Loading AI tools
หน่วยยามฝั่งของพม่า จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
หน่วยยามฝั่งพม่า (อังกฤษ: Myanmar Coast Guard; พม่า: မြန်မာနိုင်ငံ ကမ်းခြေစောင့်တပ်ဖွဲ့) เป็นหน่วยงานบังคับใช้กฎหมายทางทะเลที่ก่อตั้งขึ้นเพื่อปกป้องเศรษฐกิจสีน้ำเงินในมหาสมุทรของพม่า รวมถึงการท่องเที่ยวทางทะเล การค้าทางทะเล บริการท่าเรือน้ำลึก การผลิตน้ำมันนอกชายฝั่งและแก๊สธรรมชาติ และการประมงทางทะเล เพื่อป้องกันการรุกล้ำอย่างผิดกฎหมายในทะเล และเพื่อรักษากฎหมายในทะเล[2] หน่วยยามฝั่งพม่ามีบทบาทเป็นตำรวจในการปกป้องผลประโยชน์ทางทะเล ให้บริการค้นหาและช่วยเหลือผู้ประสบภัยในทะเล และทำงานเพื่อการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมทางทะเล ติดตามกิจกรรมต่าง ๆ ใต้น้ำและเหนือน้ำในเขตน่านน้ำของพม่า[3]
จนถึงคริสต์ทศวรรษ 2020 พม่าเป็นหนึ่งในไม่กี่ประเทศในเอเชียที่ไม่มีกองกำลังที่ทุ่มเทให้กับการลาดตระเวนนอกชายฝั่ง[2] ความมั่นคงทางทะเลได้รับการรับรองโดยกองทัพเรือพม่าและตำรวจทางทะเลของกองกำลังตำรวจพม่า ในที่สุดข้อเรียกร้องด้านปฏิบัติการก็เกินความสามารถของพวกเขา และหน่วยงานสำหรับปฏิบัติการและการทูตที่เหนือกว่าหน่วยงานทางทหารก็ได้รับการยอมรับ[4]
เมื่อวันที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2562 รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงกลาโหมของเมียนมาร์ได้ยื่นข้อเสนอต่อสภาผู้แทนราษฎรพม่าเพื่อจัดตั้งหน่วยยามฝั่งแห่งชาติ[5] รัฐบาลพลเรือนในขณะนั้นกำลังพยายาม "สร้างอารยธรรม" ให้กับกิจการความมั่นคงของชาติ จึงต้องการจัดตั้งหน่วยยามฝั่งภายใต้กระทรวงคมนาคมและการสื่อสารหรือสำนักงานประธานาธิบดี[4] อย่างไรก็ตาม ตามรัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2551 กองทัพพม่าทั้งหมดถูกควบคุมโดยผู้บัญชาการทหารสูงสุด[6]
หน่วยยามฝั่งพม่าริเริ่มโดยรัฐบาลพรรคสันนิบาตแห่งชาติเพื่อประชาธิปไตยที่นำโดยอองซานซูจีในปี พ.ศ. 2561[7] และได้รับการจัดตั้งอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2564[8] ที่ท่าเรือติลาวา ในเมืองตาน-ลยีน[9] โดยมี่นอองไลง์ ซึ่งเป็นรัฐบาลเผด็จการทหารของประเทศนับตั้งแต่รัฐประหารเมื่อเดือนกุมภาพันธ์[10] ดำเนินงานภายใต้กระทรวงกลาโหม โดยความร่วมมืออย่างใกล้ชิดกับกองทัพเรือพม่า กระทรวงปศุสัตว์ การประมง และการพัฒนาชนบท, กระทรวงการวางแผนและพัฒนาเศรษฐกิจแห่งชาติ และกองกำลังตำรวจพม่า กองกำลังใหม่ได้รับมอบหมายให้ปกป้องอาณาเขตชายฝั่งยาว 1,930 กิโลเมตรของพม่าและน่านน้ำอาณาเขตของพม่า ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ 23,070 ตารางกิโลเมตร และเกาะประมาณ 1,000 เกาะ[7]
หน่วยยามฝั่งพม่าเริ่มต้นด้วยอดีตเรือลาดตระเวนของกองทัพเรือสี่ลำ[11] เรือเหล่านี้มีหมายเลขชายธง P 311, P 312, P 411 และ P 412[1]
| แบบ | ผู้สร้าง | หมายเลข | เริ่มใช้งทน | อาวุธ | หมายเหตุ |
|---|---|---|---|---|---|
| ชั้นออสเพรย์-50 | ดันยาร์ด เอ/เอส, เฟรเดริกชาฟน์,  เดนมาร์ก | P-211 | พ.ศ. 2525 | 1 × 40 มม. 60 แคล ปืน Bofors ต่อต้านอากาศยาน, 2 × 20 มม. 70 แคล. ปืนต่อต้านอากาศยาน Oerlikon | |
| แบบ | ผู้สร้าง | หมายเลข | เริ่มใช้งทน | อาวุธ | หมายเหตุ |
|---|---|---|---|---|---|
| ชั้น พีจีเอ็ม 43 | มาริเน็ตต์มารีน วิสคอนซิน; สองอันสุดท้ายโดย ปีเตอร์สัน บิวเดอร์ส, สเตอร์เจียนเบย์  สหรัฐ | P-411 P-412 P-413 P-414 P-415 | พ.ศ. 2502-2504 | 1 × ปืนต่อต้านอากาศยาน ลำกล้องคู่ 25 มม., 2 × ปืนกล MA15 | |
| แบบ | ผู้สร้าง | หมายเลข | เริ่มใช้งทน | อาวุธ | หมายเหตุ |
|---|---|---|---|---|---|
| ชั้นซีรีย์ 5 | อู่ทหารเรือเมียนมาร์  | P-311 P-312 P-313 | พ.ศ. 2556-2557 | 2 × ปืนต่อต้านอากาศยานลำกล้องคู่ 25 มม., 2 × ปืนลำกล้องเดี่ยว 14.5 มม. (DI) | |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
