สงครามสหสัมพันธมิตรครั้งที่หก
From Wikipedia, the free encyclopedia
สงครามสหสัมพันธมิตรครั้งที่หก[1] (อังกฤษ: War of the Sixth Coalition) หรือชื่อในภาษาเยอรมันคือ สงครามปลดแอก (เยอรมัน: Befreiungskriege) เป็นการผนึกกำลังระหว่างออสเตรีย, ปรัสเซีย, รัสเซีย, สหราชอาณาจักร, โปรตุเกส, สวีเดน, สเปน และรัฐเยอรมันอีกหลาย ๆ รัฐ เข้าต่อสู้และมีชัยเหนือฝรั่งเศสซึ่งนำโดยจักรพรรดินโปเลียนที่ 1 และเนรเทศนโปเลียนไปยังเกาะเอลบา สงครามนี้เริ่มขึ้นหลังจากที่กองทัพนโปเลียนพ่ายแพ้อย่างพินาศย่อยยับในการรุกรานรัสเซีย มหาอำนาจยุโรปอย่างสหราชอาณาจักร, โปรตุเกส และฝ่ายกบฏในสเปนต่างพากันเข้าร่วมกับรัสเซียในการสยบนโปเลียน กองทัพฝ่ายสหสัมพันธมิตรที่ได้รับการจัดระเบียบใหม่ สามารถไล่ทหารของนโปเลียนออกจากเยอรมนีได้ในปี ค.ศ. 1813 และเริ่มรุกรานเข้าสู่ฝรั่งเศสในปี ค.ศ. 1814 ซึ่งทำให้นโปเลียนจำยอมต้องลงจากราชบัลลังก์และเปิดทางให้มีการฟื้นฟูราชวงศ์บูร์บง
สงครามสหสัมพันธมิตรครั้งที่หก | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
ส่วนหนึ่งของ สงครามนโปเลียน | |||||||
ยุทธการที่ไลพ์ซิช | |||||||
| |||||||
คู่สงคราม | |||||||
สหสัมพันธมิตรเริ่มแรก | |||||||
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ | |||||||
|
นโปเลียนที่ 1
นีกอลา อูดีโน | ||||||
กำลัง | |||||||
ราว 800,000 มากกว่า 1,200,000 หลังพันธมิตรนโปเลียนแตก |
ราว 550,000 เหลือ 400,000 หลังพวกเยอรมันย้ายฝั่ง | ||||||
|