หาดจูโน

จูโนหรือหาดจูโน เป็นหนึ่งในหาดทั้งห้าของฝ่ายสัมพันธมิตรเข้ารุกฝรั่งเศสภายใต้การยึดครองของเยอรมันในการยกพลขึ้นบกที่นอร์ม็องดี เมื่อวันที่ 6 มิถุนายน ค.ศ. 1944 ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง หาดนี้ได้ทอดจาก Courseulles หมู่บ้านไปทางตะวันออกของหาดโกลด์ของอังกฤษ ไปยัง Saint-Aubin-sur-Mer ซึ่งอยู่ทางด้านตะวันตกของหาดซอร์ดของอังกฤษ การได้จูโนเป็นหน้าที่รับผิดชอบของกองทัพแคนาดา ด้วยการขนส่งทางทะเล, กวาดทุ่นระเบิด และการระดมยิงจากกองเรือที่ดำเนินการโดยราชนาวีแคนาดา และราชนาวีอังกฤษ เช่นเดียวกับส่วนหนึ่งจากกองทัพเรือของฝรั่งเศสเสรี นอร์เวย์ และฝ่ายสัมพันธมิตรอื่นๆ เป้าหมายของกองพลทหารราบแคนาดาบนดีเดย์เป็นการตัดถนนเส้นทางก็อง-บาเยอ เข้ายึดสนามบิน Carpiquet ทางด้านตะวันตกของเมืองก็อง และสร้างการเชื่อมต่อระหว่างสองหาดของอังกฤษคือซอร์ดที่ด้านหนึ่งของหาดจูโน

หาดจูโน
ส่วนหนึ่งของ การยกพลขึ้นบกที่นอร์ม็องดี และ ยุทธการที่ก็อง
ทหารแคนาดายกพลขึ้นบกที่จูโนบนด้านนอกของเมือง Bernières.
วันที่ 6 มิถุนายน ค.ศ. 1944 สถานที่ Courseulles, Saint-Aubin และBernières, ในจังหวัดกาลวาโดส, ฝรั่งเศส ผล ฝ่ายสัมพันธมิตรชนะ
คู่สงคราม
แคนาดา  สหราชอาณาจักร  ฝรั่งเศสเสรี  นอร์เวย์	Germany
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
John T. Crocker ร็อด เคลเลอร์	Wilhelm Richter
หน่วยที่เกี่ยวข้อง
3rd Infantry Division 2nd Armoured Brigade No. 48 (Royal Marine) Commando	Company, 736th Grenadier Regiment 21st Panzer Division
กำลัง
1 Infantry Division 1 Armoured Brigade 1 Commando Battalion	Elements of 1 Infantry Division
ความสูญเสีย
340 dead 574 wounded 47 captured

หาดนี้ได้รับการป้องกันโดยสองกองพันของเยอรมัน คือกองพลทหารราบที่ 716 ซึ่งส่วนหนึ่งของกองพลพันเซอร์ที่ 21 ได้จัดตั้งอยู่ในกองหนุนที่อยู่ใกล้ก็อง

แผนการรุกได้เรียกให้สองกองพลน้อยจากกองพลแคนาดาที่ 3 เพื่อลงจอดบนชายหาดสองส่วน-ไมค์และนัน-มุ่งเป้าไปยังที่ Courseulles, Bernières และ Saint-Aubin ด้วยความหวังว่าการระดมยิงจากกองเรือและการทิ้งระเบิดทางอากาศเบื้องต้นจะทำให้การป้องกันชายฝั่งลดลงและทำลายจุดแข็งของชายฝั่ง การสนับสนุนอย่างใกล้ชิดบนหาดเป็นดำเนินการของรถถังสะเทิ้นน้ำสะเทิ้นบกของกองพลน้อยยานเกราะแคนาดาที่ 2 และรถพาหนะยานเกราะพิเศษของกองพลยานเกราะที่ 79 (สหราชอาณาจักร) เมื่อโซนการยกพลขึ้นนั้นปลอดภัย แผนได้เรียกให้กองพลน้อยทหารราบแคนาดาที่ 9 เพื่อกองพันสำรองภาคพื้นดินและแปรขบวนทัพในประเทศ หน่วยคอมมานโดแห่งราชนาวิกโยธินเพื่อสร้างการติดต่อกับกองพลทหารราบอังกฤษที่ 3 บนซอร์ดและกองพลน้อยทหารราบแคนาดาที่ 7 ไปเชื่อมโยงกับกองพลทหารราบอังกฤษที่ 50 บนโกลด์ กองพลแคนาดาที่ 3 ในดีเดย์ เป้าหมายคือการเข้ายึดสนามบิน Carpiquet และไปถึงเส้นทางรถไฟสายก็อง-บาเยอในช่วงค่ำคืน

