อิเล็กตรอนโวลต์
From Wikipedia, the free encyclopedia
อิเล็กตรอนโวลต์ (อังกฤษ: electron volt / electronvolt, สัญลักษณ์: eV) เป็นหน่วยการวัดพลังงาน เท่ากับปริมาณของพลังงานจลน์ ที่เกิดขึ้นจากการที่อิเล็กตรอนอิสระเดินทางผ่านความต่างศักย์จากสนามไฟฟ้าสถิตขนาด 1 โวลต์ในสุญญากาศ
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
พลังงานหนึ่งอิเล็กตรอนโวลต์เป็นพลังงานที่น้อยมาก คือ
- 1 eV = 1.602176634×10−19 J[1]
หน่วยอิเล็กตรอนโวลต์ได้รับการยอมรับ (แต่ไม่แนะนำ) ให้ใช้กับระบบ SI หน่วยนี้ได้ถูกใช้อย่างแพร่หลายในวงการโซลิดสเตต ปรมาณู นิวเคลียร์ และฟิสิกส์อนุภาค และมักใช้ร่วมกับตัวนำหน้าหน่วย m o M หรือ f