สกุลแมว

สกุลแมว หรือ สกุลแมวเล็ก (อังกฤษ: Small cat;^[1] ชื่อวิทยาศาสตร์: Felis) เป็นสกุลของชนิดแมวขนาดเล็กถึงกลางที่เป็นสัตว์พื้นถิ่นในแอฟริกาส่วนใหญ่ ในยุโรปแถบละติจูด 60° ใต้ และในเอเชียถึงอินโดจีน สมาชิกในสกุลนี้ยังรวมถึงแมวบ้านด้วย สกุลแมวชนิดที่เล็กที่สุดคือแมวตีนดำ โดยมีความยาวระหว่างหัวถึงตัวที่ 38 ถึง 42 เซนติเมตร (15 ถึง 17 นิ้ว) ส่วนชนิดที่ใหญ่ที่สุดคือแมวป่า โดยมีความยาวระหว่างหัวถึงตัวที่ 62 ถึง 76 เซนติเมตร (24 ถึง 30 นิ้ว)^[2]

สกุลแมว ช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่: ปีอาเซนเซียน – โฮโลซีน 3.4–0Ma PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N ↓
สกุลแมวป่า 6 ชนิด จากบนซ้ายตามเข็มนาฬิกา: แมวป่ายุโรป (F. silvestris), แมวป่า (F. chaus), แมวป่าแอฟริกัน (F. lybica), แมวตีนดำ (F. nigripes), แมวทราย (F. margarita), แมวภูเขาจีน (F. bieti)
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
โดเมน:	ยูแคริโอต Eukaryota
อาณาจักร:	สัตว์ Animalia
ไฟลัม:	สัตว์มีแกนสันหลัง Chordata
ชั้น:	สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม Mammalia
อันดับ:	สัตว์กินเนื้อ Carnivora
อันดับย่อย:	เฟลิฟอเมีย Feliformia
วงศ์:	เสือและแมว Felidae
วงศ์ย่อย:	แมว Felinae
สกุล:	สกุลแมว Felis Linnaeus, 1758
ชนิดต้นแบบ
Felis catus Linnaeus, 1758
ชนิด
ดู#อนุกรมวิธาน
แผนที่ขอบเขตของสกุลแมวตามธรรชาติ

จากการศึกษาทางพันธุกรรมพบว่า Otocolobus และ Prionailurus แยกจากบรรพบุรุษของวงศ์เสือและแมวในยูเรเชียเมื่อประมาณ 6.2 ล้านปีก่อน และชนิดใน Felis เริ่มแยกมาใน 3.04 ถึง 0.99 ล้านปีก่อน^[3][4]

ศัพทมูล

ชื่อสกุล Felis มาจากภาษาละตินคลาสสิกว่า fēlis หมายถึง "แมว, เฟร์ริต"^[5]

อนุกรมวิธาน

ก่อน ค.ศ. 1758 คาร์ล ลินเนียสจัดให้ Felis ประกอบด้วยแมวทุกชนิดเท่าที่รู้จัก^[6] ภายหลังนักอนุกรมวิธานเริ่มแยกวงศ์แมวออกเป็นหลายสกุล ใน ค.ศ. 1917 เรจินัลด์ อินเนส โพค็อก (Reginald Innes Pocock) นักสัตววิทยาชาวบริติช ได้ปรับปรุงสกุล Felis ไว้เฉพาะชนิดที่มีในตารางข้างล่างนี้^[2] ช่วงเวลาที่มีการแยกตัวออกเป็นชนิดอยู่ในหน่วยล้านปี (Mya) โดยอิงจากการวิเคราะห์ส่วนของยีนออโตโซม, xDNA, yDNA และ mtDNA^[3]

