อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่
From Wikipedia, the free encyclopedia
อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ ตั้งอยู่ในเขตพื้นที่ 11 อำเภอ ใน 4 จังหวัด ได้แก่ อำเภอปากช่อง อำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา; อำเภอนาดี อำเภอกบินทร์บุรี อำเภอประจันตคาม อำเภอเมืองปราจีนบุรี จังหวัดปราจีนบุรี; อำเภอปากพลี อำเภอบ้านนา อำเภอเมืองนครนายก จังหวัดนครนายก; และอำเภอแก่งคอย อำเภอมวกเหล็ก จังหวัดสระบุรี เป็นอุทยานแห่งชาติแห่งแรกของไทย ได้รับการประกาศเป็นอุทยานแห่งชาติเมื่อวันที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2505 และได้รับสมญานามว่าเป็น "อุทยานมรดกของกลุ่มประเทศอาเซียน"
อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ | |
---|---|
ไอยูซีเอ็นกลุ่ม 2 (อุทยานแห่งชาติ) | |
น้ำตกเหวสุวัต | |
ที่ตั้ง | จังหวัดนครราชสีมา |
พิกัด | 14.35°N 101.44°E / 14.35; 101.44[1] |
พื้นที่ | 2,166 ตารางกิโลเมตร (1,354,000 ไร่) |
จัดตั้ง | 18 กันยายน พ.ศ. 2505 |
ผู้เยี่ยมชม | 1,551,449 (2019) |
หน่วยราชการ | กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช |
ชื่อที่ขึ้นทะเบียน | กลุ่มป่าดงพญาเย็น-เขาใหญ่ |
ประเภท | มรดกทางธรรมชาติ |
เกณฑ์ | ธรรมชาติ: (x) |
ขึ้นเมื่อ | พ.ศ. 2548 (คณะกรรมการสมัยที่ 29) |
เลขอ้างอิง | 590 |
ภูมิภาค | เอเชียและแปซิฟิก |
อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่มีเนื้อที่ปกคลุม 2,215.42 ตารางกิโลเมตร ประกอบด้วยป่าเบญจพรรณ ป่าดงดิบแล้ง ป่าดงดิบชื้น ป่าดิบเขา ทุ่งหญ้า และป่ารุ่นสอง ป่าดงดิบชื้น ลักษณะป่าชนิดนี้เป็นป่าที่อยู่ในระดับความสูง 400-1,000 เมตรจากระดับน้ำทะเลปานกลาง พืชพรรณมี 3,000 ชนิด, มีผีเสื้ออยู่กว่า 189 ชนิด, นกป่ามากมายกว่า 350 ชนิดและสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม 71 ชนิด ซึ่งได้แก่ ช้าง เสือ ชะนี กวาง และหมูป่า พบอยู่ตามทุ่งหญ้ากว้างทั่ว ๆ ไป