วงศ์เหยี่ยวและอินทรี

วงศ์เหยี่ยวและอินทรี (วงศ์: Accipitridae) เป็นหนึ่งในสองวงศ์หลักของอันดับ Accipitriformes (นกล่าเหยื่อในเวลากลางวัน) นกในวงศ์มีขนาดเล็กถึงใหญ่ มีปากเป็นตะขอแข็งแรง มีสัณฐานต่างกันไปตามอาหารการกิน เหยื่อเป็นตั้งแต่แมลงถึงสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดกลาง บางชนิดกินซากสัตว์ และสองสามชนิดกินผลไม้เป็นอาหาร วงศ์เหยี่ยวและอินทรีสามารถพบได้ทั่วโลก ยกเว้นทวีปแอนตาร์กติกา บางชนิดพบได้บนหมู่เกาะ และบางชนิดเป็นนกอพยพ

วงศ์เหยี่ยวและอินทรี ช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่: สมัยอีโอซีน – ปัจจุบัน, 50–0Ma PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N
พญาแร้ง (Sarcogyps calvus) จัดอยู่ในวงศ์ Aegypiinae หรือ แร้งโลกเก่า
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
โดเมน:	ยูแคริโอต Eukaryota
อาณาจักร:	สัตว์ Animalia
ไฟลัม:	สัตว์มีแกนสันหลัง Chordata
ชั้น:	สัตว์ปีก Aves
อันดับ:	เหยี่ยว Accipitriformes
วงศ์:	เหยี่ยวและนกอินทรี Accipitridae Vieillot, 1816
วงศ์ย่อย
Accipitrinae Gypaetinae Gypinae Buteoninae Aquilinae Harpiinae Melieraxinae Polyboroidinae Circaetinae Circinae Elaninae Haliaeetinae Milvinae Perninae

นกในวงศ์นี้ ประกอบไปด้วย เหยี่ยวนกเขา, อินทรี, เหยี่ยวรุ้ง, เหยี่ยวไคต์ และ แร้งโลกเก่า, เหยี่ยวออสเปรนั้นโดยปกติแล้วจะถูกวางไว้ในอีกวงศ์ (Pandionidae) รวมถึง นกเลขานุการ (Sagittariidae), และ แร้งโลกใหม่ที่ปัจจุบันได้รับการพิจารณาเป็นวงศ์และอันดับที่แยกออกไป ข้อมูลแคริโอไทป์^[1][2][3]แสดงว่า การวิเคราะห์เหยี่ยวและนกอินทรีจนบัดนี้เป็นกลุ่มจากชาติพันธุ์เดียวที่แยกกันอย่างเด่นชัด แต่ถึงกระนั้นกลุ่มนี้ควรพิจารณาวงศ์ของอันดับเหยี่ยวปีกแหลมหรือหลายอันดับแยกออกมาเป็นของตัวเอง