ชนิด	ภาพ	สถานะบัญชีแดงไอยูซีเอ็นและขอบเขต
แมวบ้าน (F. catus) Linnaeus, 1758[6]		NE ทั่วโลก อาศัยร่วมกับมนุษย์หรือเป็นสัตว์จรจัด[7]
แมวป่ายุโรป (F. silvestris) Schreber, 1777[8] แยกตัวออกเมื่อ 1.62 ถึง 0.59 ล้านปีก่อน		LC[9]
แมวป่า (F. chaus) Schreber, 1777[10] แยกตัวออกเมื่อ 4.88 ถึง 2.41 ล้านปีก่อน		LC[11]
แมวป่าแอฟริกัน (F. lybica) Forster, 1780[12] แยกตัวออกเมื่อ 1.86 ถึง 0.72 ล้านปีก่อน		LC[13]
แมวตีนดำ (F. nigripes) Burchell, 1824[14] แยกตัวออกเมื่อ 4.44 ถึง 2.16 ล้านปีก่อน		VU[15]
แมวทราย (F. margarita) Loche, 1858[16] แยกตัวออกเมื่อ 3.67 ถึง 1.72 ล้านปีก่อน		LC[17]
แมวภูเขาจีน (F. bieti) Milne-Edwards, 1892[18] แยกตัวออกเมื่อ 1.86 ถึง 0.72 ล้านปีก่อน		VU[19]

Pocock ยอมรับให้แมวพัลลัสเป็นแมวชนิดเดียวในสกุล Otocolobus^[2] นักวิทยาศาสตร์ส่วนหนึ่งจัดให้เป็นชนิดของสกุล Felis^[20]

นักวิทยาศาสตร์บางส่วนจัดให้แมวภูเขาจีนเป็นชนิดย่อยของ F. silvestris^[21]

วิวัฒนาการชาติพันธุ์

ความสัมพันธ์ทางวิวัฒนาการชาติพันธุ์ของสกุล Felis ที่มีชีวิตอยู่เป็นไปตามแผนภาพวิวัฒนาการชาติพันธุ์นี้:^[3]

Felidae   Felinae  Felis แมวบ้าน (F. catus) แมวป่ายุโรป (F. silvestris) แมวป่าแอฟริกัน (F. lybica) แมวภูเขาจีน (F. bieti) แมวทราย (F. margarita) แมวตีนดำ (F. nigripes) แมวป่า (F. chaus) เชื้อสาย Felinae อื่น ๆ Pantherinae

ชนิดที่สูญพันธุ์

• Felis attica (Wagner, 1857)^[22]
• Felis lunensis (Martelli, 1906)^[23]

