สี่เสือแห่งเอเชีย
From Wikipedia, the free encyclopedia
สี่เสือแห่งเอเชีย (อังกฤษ: Four Asian Tigers; หรือ สี่มังกรแห่งเอเชีย และ สี่มังกรน้อย ในจีนและเกาหลี) เป็นคำที่ใช้อ้างถึงเศรษฐกิจที่พัฒนาอย่างรวดเร็วของฮ่องกง สิงคโปร์ เกาหลีใต้และไต้หวัน ประเทศหรือบริเวณเหล่านี้เป็นบริเวณที่มีอัตราการเติบโตอย่างรวดเร็วและต่อเนื่อง (มากกว่า 7% ต่อปี) และมีการพัฒนาอุตสาหกรรมอย่างรวดเร็วระหว่างต้นคริสต์ทศวรรษ 1950 ถึง 1990
สี่เสือแห่งเอเชีย | |||||||||||||||||||||||
ชื่อภาษาจีน | |||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
อักษรจีนตัวเต็ม | 亞洲四小龍 | ||||||||||||||||||||||
อักษรจีนตัวย่อ | 亚洲四小龙 | ||||||||||||||||||||||
ความหมายตามตัวอักษร | สี่มังกรน้อยแห่งเอเชีย | ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
ชื่อภาษาเกาหลี | |||||||||||||||||||||||
ฮันกึล | 아시아의 네 마리 용 | ||||||||||||||||||||||
ฮันจา | 亞細亞의 네 마리 龍 | ||||||||||||||||||||||
ความหมายตามตัวอักษร | สี่มังกรแห่งเอเชีย | ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
ชื่อมลายู | |||||||||||||||||||||||
มลายู | Empat Harimau Asia | ||||||||||||||||||||||
ชื่อทมิฬ | |||||||||||||||||||||||
ทมิฬ | நான்கு ஆசியப் புலிகள் | ||||||||||||||||||||||
ในคริสต์ศตวรรษที่ 21 ทั้งหมดได้พัฒนาไปสู่เศรษฐกิจที่ก้าวหน้าและมีรายได้สูง โดยเฉพาะความสามารถในการแข่งขัน ตัวอย่างเช่น ฮ่องกงและสิงคโปร์เป็นผู้นำทางด้านศูนย์กลางการเงินระดับนานาชาติในขณะที่เกาหลีใต้และไต้หวันเป็นผู้นำทางด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ ความสำเร็จทางเศรษฐกิจของประเทศเหล่านี้เป็นแบบจำลองสำหรับประเทศกำลังพัฒนา โดยเฉพาะลูกเสือเศรษฐกิจในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้[1][2][3]
ประสบการณ์ของประเทศในกลุ่มเสือนี้ขึ้นกับนโยบายทางด้านอุตสาหกรรมซึ่งสนับสนุนการส่งออกและการเป็นชาติอุตสาหกรรม ธนาคารโลกได้ยอมรับนโยบายเสรีนิยมใหม่ด้วยความรับผิดชอบต่อการขยายตัว รวมทั้งการรักษาระบบการค้าทางด้านการส่งออกโดยยอมรับข้อดีของนโยบายการควบคุมทางการเงิน เช่นการกำหนดการลงทุนในตลาดล่างโดยรัฐสำหรับการให้กู้ต่ออุตสาหกรรมส่งออกเฉพาะอย่าง มีการวิเคราะห์จากหลากหลายสถาบันว่านโยบายของรัฐทำให้การเจริญเติบโตเกิดขึ้นได้ดีแต่ไม่ได้เหมาะกับลัทธิเสรีนิยมใหม่[4] นักวิเคราะห์บางคนโต้แย้งว่านโยบายอุตสาหกรรมและการแทรกแซงของรัฐมีอิทธิพลมากกว่ารายงานที่ธนาคารโลกกล่าวแนะ[5][6] แต่ก็ทำให้มีการเติบโตอย่างยั่งยืนมามากกว่าทศวรรษ ลักษณะทั่วไปของประเทศในกลุ่มเสือคือรัฐบาลให้ความสำคัญกับการลงทุนทางด้านการศึกษา ระบบการเมืองที่ไม่เป็นประชาธิปไตยและเน้นเครือญาติในการพัฒนาช่วงแรก เป็นพันธมิตรที่แน่นแฟ้นของสหรัฐอเมริกา[7]
ความล้มเหลวทางเศรษฐกิจของประเทศกลุ่มเสือเกิดขึ้นในวิกฤตการณ์การเงินในเอเชีย พ.ศ. 2540 สิงคโปร์และไต้หวันไม่ได้รับอันตราย เกาหลีใต้ประสบปัญหาหนี้เสียจำนวนมาก ส่วนฮ่องกงประสบปัญหาเกี่ยวกับการโจมตีตลาดหุ้นและสกุลเงิน แต่ไม่กี่ปีต่อมา ประเทศในกลุ่มเสือเหล่านี้ก็กลับมามีเสถียรภาพทางเศรษฐกิจดังเดิม รวมทั้งเกาหลีใต้ที่มีสถานการณ์ย่ำแย่ที่สุด