สกุล

• วงศ์ย่อย Elaninae - (8 ชนิด)
  • สกุล Elanus
  • สกุล Chelictinia
  • สกุล Gampsonyx
  • สกุล Elanoides
• วงศ์ย่อย Perninae - (14 ชนิด)
  • สกุล Aviceda
  • สกุล Henicopernis
  • สกุล Pernis
  • สกุล Leptodon
  • สกุล Chondrohierax
  • สกุล Machaerhamphus (ยังเป็นที่สับสน^[4])
• วงศ์ย่อย Aegypiinae
  • สกุล Sarcogyps
  • สกุล Aegypius
  • สกุล Torgos
  • สกุล Trigonoceps
  • สกุล Gyps
  • สกุล Necrosyrtes
• วงศ์ย่อย Gypaetinae^[4]
  • สกุล Neophron
  • สกุล Gypohierax
  • สกุล Gypaetus
  • สกุล Eutriorchis^[4]
• วงศ์ย่อย Buteoninae - (100 ชนิด, อาจเป็น กลุ่มสิ่งมีชีวิตที่มีที่มาจากสองสายบรรพบุรุษหรือมากกว่า หรือ กลุ่มสิ่งมีชีวิตที่มีบรรพบุรุษร่วมกันแต่ไม่ได้รวมทายาททั้งหมดไว้ในกลุ่ม)
  • สกุล Geranoaetus
  • สกุล Buteo (อาจเป็น กลุ่มสิ่งมีชีวิตที่มีบรรพบุรุษร่วมกันแต่ไม่ได้รวมทายาททั้งหมดไว้ในกลุ่ม อาจรวม Leucopternis และ Parabuteo)
  • สกุล Parabuteo
  • สกุล Buteogallus (อาจเป็น กลุ่มสิ่งมีชีวิตที่มีบรรพบุรุษร่วมกันแต่ไม่ได้รวมทายาททั้งหมดไว้ในกลุ่ม, อาจรวม Leucopternis)
  • สกุล Busarellus
  • สกุล Leucopternis (อาจเป็น กลุ่มสิ่งมีชีวิตที่มีที่มาจากสองสายบรรพบุรุษหรือมากกว่า)
  • สกุล Kaupifalco
  • สกุล Butastur
  • สกุล Harpyhaliaetus
  • สกุล Geranospiza
• วงศ์ย่อย Aquilinae^[4]
  • สกุล Spizaetus
  • สกุล Nisaetus
  • สกุล Lophaetus (อาจเป็นชื่อพ้องของ Ictinaetus)
  • สกุล Stephanoaetus
  • สกุล Polemaetus
  • สกุล "Hieraaetus"
  • สกุล Aquila (กลุ่มสิ่งมีชีวิตที่มีบรรพบุรุษร่วมกันแต่ไม่ได้รวมทายาททั้งหมดไว้ในกลุ่ม)
  • สกุล Ictinaetus
• วงศ์ย่อย Circinae - (16 ชนิด)
  • สกุล Circus
• วงศ์ย่อย Polyboroidinae
  • สกุล Polyboroides^[4]
• วงศ์ย่อย Milvinae - (14 ชนิด)
  • สกุล Harpagus
  • สกุล Ictinia
  • สกุล Rostrhamus
  • สกุล Helicolestes
  • สกุล Haliastur
  • สกุล Milvus
  • สกุล Lophoictinia
  • สกุล Hamirostra
• วงศ์ย่อย Accipitrinae - (55 ชนิด)
  • สกุล Accipiter
  • สกุล Urotriorchis
  • สกุล Erythrotriorchis
  • สกุล Megatriorchis
• วงศ์ย่อย Circaetinae - (ประมาณ 12 ชนิด)
  • สกุล Terathopius
  • สกุล Circaetus
  • สกุล Spilornis
  • สกุล Pithecophaga^[4]
• วงศ์ย่อย Haliaeetinae^[4]
  • สกุล Haliaeetus
  • สกุล Ichthyophaga
• วงศ์ย่อย Harpiinae^[4]
  • สกุล Morphnus
  • สกุล Harpia
  • สกุล Harpyopsis
• วงศ์ย่อย Melieraxinae^[4]
  • สกุล Melierax (Micronisus)

อ้างอิง

1. de Boer 1975.
2. Amaral & Jorge 2003.
3. Federico et al. 2005.
4. Lerner & Mindell 2005.