อ้างอิง

1. จาก itis.gov (อังกฤษ)
2. Pocock, R. I. (1951). Catalogue of the genus Felis. London: British Museum (Natural History).
3. Johnson, W. E.; Eizirik, E.; Pecon-Slattery, J.; Murphy, W. J.; Antunes, A.; Teeling, E. & O'Brien, S. J. (2006). "The Late Miocene Radiation of Modern Felidae: A Genetic Assessment". Science. 311 (5757): 73–77. Bibcode:2006Sci...311...73J. doi:10.1126/science.1122277. PMID 16400146. S2CID 41672825.
4. Pecon-Slattery, J. & O'Brien, S. J. (1998). "Patterns of Y and X chromosome DNA sequence divergence during the Felidae radiation". Genetics. 148 (3): 1245–1255. doi:10.1093/genetics/148.3.1245. PMC 1460026. PMID 9539439.
5. Valpy, F. E. J. (1828). "Felis". An Etymological Dictionary of the Latin Language. London: A. J. Valpy.
6. Linnaeus, C. (1758). "Felis". Systema naturae per regna tria naturae: secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis (ภาษาละติน). Vol. 1 (Tenth reformed ed.). Holmiae: Laurentii Salvii. pp. 42–44.
7. Clutton-Brock, J. (1999) [1987]. "Cats". A Natural History of Domesticated Mammals (Second ed.). Cambridge, England: Cambridge University Press. pp. 133–140. ISBN 978-0-521-63495-3. OCLC 39786571.
8. Schreber, J. C. D. (1778). "Die wilde Kaze" [The wild Cat]. Die Säugthiere in Abbildungen nach der Natur mit Beschreibungen (Dritter Theil). Erlangen: Expedition des Schreber'schen Säugthier- und des Esper'schen Schmetterlingswerkes. pp. 397–402.
9. Yamaguchi, N.; Kitchener, A.; Driscoll, C. & Nussberger, B. (2015). "Felis silvestris". IUCN Red List of Threatened Species. 2015: e.T60354712A50652361. สืบค้นเมื่อ 29 October 2018.
10. Schreber, J. C. D. (1778). "Der Kirmyschak". Die Säugethiere in Abbildungen nach der Natur, mit Beschreibungen. Erlangen: Wolfgang Walther. pp. 414–416.
11. Gray, T. N. E.; Timmins, R. J.; Jathana, D.; Duckworth, J. W.; Baral, H. & Mukherjee, S. (2016). "Felis chaus". IUCN Red List of Threatened Species. 2016: e.T8540A50651463.
12. Forster, G. R. (1780). "LIII. Der Karakal". Herrn von Büffons Naturgeschichte der vierfüssigen Thiere. Mit Vermehrungen, aus dem Französischen übersetzt. Sechster Band [Mr. von Büffon‘s Natural History of Quadrupeds. With additions, translated from French. Volume 6]. Berlin: Joachim Pauli. pp. 299–319.
13. Ghoddousi, A.; Belbachir, F.; Durant, S.M.; Herbst, M. & Rosen, T. (2022). "Felis lybica". IUCN Red List of Threatened Species. 2022: e.T131299383A154907281.
14. Burchell, W. J. (1824). "Felis nigripes". Travels in the Interior of Southern Africa, Vol. II. London: Longman, Hurst, Rees, Orme, Brown, and Green. p. 592.
15. Sliwa, A.; Wilson, B.; Küsters, M. & Tordiffe, A. (2016). "Felis nigripes". IUCN Red List of Threatened Species. 2016: e.T8542A50652196.
16. Loche, V. (1858). "Description d'une nouvelle espèce de Chat par M. le capitaine Loche" [Description of a new species of cat, Mr. Captain Loche]. Revue et Magasin de Zoologie Pure et Appliquée. 2. X: 49–50.
17. Sliwa, A.; Ghadirian, T.; Appel, A.; Banfield, L.; Sher Shah, M. & Wacher, T. (2016). "Felis margarita". IUCN Red List of Threatened Species. 2016: e.T8541A50651884. สืบค้นเมื่อ 29 October 2018.
18. Milne-Edwards, A. (1892). "Observations sur les mammifères du Thibet". Revue Générale des Sciences Pures et Appliquées. III: 670–671.
19. Riordan, P.; Sanderson, J.; Bao, W.; Abdukadir, A. & Shi, K. (2015). "Felis bieti". IUCN Red List of Threatened Species. 2015: e.T8539A50651398. สืบค้นเมื่อ 29 October 2018.
20. Wozencraft, W. C. (2005). "Genus Felis". ใน Wilson, D. E.; Reeder, D. M. (บ.ก.). Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 538. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494.
21. Driscoll, C. A.; Menotti-Raymond, M.; Roca, A. L.; Hupe, K.; Johnson, W. E.; Geffen, E.; Harley, E. H.; Delibes, M.; Pontier, D.; Kitchener, A. C.; Yamaguchi, N.; O'Brien, S. J. & Macdonald, D. W. (2007). "The Near Eastern Origin of Cat Domestication" (PDF). Science. 317 (5837): 519–523. Bibcode:2007Sci...317..519D. doi:10.1126/science.1139518. PMC 5612713. PMID 17600185.
22. Wagner, A. (1857). "Neue Beiträge zur Kenntnis der fossilen Säugetier-Überreste von Pikermi". Abhandlungen der Bayerischen Akademie der Wissenschaften. 3: 153−170.
23. Martelli, A. (1906). "Su due Mustelidi e un Felide del Pliocene Toscano" [About two Mustelids and one Felid of Pliocene Toscana]. Bollettino della Società Geologica Italiana. 25: 595–612.

แหล่งข้อมูลอื่น

• วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ สกุลแมว
• ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ สกุลแมว ที่วิกิสปีชีส์
• Ernest Ingersoll (1920). "Cat" . Encyclopedia Americana.