อารยธรรมไมซีนี
From Wikipedia, the free encyclopedia
อารยธรรมไมซีนี (Mycenaean civilization) มาจากภาษากรีกโบราณ: (Μυκῆναι Mykēnai, มิเคไน หรือ Μυκήνη Mykēnē, มิเคเน่) เป็นวัฒนธรรมอีเจียนในช่วงปลายสมัยเฮลลาดิก (ยุคสำริด) เจริญอยู่ระหว่างปี 1650 จนถึงปี 1100 ก่อนคริสตกาล อารยธรรมไมซีนีเป็นอารยธรรมแรกที่แสดงความก้าวหน้าในระดับสูงบนแผ่นดินใหญ่ของกรีซ โดยมีจุดเด่นที่การสร้างพระราชวังที่มีลักษณะเป็นป้อมปราการ เริ่มมีการจัดตั้งชุมชนเมือง การสร้างงานศิลปะเครื่องปั้นดินเผารูปเขียนสี และระบบการเขียน[1] ซึ่งปรากฏอยู่ในจารึกแผ่นดินเหนียวไลเนียร์บี อันเป็นหลักฐานทางตัวอักษรที่เก่าแก่ที่สุดในภาษากรีก
ชื่อภาษาท้องถิ่น | กรีซสมัยไมซีนี |
---|---|
ภูมิภาค | กรีซแผ่นดินใหญ่ หมู่เกาะอีเจียน และอานาโตเลียตะวันตก |
สมัย | สัมฤทธิ์ |
ช่วงเวลา | ประมาณ 1,750 ปี – ประมาณ 1,050 ปีก่อน ค.ศ. |
แหล่งโบราณคดีต้นแบบ | ไมซีนี |
แหล่งโบราณคดีสำคัญ | ปีโลส, ตีรึนส์, มิเดอา, โอร์โคเมโนส, อีโอลโกส |
ลักษณะเด่น |
|
ก่อนหน้า | อารยธรรมไมนอส, วัฒนธรรมโกรากู, วัฒนธรรมตีรึนส์ |
ถัดไป | ยุคมืดของกรีซ |
ประวัติศาสตร์กรีซ | |
---|---|
บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของบทความที่เกี่ยวกับ ประเทศกรีซ | |
กรีซยุคสำริด | |
อารยธรรมเฮลลาดิค | |
อารยธรรมซิคละดีส | |
อารยธรรมไมนอส | |
อารยธรรมไมซีนี | |
กรีซโบราณ | |
กรีซยุคมืด | |
กรีซยุคอาร์เคอิก | |
กรีซยุคคลาสสิก | |
กรีซยุคเฮลเลนิสติก | |
กรีซยุคโรมัน | |
กรีซยุคกลาง | |
กรีซยุคไบแซนไทน์ | |
กรีซยุคฟรังโคคราเชีย | |
กรีซยุคออตโตมัน | |
กรีซยุคใหม่ | |
สงครามประกาศเอกราชกรีซ | |
ราชอาณาจักรกรีซ | |
สาธารณรัฐเฮลเลนิกที่ 2 | |
คณะการปกครอง 4 สิงหาคม | |
กรีซยุคยึดครองโดยอักษะ | |
สงครามกลางเมืองกรีซ | |
กรีซยุคปกครองโดยทหาร ค.ศ. 1967-1974 | |
สาธารณรัฐเฮลเลนิกที่ 3 | |
ประวัติศาสตร์แบ่งตามหัวข้อ | |
| |
สถานีย่อยกรีซ |
ชาวไมซีเนียนมีนวัตกรรมหลายอย่างทั้งในทางวิศวกรรม สถาปัตยกรรม และทางการทหาร และมีการเดินทางค้าขายไปทั่วแถบเมดิเตอร์เรเนียน ศาสนาของไมซีนีมีเทพเจ้าหลายองค์ เช่นเดียวกับเทพเจ้าในเทวสภาโอลิมปัส สังคมของชาวกรีกในยุคไมซีนีเป็นสังคมที่นักรบชาติกำเนิดสูงมีบทบาทหลัก และประกอบไปด้วยเครือข่ายรัฐพระราชวังที่มีระบบของลำดับชั้นทางปกครอง ความสัมพันธ์ทางสังคม และทางเศรษฐกิจที่เข้มงวด ผู้ปกครองสูงสุดในสังคมเป็นกษัตริย์ ซึ่งเรียกว่า อะนักซ์ (wanak)
วัฒนธรรมกรีกในยุคไมซีนีต้องพบกับจุดจบ เมื่ออารยธรรมยุคสำริดในแถบเมดิเตอเรเนียนตะวันออกล่มสลายลง และติดตามมาด้วยยุคมืดของกรีซ อันเป็นช่วงที่สังคมกรีกเปลี่ยนผ่านแบบไร้การจดบันทึก (เป็นลายลักษณ์อักษร) ไปสู่กรีซยุคอาร์เคอิก อันเป็นยุคที่มีการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างทางเศรษฐกิจสังคมอย่างมีนัยสำคัญ โดยอำนาจที่เคยรวมศูนย์อยู่ที่พระราชวังได้กระจายตัวออกไป และมีการใช้เหล็กเพิ่มมากขึ้น[2] มีทฤษฎีที่อธิบายการล่มสลายของอารยธรรมไมซีนีอยู่หลายทฤษฎี บ้างก็ว่าเป็นเพราะการรุกรานของชาวดอเรียนหรือเพราะการขยายอำนาจของ "ชาวทะเล" (the Sea Peoples) ในแถบเมดิเตอเรเนียนซึ่งชาวอียิปต์โบราณได้บันทึกไว้ ทฤษฎีอื่น ๆ ที่ยอมรับกันก็เช่น ภัยพิบัติทางธรรมชาติ และการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศ อารยธรรมและประวัติศาสตร์ของยุคไมซีนีกลายเป็นวัตถุดิบที่สำคัญของวรรณกรรมกรีกโบราณ โดยเฉพาะเทพปกรณัมกรีก ซึ่งรวมถึงวัฏมหากาพย์กรุงทรอย (Trojan Epic Cycle)[3]