![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0c/Dhanwantari_Bhagwan.jpg/640px-Dhanwantari_Bhagwan.jpg&w=640&q=50)
อายุรเวท
From Wikipedia, the free encyclopedia
อายุรเวท เป็นระบบการแพทย์ทางเลือกที่มีที่มาทางประวัติศาสตร์ในอนุทวีปอินเดีย[1] ทฤษฎีและวิถีปฏิบัติของอายุรเวททางการแพทย์นั้นถือว่าเป็นวิทยาศาสตร์ปลอม[2][3][4] สมาคมแพทยศาสตร์อินเดีย (IMA) ได้กำหนดว่าการรักษาด้วยวิถีการแพทย์สมัยใหม่โดยผู้ปฏิบัติการทางการแพทย์แบบอายุรเวทถือเป็นลักษณะหมอเถื่อน[5]
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0c/Dhanwantari_Bhagwan.jpg/640px-Dhanwantari_Bhagwan.jpg)
เอกสารและบันทึกเกี่ยวกับอายุรเวทจากยุคคลาสสิกที่สำคัญมักเริ่มต้นด้วยการบันทึกและการถ่ายทอดวิทยาการทางการแพทย์จากเทพเจ้า ไปยังฤษีหรือนักบวช และจากนั้นจึงมาถึงมนุษย์ที่เป็นแพทย์[6] ใน สุศรุตสังหีต นั้น สุศรุตะบันทึกว่าพระธันวันตริ เทพเจ้าแห่งอายุรเวทของศาสนาฮินดูได้อวตารลงมาเป็นกษัตริย์แห่งพาราณสีและได้ถ่ายทอดความรู้แพทยศาสตร์แก่กลุ่มแพทย์กลุ่มหนึ่ง ซึ่งหนึ่งในนั้นคือสุศรุตะ[7][8] การรักษาแบบอายุรเวทมักมีพื้นฐานมาจากสารประกอบสมุนไพรที่ซับซ้อน, แร่ธาตุ และธาตุโลหะ (ซึ่งเป็นไปได้ว่าได้รับอิทธิพลมาจาก รสศาสตร์) ตำราอายุรเวทโบราณยังมีการสอนถึงวิธีปฏิบัติการศัลยกรรม เช่น การผ่าตัดเสริมจมูก, การกำจัดนิ่วในไต, การเย็บแผล และการกำจัดวัตถุแปลกปลอม[9][10] อายุรเวทได้รับการพัฒนาและปรับให้เข้ากับความต้องการของตลาดตะวันตก โดยเฉพาะที่บาบาหริทาสได้ปรับอายุรเวทเข้ากับโลกตะวันตกในคริสต์ทศวรรษ 1970 และโดยกลุ่มมหาฤษีอายุรเวท ในคริสต์ทศวรรษ 1980