Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak.
Çatma, kurban olayım çehreni ey nazlı hilâl!
Kahraman ırkıma bir gül! Ne bu şiddet bu celâl?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helâl,
Hakkıdır, Hakk'a tapan, milletimin istiklâl!
Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner aşarım;
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.
Garbın âfakını sarmışsa çelik zırhlı duvar,
Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar.
"Medeniyet!" dediğin tek dişi kalmış canavar?
Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma sakın!
Siper et gövdeni, dursun bu hayasızca akın.
Doğacaktır sana vaadettiği günler Hakk'ın;
Kimbilir, belki yarın, belki yarından da yakın.
Bastığın yerleri "toprak" diyerek geçme, tanı!
Düşün, altında binlerce kefensiz yatanı!
Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır atanı;
Verme, dünyaları alsan da bu cennet vatanı.
Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki fedâ?
Şüheda fışkıracak toprağı sıksan, şühedâ!
Canı, cananı, bütün varımı alsın da Hüdâ,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüdâ.
Rûhumun senden, ilâhi, şudur ancak emeli;
Değmesin mabedimin göğsüne na-mahrem eli!
Bu ezanlar ki şahadetleri dinin temeli,
Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli.
O zaman vecd ile bin secde eder varsa taşım;
Her cerihamdan, ilâhi, boşanıp kanlı yaşım,
Fışkırır rûh-i mücerret gibi yerden nâşım;
O zaman yükselerek arşa değer belki başım!
Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilâl;
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helâl!
Ebediyyen sana yok, ırkıma yok izmihlâl.
Hakkıdır, hür yaşamış bayrağımın hürriyet;
Hakkıdır, Hakk'a tapan milletimin istiklâl! |
อย่ากลัวเลย ! ธงแดงซึ่งโบกสะบัดอย่างภาคภูมิในราตรีอันรุ่งโรจน์จะไม่จางหาย
ก่อนที่ไฟแห่งสุดท้ายที่เผาผลาญชาติของข้าจะดับสิ้น
นี่คือดวงดาราแห่งชาติของข้า และจะจรัสแสงไปชั่วนิรันดร์
สิ่งนั้นเป็นของข้า และของชาติอันหาญกล้าของข้าเท่านั้น
อย่าได้นิ่วหน้าเลย ข้าขอวิงวอนท่าน ดวงจันทร์เสี้ยวที่รักเอย
จงยิ้มต่อเชื้อชาติแห่งวีรชนของข้าเถิด จะกริ้วโกรธและเดือดดาลด้วยเหตุใดเล่า?
เลือดของพวกเราที่รินหลั่งเพื่อท่านจะไม่ไหลเพื่อผู้อื่นใดทั้งสิ้น
แด่เอกราช อันเป็นสิทธิสมบูรณ์ของชาติของข้าซึ่งพระเจ้าทรงยกย่อง !
ข้าเป็นอิสระมาตั้งแต่ตน และจะเป็นเช่นนี้ตลอดไป
อ้ายพวกคนบ้ากล้าดีจับข้าใส่ตรวนได้อย่างไร ! ข้าขอท้าทายจนถึงที่สุด !
ข้านี้เป็นดั่งอุทกภัยที่คำรามกึกก้อง ทรงพลังและเป็นอิสระ
ข้าจะฉีกขุนเขา ไปให้เกินกว่าสวรรค์ และพุ่งทะยานออกไป !
แผ่นดินอัสดงคตหุ้มเกราะไว้ด้วยกำแพงเหล็ก
แต่ข้าได้พิทักษ์พรมแดนไว้ ด้วยทรวงอันทรงพลังของเหล่าผู้ศรัทธา
จงตระหนักถึงพลังโดยกำเนิดของท่านเถิด สหายเอ๋ย ศรัทธาอันแรงกล้านี้ถูกทำลายเสมอได้อย่างไร
ก็ด้วยปีศาจกรงเล็บเดียวผู้ทารุณที่มีนามว่า "อารยธรรม" มิใช่หรือ ?
เพื่อนเอย! อย่าให้มาตุภูมิของพวกเราอยู่ในมือคนชั่วได้ !
จงใช้ทรวงของท่านเป็นเกราะ และใช้กายของท่านเป็นรั้วกั้น ! จงหยุดยั้งการจู่โจมอันน่าอดสูเถิด !
ไม่ช้าวันอันความปิติแห่งพันธสัญญาศักดิ์สิทธิ์จะมาถึง...
ใครจะรู้เล่า? วันนั้นอาจมาถึงในวันพรุ่งนี้? อาจมาถึงในเวลาอันสั้นยิ่งก็ได้ !
View not the soil you tread on as mere earth - recognize it!
And think about the shroudless thousands who lie so nobly beneath you.
You're the noble son of a martyr, take shame, hurt not your ancestor!
Unhand not, even when you're promised worlds, this paradise of a homeland.
What man would not die for this heavenly piece of land?
Martyrs would gush out should one simply squeeze the soil! Martyrs!
May God take my life, all my loved ones and possessions from me if He will,
But may He not deprive me of my one true homeland for the world.
Oh glorious God, the sole wish of my pain-stricken heart is that,
No heathen's hand should ever touch the bosom of my sacred Temples.
These adhans, whose shahadahs are the foundations of my religion,
May their noble sound last loud and wide over my eternal homeland.
For only then, shall my fatigued tombstone, if there is one, prostrate ⁴ a thousand times in ecstasy,
And tears of fiery blood shall flow out of my every wound,
And my lifeless body shall gush out from the earth like an eternal spirit,
Perhaps only then, shall I peacefully ascend and at long last reach the heavens.
จงโบกสะบัดดังท้องฟ้ายามรุ่งอังสว่างไสวเถิด ธงจันทร์เสี้ยวอันเรืองรุ่ง
เลือดที่รินหลั่งจนหยดสุดท้ายของเราในที่สุดจักได้รับการอวยพรและยกย่อง !
มิว่าท่านหรือชาติพันธุ์ของข้า ก็จักมิมีวันสูญสิ้น !
แด่อิสรภาพ อันเป็นสิทธิสมบูรณ์ของธงแห่งข้าซึ่งเป็นไทเสมอ
แด่เอกราช อันเป็นสิทธิสมบูรณ์ของชาติของข้าซึ่งพระเจ้าทรงยกย่อง ! |
![[icon]](#/media/ไฟล์:Wiki_letter_w_cropped.svg){kind=small}
_matbu.png)
