สาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยม และได้รับการเสนอชื่อในรางวัลออสการ์ สาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยม
บางคนมองว่าภาพยนตร์เหนือกว่า เดอะ ก็อดฟาเธอร์ [7] ภาค 2 ยังคงได้รับการยอมรับว่าเป็นหนึ่งในภาพยนตร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดและมีอิทธิพลมากที่สุดเท่าที่เคยสร้างมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาพยนตร์แนวอันธพาล ในปี ค.ศ. 1997 ภาพยนตร์ได้รับการจัดอันดับให้เป็นภาพยนตร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดอันดับสามสิบสองในประวัติศาสตร์ภาพยนตร์อเมริกัน โดยสถาบันภาพยนตร์อเมริกัน และสิบปีต่อมาก็ยังคงอยู่อันดับเดิม[8] ภาพยนตร์ได้รับเลือกให้เก็บรักษาในหอทะเบียนภาพยนตร์แห่งชาติของหอสมุดรัฐสภา ในปี ค.ศ. 1993 ถือว่า "มีความสำคัญทางวัฒนธรรม, ประวัติศาสตร์หรือสุนทรียศาสตร์"[9] ภาพยนตร์ตามมาด้วยภาคต่อ เดอะ ก็อดฟาเธอร์ ภาค 3 ฉายในปี ค.ศ. 1990 ซึ่งเป็นภาคสุดท้ายในไตรภาค
![[icon]](#/media/ไฟล์:Wiki_letter_w_cropped.svg){kind=small} | ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