การลงจอดในช่วงแรกต้องพบกับการต้านทานอย่างหนักจากกองพลเยอรมันที่ 716 เบื้องต้นการระดมยิงได้รับผลกระทบน้อยกว่าที่คาดหวังไว้และสภาพอากาศที่ไม่ราบรื่นทำให้ระลอกแรกนั้นล่าช้าจนกระทั่งถึงเวลา 07:35 น. กองร้อยจู่โจมหลายหน่วย—เป็นที่สะดุดตาคือปืนไรเฟิลราชวินนิเพ็ก(Royal Winnipeg Rifles) และปืนไรเฟิลของสมเด็จพระราชินีแห่งแคนาดา(The Queen's Own Rifles of Canada) —ได้รับความสูญเสียอย่างหนักในช่วงเปิดฉากของระลอกแรก จุดแข็งของตัวเลข การประสานการยิงสนับสนุนจากปืนใหญ่และกองทหารยานเกราะได้เคลียร์ส่วนใหญ่ของการป้องกันภายในสองชั่วโมงของการยกพลขึ้นบก การสำรองกองกำลังของกองพลน้อยที่ 7 และ 8 ได้เริ่มแปรขบวนทัพที่เวลา 08:30 น. (พร้อมกับราชนาวิกโยธิน) ในขณะที่กองพลน้อยที่ 9 ได้เริ่มแปรขบวนทัพที่เวลา 11:40 น.

หลังการผลักดันภายในประเทศไปยัง Carpiquet และเส้นทางรถไฟสายก็อง-บาเยอได้บรรลุผสมกับผลลัพธ์ ตัวเลขที่ชัดเจนของคนและยานพาหนะบนชายหาดได้สร้างความล่าช้าที่ยาวนานระหว่างการยกพลขึ้นบกของกองพลน้อยที่ 9 และการเริ่มต้นของการโจมตีที่สำคัญไปยังทางใต้ กองพลน้อยที่ 7 ต้องเผชิญหน้ากับการต่อสู้ที่หนักในช่วงแรกก่อนที่จะผลักดันไปยังทางใต้และทำการติดต่อกับกองพลอังกฤษที่ 50 ที่ Creully กองพลน้อยที่ 8 ต้องเผชิญการต่อต้านอย่างหนักจากกองพันที่ 716 ที่ Tailleville ในขณะที่กองพลน้อยที่ 9 ได้แปรขบวนไปยัง Carpiquet ในช่วงตอนเย็น การต้านทานใน Saint-Aubin ได้ขัดขวางราชนาวิกโยธินจากการสร้างการติดต่อกับกองพลอังกฤษที่ 3 บนซอร์ด โดยช่วงเวลาทั้งหมดของปฏิบัติการบนแนวรบอังกฤษ-แคนาดาได้รับคำสั่งให้หยุดที่เวลา 21:40 น. ปืนไรเฟิลของสมเด็จพระราชินีแห่งแคนาดาได้บรรลุเป้าหมายดีเดย์ และกองพลทหารราบแคนาดาที่ 3 ได้ประสบความสำเร็จในการผลักดันภายในประเทศได้ไกลกว่ากองกำลังยกพลขึ้นบกอื่นๆบนดีเดย์