อิงกลิชฟุตบอลลีก
From Wikipedia, the free encyclopedia
อิงกลิชฟุตบอลลีก (อังกฤษ: English Football League) เป็นลีกของสโมสรฟุตบอลอาชีพจากอังกฤษและเวลส์ ก่อตั้งในปี 1888 ในชื่อฟุตบอลลีก เป็นลีกฟุตบอลที่เก่าแก่ที่สุดในโลก และเป็นลีกสูงสุดของอังกฤษนับตั้งแต่ก่อตั้งจนถึงปี 1992 เมื่อ 22 สโมสรชั้นนำแยกตัวออกมาก่อตั้งพรีเมียร์ลีก ฟุตบอลลีกเปลี่ยนชื่อเป็น "อิงกลิชฟุตบอลลีก" ตั้งแต่ฤดูกาล 2016–17[1][2]
บทความนี้อาจขยายความได้โดยการแปลบทความที่ตรงกันในภาษาอังกฤษ คลิกที่ [ขยาย] เพื่อศึกษาแนวทางการแปล
|
ก่อตั้ง | 17 เมษายน 1888; 136 ปีก่อน (1888-04-17) |
---|---|
ประเทศ | อังกฤษ |
สโมสรอื่นจาก | เวลส์ |
สมาพันธ์ | ยูฟ่า |
ดิวิชัน | อีเอฟแอลแชมเปียนชิป อีเอฟแอลลีกวัน อีเอฟแอลลีกทู |
จำนวนทีม | 72 ทีม (24 ทีมในแต่ละดิวิชัน) |
ระดับในพีระมิด | 2–4 |
เลื่อนชั้นสู่ | พรีเมียร์ลีก |
ตกชั้นสู่ | เนชันนัลลีก |
ถ้วยระดับประเทศ | เอฟเอคัพ, อีเอฟแอลคัพ อีเอฟแอลโทรฟี[NB1] |
ถ้วยระดับนานาชาติ | ยูฟ่ายูโรปาลีก[NB2] |
ทีมชนะเลิศปัจจุบัน | เบิร์นลีย์ (2022–23) |
ชนะเลิศมากที่สุด | ลิเวอร์พูล (18 สมัย) |
หุ้นส่วนโทรทัศน์ | สกายสปอตส์ แชนเนล 5 (เฉพาะไฮไลต์) |
เว็บไซต์ | efl.com |
ปัจจุบัน: อิงกลิชฟุตบอลลีก ฤดูกาล 2023–24 |
อีเอฟแอลแบ่งออกเป็น อีเอฟแอลแชมเปียนชิป, อีเอฟแอลลีกวัน และ อีเอฟแอลลีกทู โดยมี 24 สโมสรในแต่ละดิวิชั่น รวม 72 สโมสรมีการเลื่อนชั้นและการตกชั้นระหว่างกัน แชมป์และรองแชมป์ลีกแชมเปียนชิปเลื่อนชั้นสู่พรีเมียร์ลีก โดยอัตโนมัติส่วนอันดับ 3-6 ต้องแข่งเพลย์ออฟเพื่อหาอีก 1 ทีมเลื่อนชั้นสู่พรีเมียร์ลีก สำหรับ 3 อันดับสุดท้ายในลีกทูต้องตกชั้นสู่ เนชันนัลลีก แม้ว่าโดยหลักแล้วจะเป็นการแข่งขันในอังกฤษ แต่ก็มีสโมสรเล็กๆ จากเวลส์จำนวนหนึ่ง ซึ่งปัจจุบันคือคาร์ดิฟฟ์ซิตี สวอนซีซิตี เรกซัม และนิวพอร์ตเคาน์ตีก็เข้าร่วมด้วย
ฟุตบอลลีกมีผู้สนับสนุนครั้งแรกในฤดูกาล 1983-84 และเป็นที่รู้จักในชื่อต่าง ๆ สำหรับในฤดูกาล 2016-17 ฟุตบอลลีกได้ทำการรีแบรนด์ตัวเองเป็น อิงกลิชฟุตบอลลีก พร้อมกับได้ สกายเบท เข้ามาเป็นผู้สนับสนุนหลักจนถึงปัจจุบัน[3][4]
อิงกลิชฟุตบอลลีกยังจัดการแข่งขันฟุตบอลถ้วยน็อคเอาท์สองครั้ง ได้แก่ อีเอฟแอลคัพ หรือ คาราบาวคัพ และ อีเอฟแอลโทรฟี สำหรับศูนย์ปฏิบัติการของอิงกลิชฟุตบอลลีกอยู่ในเพรสตันและสำนักงานการค้าอยู่ในลอนดอน[5][6]