บรรณานุกรม

• Alcover, Josep Antoni (1989). "Les Aus fòssils de la Cova de Ca Na Reia ["The fossil birds of Ca Na Reia cave"]" (pdf). Endins (ภาษาคาตาลัน) (14–15): 95–100. ISSN 0211-2515. OCLC 41447612. สืบค้นเมื่อ 2011-05-26.
• Amaral, Karina Felipe; Jorge, Wilham (2003). "The chromosomes of the Order Falconiformes: a review" (PDF). Ararajuba. 11 (1): 65–73. ISSN 0103-5657. OCLC 23686049. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 14 April 2011. สืบค้นเมื่อ 2011-05-26.
• Brathwaite, D. H. (1992). "Notes on the weight, flying ability, habitat, and prey of Haast's Eagle (Harpagornis moorei)" (PDF). Notornis. 39 (4): 239–247. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2012-01-19. สืบค้นเมื่อ 2011-05-26.
• Cracraft, Joel (1969). "Notes on fossil hawks (Accipitridae)" (PDF). Auk. 86 (2): 353–354. doi:10.2307/4083514. JSTOR 4083514. สืบค้นเมื่อ 2011-05-26.
• de Boer, L. E. M. (1975). "Karyological heterogeneity in the Falconiformes (aves)". Cellular and Molecular Life Sciences. 31 (10): 1138–1139. doi:10.1007/BF02326755. PMID 1204722.
• del Hoyo, J.; Elliott, A.; Sargatal, J., บ.ก. (1994). Handbook of the Birds of the World. Vol. 2. Barcelona: Lynx Edicions. ISBN 84-87334-15-6.
  • Thiollay, J. M. "Family Accipitridae (Hawks and Eagles)". In del Hoyo, Elliott & Sargatal (1994).
• Federico, Concetta; Cantarella, Catia Daniela; Scavo, Cinzia; Saccone, Salvatore; Bed'hom, Bertrand; Bernardi, Giorgio (2005). "Avian genomes: Different karyotypes but a similar distribution of the GC-richest chromosome regions at interphase". Chromosome Research. 13 (8): 785–793. doi:10.1007/s10577-005-1012-7. PMID 16331410. S2CID 32893842.
• Ferguson-Lees, James; Christie, David A. (2001). Raptors of the World. Illustrated by Kim Franklin, David Mead, and Philip Burton. Houghton Mifflin. ISBN 978-0-618-12762-7.
• Korpimäki, E. (1988). "Factors promoting polygyny in European birds of prey—a hypothesis". Oecologia. 77 (2): 278–285. Bibcode:1988Oecol..77..278K. doi:10.1007/bf00379199. PMID 28310385. S2CID 20541834.
• Lerner, H. R. L.; Mindell, D. P. (November 2005). "Phylogeny of eagles, Old World vultures, and other Accipitridae based on nuclear and mitochondrial DNA" (PDF). Molecular Phylogenetics and Evolution. 37 (2): 327–346. doi:10.1016/j.ympev.2005.04.010. ISSN 1055-7903. PMID 15925523. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-10-09. สืบค้นเมื่อ 31 May 2011.
• Miller, L. H. (1931). "Bird Remains from the Kern River Pliocene of California" (PDF). Condor. 33 (2): 70–72. doi:10.2307/1363312. JSTOR 1363312. สืบค้นเมื่อ 2011-05-26.
• Nanda, I.; Karl, E.; Volobouev, V.; Griffin, D.K.; Schartl, M.; Schmid, M. (2006). "Extensive gross genomic rearrangements between chicken and Old World vultures (Falconiformes: Accipitridae)". Cytogenetic and Genome Research. 112 (3–4): 286–295. doi:10.1159/000089883. PMID 16484785. S2CID 25441181.
• Negro, J. J. (2008). "Two aberrant serpent-eagles may be visual mimics of bird-eating raptors". Ibis. 150 (2): 307–314. doi:10.1111/j.1474-919X.2007.00782.x. hdl:10261/34063.
• Olson, S. L. (1985). "Faunal Turnover in South American Fossil Avifaunas: The Insufficiencies of the Fossil Record" (PDF). Evolution. 39 (5): 1174–1177. doi:10.2307/2408747. JSTOR 2408747. PMID 28561505. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-10-09. สืบค้นเมื่อ 2011-05-26.
• Paton, P. W. C.; Messina, F. J.; Griffin, C. R. (1994). "A Phylogenetic Approach to Reversed Size Dimorphism in Diurnal Raptors". Oikos. 71 (3): 492–498. doi:10.2307/3545837. JSTOR 3545837.
• Shiu, H. J.; Tokita, K. I.; Morishita, E.; Hiraoka, E.; Wu, Y.; Nakamura, H.; Higuchi, H. (2006). "Route and site fidelity of two migratory raptors: Grey-faced Buzzards Butastur indicus and Honey-buzzards Pernis apivorus". Ornithological Science. 5 (2): 151–156. doi:10.2326/osj.5.151.
• Smith, Richard (2003). "Les vertébrés terrestres de l'Oligocène inférieur de Belgique (Formation de Borgloon, MP 21): inventaire et interprétation des données actuelles. [Early Oligocene terrestrial vertebrates from Belgium (Borgloon Formation, MP 21): catalog and interpretation of recent data.]" (PDF). Coloquios de Paleontología (ภาษาฝรั่งเศส). E1: 647–657. ISSN 1132-1660. OCLC 55101786. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 9 June 2011. สืบค้นเมื่อ 2011-05-26.
• Thomson, A. L.; Moreau, R. E. (1957). "Feeding Habits of the Palm-Nut Vulture Gypoheerax". Ibis. 99 (4): 608–613. doi:10.1111/j.1474-919X.1957.tb03053.x.
• Ward, J.; McCafferty, D.; Houston, D.; Ruxton, G. (2008). "Why do vultures have bald heads? The role of postural adjustment and bare skin areas in thermoregulation". Journal of Thermal Biology. 33 (3): 168–173. doi:10.1016/j.jtherbio.2008.01.002.
• Wetmore, Alexander (1934). "Fossil birds from Mongolia and China" (PDF). American Museum Novitates (711): 1–16. สืบค้นเมื่อ 2011-05-26.
• Wink, M.; Heidrich, P.; Fentzloff, C. (1996). "A mtDNA phylogeny of sea eagles (genus Haliaeetus) based on nucleotide sequences of the cytochrome b gene" (PDF). Biochemical Systematics and Ecology. 24 (7–8): 783–791. doi:10.1016/S0305-1978(96)00049-X.
• Worthy, T. H.; Tennyson, A. J. D.; Jones, C.; McNamara, J. A.; Douglas, B. J. (2006). "Miocene Waterfowl and Other Birds from Central Otago, New Zealand" (PDF). J. Syst. Palaeontol. 5: 1–39. doi:10.1017/S1477201906001957. hdl:2440/43360. S2CID 85230857.

แหล่งข้อมูลอื่น

• Accipitridae videos on the Internet Bird Collection