อาข่า
From Wikipedia, the free encyclopedia
ระวังสับสนกับ ชาวอากา หรือ แคะ
อาข่า เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ บนที่สูงบนภูเขาในประเทศไทย พม่า เวียดนาม กัมพูชา ลาว และมณฑลยูนนานของประเทศจีน พวกเขาเดินทางมาจากประเทศจีนไปยังเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในช่วงต้นคริสตศตวรรษที่ 20 สงครามกลางเมืองในประเทศจีน ประเทศพม่าและลาวทำให้มีคลื่นชาวอาข่ามากขึ้นและปัจจุบันมีผู้อาศัยอยู่ในจังหวัดเชียงใหม่และเชียงรายในประเทศไทย 80,000 คน[4]
ข้อมูลเบื้องต้น ประชากรทั้งหมด, ภูมิภาคที่มีประชากรอย่างมีนัยสำคัญ ...
อาข่าในศิลปะพม่าในช่วงต้นคริสตทศวรรษ 1900 | |
ประชากรทั้งหมด | |
---|---|
680,000 | |
ภูมิภาคที่มีประชากรอย่างมีนัยสำคัญ | |
ประเทศพม่า, จีน, ลาว, ไทย | |
ประเทศลาว | 112,979[1] |
ภาษา | |
อาข่า, ลาว, ไทย | |
ศาสนา | |
คริสต์,[2] อาข่าซาฮ์ (วิญญาณนิยม)[3], พุทธ | |
กลุ่มชาติพันธุ์ที่เกี่ยวข้อง | |
ชาวฮาหนี่, ชาวกะเหรี่ยง |
ปิด
ชาวอาข่าพูดภาษาอาข่า ภาษาที่อยู่ในสาขาโลโลอิช (หยี่) ของตระกูลภาษาย่อยทิเบต-พม่า ภาษาอาข่ามีความใกล้ชิดกับภาษาลีสู่ และกล่าวกันว่า ชนอาข่าเคยครอบครองทุ่งเป่าซานกับเถิงชงในมณฑลยูนนานก่อนที่ราชวงศ์หมิงจะโจมตีใน ค.ศ. 1644