ฮาร์ดบอป

ฮาร์ดบอป (อังกฤษ: hard bop) เป็นแนวเพลงย่อยของแจ๊สที่ต่อยอดมาจากแนวเพลงบีบอป ซึ่งคำนี้ถูกใช้ครั้งแรกโดยนักวารสารศาสตร์และค่ายเพลงต่าง ๆ ในช่วงกลางคริสต์ทศวรรษ 1950^[1] เพื่อใช้อธิบายถึงดนตรีแจ๊สกระแสใหม่ที่ได้รับอิทธิพลมาจากริทึมแอนด์บลูส์ กอสเปล และบลูส์ โดยเฉพาะในแง่ของการเล่นแซกโซโฟนและเปียโน

อ้างอิง

1. Gridley, Mark C. (1994), Ron Wynn (บ.ก.), All Music Guide to Jazz, M. Erlewine, V. Bogdanov, San Francisco: Miller Freeman, pp. 11–12, ISBN 0-87930-308-5